Nooit meer functioneringsgesprekken! Over het nieuwe verbond.

Let op! Voordat je deze blog verder mag lezen, moet je eerst de algemene voorwaarden van Zij Lacht accepteren. Klik hier om verder te gaan naar de blog: ik heb de algemene voorwaarden gelezen en ga daarmee akkoord.

HA, gefopt! Maar even eerlijk: had jij de voorwaarden gelezen als je dit echt had moeten doen? Of had je even snel gescrolld en maar snel op oké gedrukt? Had je er überhaupt niet op geklikt?

Ik vrees dat ik tot de laatste categorie behoor. Soms de snel-scroll-categorie als ik er de tijd voor denk te hebben. Maar die hele lap tekst lezen? Nah, ik heb wel iets beters te doen. Toch is die kleine handeling even bindend als je handtekening onder je diploma of contract. Weet jij eigenlijk wel waar je ‘ja’ op zegt?

Israëls contract

Israël kreeg ook zo’n contract aangeboden, vlak nadat ze door de HEER uit Egypte waren gered. Ze kozen voor het leven met God en tekenden daarmee een contract met maar één clausule: ‘Wees heilig, want Ik ben heilig.’ (o.a. Lev. 19:1) De precieze invulling van deze clausule kregen ze later, nadat Mozes op de berg was geweest. De wet was in hun leven gekomen en daarmee het bewustzijn van zonde. Dit zou grote consequenties hebben: elk moment dat ze de voorwaarden vergaten, volgde er een functioneringsgesprek. Keer op keer wees God hen terecht door priesters, plagen en profeten. Keer op keer keerden ze zich om, gingen ze terug, dwaalden ze weer af. Dit contract was niet perfect, en wel om één reden: het menselijke element. Hoe kunnen wij als mensen ooit even heilig zijn als God? Israël wist niet waar ze aan begon.

En nu jij

En nu zit je hier, Gods contract voor je. Het perkament rolt zich langzaam af terwijl je verder leest. “Wees heilig, want ik ben heilig.” Gevolgd door talloze, eindeloze regels. Je probeert ze allemaal te lezen en allemaal te begrijpen maar -eerlijk is eerlijk- een groot deel gaat langs je heen. Geitenbokjes? Afzondering? Tattoeages? Weet ik eigenlijk wel waar ik aan begin? vraag je je vertwijfeld af, maar je vermant je. Je wil toch met God leven? Nou dan.

Terwijl jij met je pen boven het papier zweeft, klaar om je handtekening te zetten, zie je plotseling dat het lijntje al is ingevuld. Met grote zwierige letters staat daar de naam ‘Jezus’. Huh? Fronsend kijk je op. “Oh sorry,” zegt de Man. “Dat was mijn deel. Jouw deel ligt eronder.”

Op het halve A4-tje onder de grote boekrol staan slechts twee woorden en een lijntje:

Romeinen 10:9-10
______________

Gods sluit een nieuw verbond met ons. Jezus staat garant voor jou! Waarom? So you can’t mess up.

Door Jezus is ons imperfecte menselijke element voorgoed uit de vergelijking verdwenen. Het oude verbond is vervuld in Hem, je hoeft niet meer heilig te zijn om een relatie met God aan te gaan. Vanuit die relatie mag je samen verder werken aan wat Hij van je vraagt: geloof, gehoorzaamheid en vrucht dragen. Nooit meer functioneringsgesprekken dus! Accepteer jij zijn voorwaarden?

Aan de slag!

Hieronder is de tekst van Romeinen 10:5-10 uitgeschreven. Het vetgedrukte deel zijn de verzen die in het contract genoemd staan. Heb jij dit contract al ondertekend?

Mozes schrijft hoe je door de wet vrij kan worden van schuld: “Als je je helemaal aan de wet houdt, zul je leven.” Maar het geloof spreekt op een heel andere manier vrij van schuld.

Je hoeft er niet ver naar te zoeken. Je hoeft niet naar de hemel te klimmen om Christus op te halen. Je hoeft niet naar het dodenrijk af te dalen om Christus van daar te laten komen.

Nee, je wordt vrijgesproken door het woord dat vlak bij je is. Namelijk in je mond en in je hart. Dat is namelijk het woord van geloof dat we aan de mensen vertellen. Want als je met je mond hardop zegt dat Jezus de Heer is, en met je hart gelooft dat God Hem uit de dood heeft teruggeroepen en levend heeft gemaakt, ben je gered. Door dit met je hart te geloven, word je vrijgesproken van schuld. En door het met je mond hardop te zeggen, word je gered.
(Rom. 10:5-10, BasisBijbel) 

Leef jij alsof je elk moment een functioneringsgesprek kan verwachten?