‘You’re a good, good Father’ – de grote reden waarom God een goede Vader is

‘Vertel jij het ze?’ Claudius kijkt zijn zoon met blij-glimmende ogen aan. Primus was zojuist thuis gekomen en had Claudius verteld dat het gelukt was; hij had de opdracht van zijn goede vader tot in de puntjes uitgevoerd. Een tijd geleden waren een aantal slaven bij hen weggelopen. In plaats van een leven in vrijheid te vinden waren ze opnieuw slaaf geworden, maar dan van een in- en in-slechte meester. Het was Claudius aan het hart gegaan. Hij hield van zijn slaven alsof het zijn eigen kinderen waren. Toen ze weggelopen waren had hij het niet begrepen. Boosheid en verdriet wisselden elkaar af. Maar Primus en hij hadden altijd al geweten dat dit zou kunnen gebeuren. En zij hadden hun plan klaar… 

Nu was het juiste moment gekomen. De slaven trokken het niet meer bij hun slechte meester. Nog even, en hun leven zou vroegtijdig aan een einde komen. Primus had zijn kapitaal te gelde gemaakt en was naar de eigenaar van de slaven gegaan. Met gevaar voor eigen leven en onder minachtende spot had hij het volledige bedrag aan hem overgedragen, in ruil voor het leven van de weggelopen slaven.  

‘Vertel jij het ze?’, vraagt Claudius nu. ‘Graag’, antwoordt Primus zijn vader en haast zich de deur uit om de slaven te vertellen dat ze vrijgekocht zijn. En nog mooier… vanaf heden zouden ze niet alleen van een slechte meester overgaan naar een meester die intens van hen houdt, maar ze zouden dezelfde status krijgen als hij, Primus, de eerste en enige zoon van Claudius. Claudius zou ook voor hen een goede vader zijn. Zij waren geen slaven meer, maar vrije kinderen van iemand die meer van hen houdt dan ze ooit hadden verdiend of zullen kunnen vergoeden. Maar dat is voor Claudius en Primus niet belangrijk. Ze hopen met heel hun hart dat hun liefde wederzijds zal zijn en dat deze voormalige slaven zullen genieten van het bijzondere voorrecht dat ze vandaag krijgen. 

De glorie van Gods genade 

Als mensheid dachten we ons leven te verrijken, toen we tegen Gods gebod in op zoek gingen naar kennis van goed en kwaad. We wisselden onze goede Meester in voor het kwaad in eigen persoon. En dat hebben we geweten. Misschien heb jij persoonlijk niet veel kwaad ervaren in je leven. Het kan ook, dat er nu bij jou allemaal pijnlijke bellen gaan rinkelen: ‘Ja, dat kwaad ken ik.’ De pijnlijk-zeurende scheiding tussen God en ons, die er door de zonde gekomen is, kennen we allemaal misschien wel. Hoe het in jouw leven ook is: er is zóveel glorie en genade voor Gods troon, dankzij zijn eerste en enige zoon Jezus! Luister maar eens naar wat Paulus schrijft ‘aan de heiligen en gelovigen in Christus Jezus die in Efeze zijn’: 

Gezegend zij de God en Vader van onze Heere Jezus Christus, Die ons gezegend heeft met alle geestelijke zegen in de hemelse gewesten in Christus,  

1.omdat Hij ons vóór de grondlegging van de wereld in Hem uitverkoren heeft,  

2. opdat wij heilig en smetteloos voor Hem zouden zijn in de liefde. 

3. Hij heeft ons voorbestemd om als  Zijn  kinderen aangenomen te worden, door Jezus Christus, in Zichzelf, overeenkomstig het welbehagen van Zijn wil,  

4. tot lof van de heerlijkheid van Zijn genade, waarmee Hij ons begenadigd heeft  in de Geliefde. 

In Hem hebben wij de verlossing, door Zijn bloed, namelijk de vergeving van de overtredingen, (…) die Hij ons overvloedig geschonken heeft, (…)  toen Hij ons, overeenkomstig Zijn welbehagen, dat Hij in Zichzelf voorgenomen had, het geheimenis van Zijn wil bekendmaakte, om in de bedeling van de volheid van de tijden alles weer in Christus bijeen te brengen, zowel wat in de hemel als wat op de aarde is. In Hem zijn wij ook een erfdeel geworden, wij, die  daartoe  voorbestemd waren, naar het voornemen van Hem Die alle dingen werkt overeenkomstig de raad van Zijn wil, opdat wij tot lof van Zijn heerlijkheid zouden zijn, wij, die al eerder onze hoop op Christus gevestigd hadden.

– Efeze 1: 3-11 (HSV) 

Dit is één van de gedeelten in de Bijbel, waarin Gods onbaatzuchtige glorie zo sterk schittert dat het bijna zeer doet aan je ogen. Hoe goed of hoe slecht je ook bent in het dienen van God, het maakt de liefde van onze goede Vader niet minder. Voordat onze eerste schreeuw de wereld liet weten dat we geboren waren, kende God ons al. En als ons leven ‘in Christus’ is, mogen we zéker weten dat we al door God zelf uitverkoren zijn om als zijn dochter aangenomen te worden. Niet vanwege onze staat van dienst of vanwege de ellende in ons leven, maar door Jezus Christus en omdat onze goede Vader dat wil. Niets wat wij doen of laten kan daar iets aan veranderen. Heerlijk, om zo achterover te mogen leunen in het vertrouwen dat onze goede Vader ons geliefde-dochter-van-de-Allerhoogste-zijn, samen met zijn Zoon Jezus, mogelijk heeft gemaakt. Hoe mooi is het om van daaruit ons leven voor deze goede Vader in te mogen zetten! 

Aan de slag! 

• Welke overeenkomsten zie je tussen het fictieve verhaal uit de Romeinse tijd en het stukje uit de brief van Paulus aan de gemeente in Efeze? Zie je ook verschillen? 

• Aan wie hebben we het te danken dat we niet als slaven, maar als kinderen door God aangenomen kunnen worden? Wat was daarvoor nodig?

• ‘God heeft ons gezegend met alle geestelijke zegen in de hemelse gewesten in Christus.’ Waaruit bestaat die zegen? (zie punt 1 en 3 in de blog)

• Wat is het doel of gevolg daarvan? (zie punt 2 en 4 in de blog)

• Herken jij dit in jouw leven? Waarom en hoe (niet)?

Neem de tijd om deze goede Vader te zoeken in gebed en bespreek de antwoorden op bovenstaande vragen met Hem. Dank en loof Hem om zijn geweldige grootheid! 

Tip: John MacArthur schreef een heel verhelderend boek over slavernij in de tijd van de Bijbel en wat dat met christen-zijn te maken heeft. Mooi om eens te lezen als je tijd over hebt (de titel is ‘Slaaf’). En als je niet zoveel tijd hebt, kun je in deze blog een samenvatting vinden van een aantal hoofdpunten.