Niets is zo kostbaar als het kennen van Jezus

Je kent ’t vast wel, het gevoel dat je geleefd wordt. Opgeslokt door de dagelijkse bezigheden. We kunnen soms zo bezig zijn om het ‘goede’ te doen. Ook wat geloven betreft. Ja, het is goed om stille tijd te houden, om te bidden en het geloof uit te dragen. Het is goed als we omzien naar anderen (denk bijvoorbeeld aan alleenstaanden en hulpbehoevenden). Het is goed om… et cetera, et cetera. We proberen zo goed mogelijk te leven. We klampen ons misschien wel vast aan bepaalde regels, structuren en gewoonten, maar vergeten daarbij wat er werkelijk toe doet. Dit is niet iets van deze tijd, zo’n tweeduizend jaar geleden was het niet anders. Paulus schrijft daarover in een van zijn brieven aan de mensen in de stad Filippi. Maar hij was zo erg bezig om ‘goed’ te leven en zich aan de wet te houden, dat hij voorbij ging aan het allerbelangrijkste.

Paulus was een voorbeeldig man volgens de Joodse wet. Hij kwam uit de stam van Benjamin en was dus een echte Jood. Hij was besneden toen hij acht dagen oud was en hield zich aan de wetten die de Farizeeërs hem leerden. En daar was hij trots op. Maar toch bracht dit hem geen voldoening.

‘Maar al die dingen waar ik zo trots op was, vind ik nu waardeloos. Want ze stonden mij in de weg om bij Christus te komen. Ja, ik vind het nu allemaal waardeloos, omdat niets zo kostbaar is als het kennen van mijn Heer Jezus Christus. Voor Hem heb ik het allemaal als troep weggegooid, om Christus te kunnen ontvangen. Want dan zou ik vrijgesproken worden van schuld. Niet doordat ik mij zo goed aan de Joodse wet gehouden had. Maar door mijn geloof in Christus. Want alleen dáárdoor heeft God mij vrijgesproken van schuld.’
(Filippenzen 3:7-9, BasisBijbel)

Meer van Jezus en minder van onszelf

Uiteindelijk heeft Paulus het allerbelangrijkste in zijn leven gevonden: het kennen van Jezus. Dat is het enige wat wij nodig hebben. Dat is wat centraal moet staan in ons leven. De rest is allemaal bijzaak. Begrijp me goed, wij mensen hebben behoefte aan bepaalde regels en structuren. Ik keur dat niet af – dat is ook helemaal niet aan mij, maar het is niet het belangrijkste. Jezus is het centrum. Hij móet centraal staan. We hebben meer van Jezus nodig.

“I need You more…” terwijl ik in de auto rijd komt dit lied van Kim Walker Smith plotseling voorbij. Ik word geraakt door de woorden die ze zingt en laat de tekst op me inwerken. “I need You more…” Ja, ik heb meer van Jezus nodig. Hij moet het middelpunt zijn in de wereld, in de kerk en in mijn leven. Het enige wat wij nodig hebben is Jezus, het kennen van Jezus is wat er werkelijk toedoet. De rest is overbodig.

I need You more, more than yesterday
I need You more, more than words can say.
I need You more, than ever before
I need You more, I need You, Lord.

More than the air I breathe, more than the song I sing.
More than the next heartbeat, more than anything.
And Lord, as this time goes by, I’ll be by your side,
Cause I never want to go back to my old life.

Luister hier het volledige lied.

Aan de slag!

Bid je met mij mee dat we in Nederland het verlangen mogen krijgen om Jezus steeds meer en meer te leren kennen. Dat we in de kerken Jezus de hoogste plaats geven en vanuit zijn liefde kijken naar hoe we vorm kunnen geven aan het gemeentezijn. Spreek je samen met mij het verlangen uit om Jezus meer centraal te stellen in jouw leven, zodat we allemaal stukje bij beetje steeds wat meer op Hem gaan lijken en samen met Hem gaan leven. Want als we onze focus op Jezus leggen, zullen we vanzelf het ‘goede’ doen.