Geestelijke groei: een ondergeschoven kindje?

12

jun

Mandy

Ik ben er heilig van overtuigd dat christen zijn betekent dat je een voortdurende geestelijke groei doormaakt. Vragen stellen, je (diepste) zonden traceren en er actief aan werken, dat is hoe je je geloof uitleeft. Dat klinkt natuurlijk een stuk makkelijker dan het is, let’s be honest. Maar de moeite die groei en verandering kost, is zóveel meer waard dan het gemak dat stilstaan geeft. Laten we geestelijke groei eens onder de loep nemen. Waarom is het nou zo belangrijk?

Ik weet dat we in de kerk vaak gewend zijn aan onze tradities en gewoonten, waarom we het al zo lang doen zoals we het doen. Dat voelt veilig en behaaglijk, als een warm bad. Wie wil daar nou uit stappen?! Maar daardoor merk ik dat mensen minder vragen stellen, minder actief met het opsporen van hun zonden bezig zijn, en achterover leunen in gewoonte. En dat is jammer! Want God heeft zoveel klaar liggen voor mensen die bereid zijn aan hun geestelijke groei (mee) te werken.

Ik ben de laatste tijd veel bezig met geestelijk gezond zijn: hoe zit ik in elkaar en wat zijn mijn valkuilen? Wat zijn ongezonde en zondige (gedachten)patronen en hoe kan ik die veranderen? Ik geloof heel diep dat ieder mens op een bepaalde manier mentale gebrokenheid ervaart; of je nu een laag zelfbeeld hebt, moeilijk relaties aangaat of juist álles uit relaties verwacht. Ergens ben je op een bepaalde, (on)bewuste manier door iemand geschaad of teleurgesteld en dit heeft effect op hoe je met anderen omgaat. Het kan ook nog een stukje dieper gaan: zonden als jaloezie, egoïsme of hoogmoed hebben zich in je verschanst. Vaak bestaan dat soort patronen al ontzettend lang en is het gewoon ‘hoe je bent’. Maar wat als God iets veel beters én gezonders voor je heeft? Je zelfbeeld of vertrouwen in andere mensen omhoog gekrikt. De toegebrachte schade herstelt.

De kerk: voorvechter van geestelijke gezondheid

In de kerk hoor ik daar ontzéttend weinig over. En hoe meer ik erover nadenk, hoe gekker ik dat vind. Waarom staan we niet bekend als voorvechters van geestelijke (en lichamelijke) gezondheid? Waarom denken ook wij in termen van ‘zo zijn we nou eenmaal’, en realiseren we ons niet dat er iets beters op ons ligt te wachten? Sporten voor een gezond lichaam is hartstikke normaal. Waarom zou inspanning voor geestelijke groei dat niet zijn?

Steeds meer wordt bekend over de invloed van onze gedachten(patronen) op ons leven. Wie weet hoezeer jij jezelf beperkt terwijl je je daar niet bewust van bent? Een voorbeeld: ik heb ontdekt dat ik een behoorlijke conflictvermijder ben, ik sus de boel liever. Sinds die ontdekking weet ik dat dat al heel lang speelt en hoeveel me dat onbewust heeft beperkt. Het gaat jaren en jaren terug, maar pas nu kan ik er actief mee aan de slag. Niet dat ik dat léuk vind, want conflict vermijden voelt voor mij als de makkelijkste weg. Maar het is wel de meest ongezonde, want vermijden doe ik omdat ik bang ben voor (de reacties van) anderen. Een ongezonde manier van reageren, en één die God in mij liever kwijt dan rijk is. Hij wil mij gezond en sterk maken, iemand die in staat is voor haarzelf en haar mening op te komen. Niet op een dwingende manier, maar op een manier die uitspreekt dat je jezelf op waarde schat. Mijn mening doet ertoe en ik ook!

Geestelijke groei: het gevecht aangaan!

Ik realiseerde me nooit dat zoiets kleins als conflict vermijden (want er zijn veruit grotere geestelijke problemen dan dat) zó’n vrijheid kon opleveren door het gevecht aan te gaan. Door, ondanks angst, uit te spreken wat ik belangrijk vind en mensen naar me te laten luisteren. Me te realiseren dat die angst ongegrond is en ik daaraan voorbij mag gaan.

Ik verbeeld me niet dat ik er al ben, of dat ik al volmaakt ben. Maar ik doe erg mijn best om die volmaaktheid te grijpen. Want dat is het doel waarvoor ík ben gegrepen door Jezus Christus. Broeders en zusters, ik verbeeld me niet dat ik mijn doel al heb bereikt. Maar ik doe maar één ding: ik vergeet wat voorbij is en strek mij uit naar wat nog komen gaat. Ik span mij tot het uiterste in om mijn doel te bereiken.
(Filippenzen 3:12-14a, BasisBijbel)

Ik denk dat je het doel hier ook kunt vervangen door geestelijke groei. Geestelijk gezond worden, zoals ook Jezus is. Ik geloof dat dit proces van groeien je leven lang duurt. Dat we de krachtige geest die God ons gegeven heeft steeds meer op waarde mogen leren schatten en aan de slag mogen gaan met de kanten die versterking nodig hebben. Maar ook de zondige patronen, zoals bijvoorbeeld het hebben van een verslaving,  (met hulp van buitenaf) mogen leren doorbreken. Onze geest in goede en gezonde conditie leren brengen en houden en zo (meer) vrucht dragen. Meer worden zoals Christus, want dat is uiteindelijk waar het om draait.

Aan de slag!

Ik wil je uitdagen om aan innerlijke reflectie te doen. Welke (zondige) patronen zitten er in jouw binnenste? Boosheid, egoïsme, een laag zelfbeeld – noem het maar op. Ga ermee naar God en bid of Hij je wijsheid wil geven hoe er actief mee aan de slag te gaan. Hoe kun je jouw patronen doorbreken? En kun je zo snel geen valkuilen bedenken? Bid, ja zo ‘simpel’ is het echt, of God je ogen ervoor opent. Ik weet zéker dat Hij je iets geeft om mee aan de slag te gaan. Let’s get healthier!

Deel deze overdenking

  1. Kim schreef:

    Wat ontzettend waar!! Dankjewel Mandy! :’) voor deze belangrijke reminder…! En dat we erop mogen vertrouwen, dat ook al is deze weg (soms) (erg) moeilijk, God ons, zal helpen en zal sterken!! :’) Gods rijke zegen!

  2. Lea schreef:

    Mooi! En herkenbaar..God heeft ons ook nodig om te kunnen gebruiken en hoe meer wij inderdaad uitstrekken naar een gezonder geestelijk leven hoe meer we tot Zijn dienst kunnen zijn.😊 groei..is ook een leerproces..maar wel een om actief in te zijn. Bedankt voor je stimulans

    • Mandy schreef:

      Dat is een mooie, Lea: hoe meer we ons uitstrekken naar een gezond geestelijk leven, hoe meer we tot Gods dienst kunnen zijn. Thanks!

  3. Sjanetta schreef:

    Mooie overdenking!
    Zet me tot handelen en nadenken!
    Dankjewel!

  4. Bep schreef:

    Hele goede opsteker Mandy.
    Waarbij ik overigens wil aantekenen, dat jouw opmerking over onze comfortzone in de kerk, herkenbaar is voor mij, uit het verleden, maar in mijn huidige gemeente totaal niet. Wij worden wekelijks opgeroepen om uit die comfortzone te stappen, ons te verdiepen in Gods wil (via kringen), elkaar te bemoedigen en te stimuleren (ook via de kringen) en
    anderen uit te nodigen met ons mee te gaan( missionair werk en kontakten met asielzoekers) Maar de preken van onze dominee zetten je ook altijd weer aan het denken over je eigen leven en handelen.
    10.000 redenen tot dankbaarheid.

    • Mandy schreef:

      Wat fijn om te horen, Bep! En wat mooi dat je dat verschil zo duidelijk hebt gemerkt tussen de ene en de andere kerk. Gods zegen in je huidige gemeente!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap