Vandaag gaat niet door, ik blijf in bed

Er zijn dagen waarop alles fout gaat. Je loopt tegen je nachtkastje aan als je uit bed komt, je ontbijtje is over de datum, je knoeit tandpasta op je scheef dichtgeknoopte blouse. Kom je er ook nog achter dat het zomertijd is en je te laat bent voor de kerkdienst waar je heen wilde. Bij het uitslaan van je wekker weet je het eigenlijk al: het is weer zo’n dag. Een dag waarop je het liefst doet alsof de wereld niet bestaat en je gewoon in je bed kan blijven liggen. Maar je hebt nog zo veel te doen en je moet er toch eigenlijk wel echt uit. De uitdaging: blijf gewoon eens liggen!

Ik heb een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Ik moet betrouwbaar en punctueel zijn. Alle opdrachten het liefst drie dagen voor de deadline af, altijd aanwezig bij groepsoverleg en presentaties. Het brak me op en ik was vaker somber. Mijn lichaam riep ‘stop!’ door me zo’n hoge koorts te geven dat mijn spieren niet meer wilden meewerken. Ik moest in bed blijven, ik had geen keus. Superfrustrerend want ik had die dag een groepsoverleg, en daar moest ik bij zijn! Mijn lichaam verraadde me. De volgende dag was alles weer goed, niets aan de hand en ik ging weer volle vaart vooruit. Tot mijn lichaam een week later weer ‘stop’ riep. De derde keer dat mijn systeem er een dag uit lag besefte ik dat ik iets moest veranderen aan mijn levensstijl.

Ik besloot beter naar mijn lichaam te luisteren en op tijd rust te nemen. Rust is zo belangrijk, God heeft niet voor niets de Sabbat ingesteld. Waarom is het dan toch zo moeilijk om die rust daadwerkelijk te nemen?

Rust versus echte rust

Als ik thuis kwam na school, stage of werk had ik rust. Tenminste, dat dacht ik. In werkelijkheid had ik op maandagavond vergaderingen, dinsdagavond studentenvereniging-activiteiten, woensdag een feestje, donderdag een afspraak met een vriendin en in het weekend moest ik voorbereiden voor school, stage, werk en de vergaderingen van de komende week, en op zondag ging ik naar de kerk en deed ik kinderwerk. Dan moest ik daartussen ook nog mijn huishouden laten draaien: wassen, koken, schoonmaken, boodschappen doen. Misschien was het toch niet zo gek dat mijn lichaam me een halt toeriep.

Om mij beter te voelen werd me aangeraden om meer leuke dingen te doen, want daarvan gaat je somberheid weg en krijg je energie. In theorie is dit waar, maar als je agenda bomvol leuke dingen staat, staat je agenda alsnog bomvol. De rust die je nodig hebt, ga je dan ook niet vinden. Leuke dingen zijn niet stressvol, maar verbruiken wel tijd en energie. Wat ik nodig had was échte rust.

Laat ‘rust‘ nou net één van die dingen zijn waarover je veel leest in de Bijbel.

Kom naar Mij als je moe bent. Kom naar Mij als je gebogen gaat onder het gewicht van je problemen! Ik zal je rust geven. Doe wat Ik je zeg. Leer van Mij. Want Ik ben vriendelijk en geduldig en bescheiden. Daarom zul je bij Mij innerlijke rust vinden. (Matteüs 11:28-29, BB).

Sabbat nemen

Ik weet dat de Sabbat van origine op zaterdag gehouden moet worden. Mijn lichaam had daar alleen geen boodschap aan. Ik luisterde beter en merkte eerder dat ik rust nodig had. Soms was dit op zaterdag, maar vaak genoeg was het een andere dag. Dan moest ik mezelf dwingen in bed te blijven. Zonder rust te nemen zou ik toch niet optimaal functioneren, het zou nooit mijn dag worden. Dus ik stuurde een berichtje naar mijn studiegenoten, docenten en werkgever dat ik afwezig zou zijn. Ook de activiteiten die pas ’s avonds zouden plaatsvinden, zei ik af. Het rusten kon beginnen.

De HEER is mijn herder,
het ontbreekt mij aan niets.
Hij laat mij rusten in groene weiden
en voert mij naar vredig water. (Psalm 23:1-2, NBV)

De hele dag heb ik in mijn kamer doorgebracht. Eerst lag ik nog lang in bed, maar toen ik doorligplekken voelde aankomen, ben ik toch maar aan tafel gaan zitten. Ik heb gebeden en Bijbel gelezen. Ik mocht van mezelf niets anders doen, niet aan school werken, vergaderingen voorbereiden of hoorcolleges terugkijken. De rust heeft me enorm goed gedaan.

Toch had ik het gevoel dat het nog niet goed was. In gebed merkte ik ook dat God meer rust voor me verlangde. Daarom heb ik een kleine aanpassing gedaan in mijn weekrooster. Iedere zondag is nu voor mij een echte rustdag. Ik open mijn email niet, mijn schoolboeken niet en mijn nakijkwerk niet. Ik spreek niet af om leuke dingen te doen en ik doe geen klusjes in of om het huis.

Verandering

De verschillen die ik merk nu ik iedere zondag écht niks doe, zijn gigantisch. Niet alleen voel ik de rust op zondag, maar ik merk de hele week verschil in mijn energieniveau. Nog steeds merk ik dat ik soms weleens een extra dag nodig heb en die gun ik mezelf dan ook. Maar dit zijn veel minder dagen dan toen ik op zondag nog wél werkte.

God geeft mij de rust om rust te kunnen nemen.

Aan de slag!

Neem een dag vrij. Een dag waaraan je voelt dat het niet jouw dag gaat zijn. Zeg je werk, school of schoonmaakplan af en ga op zoek naar de rust die God jou belooft. Belangrijker nog, accepteer deze rust! Is een hele dag vrij nemen een te grote stap, neem dan een dagdeel vrij, een ochtend om rustiger op te starten of een middag om rustiger af te bouwen. Is een rustdag voor jou al normaal, kijk dan eens naar de manier waarop je God meeneemt in je rust.