Geloof als een mosterdzaadje: meer dan een metafoor!

Geloof als een mosterdzaadje. Grote kans dat je snapt wat ik met die zin bedoel. En óók grote kans dat je die tekst altijd hebt gezien als een prachtige metafoor, en niet meer dan dat. Dat je de mogelijkheid die erin verborgen ligt daardoor nooit hebt ontdekt. Terwijl er heel veel in zit! Zullen we het mosterdzaadje eens gaan ontleden?

“De Heer zei: “Je geloof hoeft maar zo groot te zijn als een mosterdzaadje. Als je dan tegen deze boom zou zeggen: ‘Kom met wortels en al uit de grond en ga in de zee staan,’ dan zou hij je gehoorzamen.”
(Lukas 17:6, BasisBijbel)

Hoe vaak heb je deze tekst al gelezen en gedacht: ‘yeah, right…’? Hoe vaak heb je gedacht dat dit figuurlijk is? Dat het mosterdzaadje een mooie metafoor is voor het grote en actieve geloof dat we kúnnen hebben, maar eigenlijk onwijs ver buiten ons bereik ligt? Tientallen keren? Vaker? Ik heb zo vaak gedacht dat dit zo ver bij mij vandaan lag, dat het niet eens dezelfde postcode had. Het kwam nauwelijks in de buurt. Onbereikbaar.

Maar ik wil je uitdagen om deze tekst eens op een andere manier te lezen. Er een andere draai aan te geven. Het meer in je bereik te plaatsen.

Wij zijn gemaakt als evenbeeld van God

Daarvoor gaan we terug naar Genesis 1, waar de mens van God een bepaalde autoriteit kreeg.

“En God zei: “Laten We mensen maken, mensen die op Ons lijken. Ze zullen heel erg op Ons lijken. Ze moeten zorgen voor de vissen in de zee, de vogels in de lucht, het vee, de kruipende dieren en voor de hele aarde.” En God maakte de mens. Hij maakte hem zó, dat hij heel veel op Hem leek. De mens leek heel erg op Hem. Hij maakte een man en een vrouw. God zegende hen en zei tegen hen: “Krijg veel kinderen, zodat er heel veel mensen komen. Ga over de hele aarde wonen en heers over de aarde. Zorg voor de vissen in de zee, de vogels in de lucht en de kruipende dieren.“
(Genesis 1:26-28, BasisBijbel)

In de Hof werden we gemaakt naar Gods evenbeeld en kregen we daarmee autoriteit om te heersen over de aarde. We kregen een bepaalde identiteit als plaatsvervangers van God op aarde. Plaatsvervangers. Voel jij je zo? Met de zondeval verschenen een hoop negatieve gevoelens op het toneel, en werd ons gevoel evenbeeld te zijn naar de zijkant geduwd. Een letterlijk en perfect evenbeeld waren we niet meer. Maar, doet dat iets af aan Gods oorspronkelijke bedoeling? Aan hoe Hij ons in het begin voor zich zag?

Geloof als een mosterdzaadje: het is mogelijk!

Ik denk van niet. Hij is vanaf Genesis 3 begonnen met een reddingsplan, om ons weer terug te krijgen naar waar Hij ons bedoeld had. En ik denk dat iets van die oorspronkelijke bedoeling en het bijbehorende geloof terugkomt in wat Jezus hierboven in Lukas zegt. ‘Stel je voor als alle kinderen van God zich zouden realiseren wie ze écht zijn, hoe ze gemaakt zijn. Er zouden wonderen gebeuren!’ Zie je de tekst nu niet op een héél andere manier? Alsof je een compleet andere wereld instapt, waar onze mogelijkheid en identiteit een heel andere rol spelen. Veel prominenter aanwezig zijn.

Stel je eens voor hoe het je leven zou veranderen als je op díe manier leert geloven en leven! Om iets meer van onze oorspronkelijke identiteit, het geloof als een mosterdzaadje, terug te vinden en in ons leven te verweven. En hoe ziet dat er dan uit? Dat we leven met een groots geloof in een grootse God. Dat we mogelijkheden zien waar anderen moeilijkheden zien. Geloof hebben waar angst een normale reactie is. Vertrouwen uiten waar controle toe-eigenen een logische stap zou zijn. De situatie uit Genesis 1 weer een beetje terugbrengen op aarde, waar vertrouwen in God een gegeven was in plaats van een schaarste.

God heeft ons ertoe bestemd Jezus’ evenbeeld te worden

Ja, ik weet dat hier nog een ‘maar’ aan vasthangt. We leven na de zondeval en zonden spelen ons elke dag parten. Genesis 1? Dat is voor ons bij lange na niet haalbaar. Maar put dan hoop uit Romeinen 8:

“Wie hij al van tevoren heeft uitgekozen, heeft hij er ook van tevoren toe bestemd om het evenbeeld te worden van zijn Zoon, die de eerstgeborene moest zijn van talloze broeders en zusters.”
(Romeinen 8:29)

God heeft ons ertoe bestemd om weer terug te keren naar dat evenbeeld dat we ooit waren. Ons een geloof te geven zo groot als een mosterdzaadje. En Hij zal alles in het werk stellen om ons te helpen daar te komen, als we bereid zijn om ons daarvoor open te stellen en te doen wat Hij ons ingeeft, in gehoorzaamheid.

Aan de slag!

Dus, hoe uit zich dat praktisch? Hoe komen we dichter bij Genesis 1? Hoe krijgen we een geloof zo groot als een mosterdzaadje? Durf jezelf te zien als evenbeeld van God! En verdiep je erin wat dat betekent. Welke eigenschappen zijn daaraan verbonden en welke zijn bij jou nog onderontwikkeld? Misschien is het vertrouwen hebben of geduldig zijn, zachtmoedig of juist daadkrachtig zijn. Bid om de eigenschappen die je wilt ontwikkelen en vraag God of Hij je wil laten zien waar het bij jou aan ontbreekt. Luister naar wat Hij je te zeggen heeft en durf stappen te zetten, ook als het in het onbekende is. Hij werkt in je!