Wat als je iemand niet kunt vergeven?

Heeft iemand jou weleens iets vreselijks aangedaan? Iets wat niet te vergeven valt? Misschien heeft iemand je ontzettend veel pijn gedaan, of is iemand zijn of haar woord niet nagekomen. Misschien zit je vol boosheid over het onrecht dat jou is aangedaan. Telkens als je eraan denkt, raakt je hart verbitterd. Wat doe je dan?

Mij is onlangs zoiets overkomen. Ik was boos. Zo boos. Mijn hart was woedend om wat mij was aangedaan. Ik zal je de smeuïge details besparen, maar in mijn ogen was ik 100% terecht boos. En ik liet mezelf meeslepen in mijn boosheid, in mijn woede.

Toen liet mijn vader me het volgende Bijbelgedeelte lezen. Lees je mee?

23. Je kan het Koninkrijk van God vergelijken met een koning die besloot geld terug te eisen van de dienaren die hem nog geld moesten terugbetalen. 24. Toen hij daarmee begon, werd er een dienaar bij hem gebracht die hem nog 10.000 talenten (ongeveer 300.000 kilo goud, dus miljoenen euro’s) moest betalen. 25. Maar de dienaar had zoveel geld niet. Daarom gaf zijn heer het bevel dat de dienaar als slaaf moest worden verkocht, met zijn vrouw en kinderen en alles wat hij had. Want dan zou er geld zijn om hem iets terug te kunnen betalen. 26. Maar de dienaar liet zich voor de koning op zijn knieën vallen en smeekte hem: ‘Heer, geef me nog even de tijd! Dan zal ik u alles terugbetalen!’ 27. De koning kreeg medelijden met hem. Hij liet hem gaan en zei dat hij niets meer hoefde te betalen.

28. Toen die dienaar wegging, ging hij naar een andere dienaar die hem nog 100 penningen (een paar euro) moest betalen. Hij greep hem bij de keel en zei: ‘Betaal me onmiddellijk!’ 29. Toen liet die dienaar zich voor hem op zijn knieën vallen en smeekte: ‘Geef me nog even de tijd! Dan zal ik je alles terugbetalen!’ 30. Maar hij wilde niet luisteren. Hij ging weg en liet de andere dienaar in de gevangenis zetten, totdat hij alles zou hebben betaald.

31. De andere dienaren zagen wat er gebeurde. Ze werden heel boos en vertelden het aan de koning. 32. De koning riep hem bij zich en zei tegen hem: ‘Schurk! Ik kreeg nog een heel groot bedrag van jou. Maar toen je mij om geduld smeekte, heb ik jou gezegd dat je me niets meer hoefde te betalen. 33. Want ik had medelijden met je. Had jij dan geen medelijden moeten hebben met die andere dienaar?’ 34. Hij was woedend op hem en liet hem naar de martelkamer brengen. Daar moest hij blijven totdat hij alles zou hebben betaald. 35. Dat zal ook mijn hemelse Vader met jullie doen als jullie andere mensen niet met je hele hart willen vergeven.”

(Mattheüs 18)

Het is best heftig wat hier aan het eind staat beschreven. Ik dacht altijd dat het hier ging om een vreselijke straf in de hel. Nu weet ik dat dit helemaal niet het geval is. Voor de hel hoef je niet bang te zijn, als je Jezus hebt aangenomen!

Ik geloof inmiddels dat het hier om een ander soort straf gaat. Een gevangenisstraf. Niet letterlijk, in een afgesloten cel met tralies ervoor. Maar om een ander soort gevangenis: die van jouw eigen boosheid.  Als jij niet vergeeft, raak je gevangen in je eigen hart en gedachten. Is dat weleens tot je doorgedrongen?

Vergeving is essentieel om te leven in vrijheid

Vergeving is essentieel om te leven in vrijheid. God heeft onze zonden vergeven, waardoor wij volledig in vrijheid mogen leven! De straf van de zonde is allang gedragen door Jezus. En omdat God ons heeft vergeven, mogen wij anderen vergeven. Geweldig!

‘Geweldig?!’ Ik hoor het je haast denken. Vergeven is namelijk niet makkelijk. Sterker nog: iemand vergeven om iets wat hij/zij jou heeft aangedaan, is verdraaid lastig. Maar het is zó belangrijk om te doen.

Bevrijd je hart!

Als jij boos/verdrietig/verbitterd bent om wat jou is aangedaan, dan is er maar één persoon die hier écht last van heeft: jijzelf. Die persoon die dit heeft veroorzaakt, leeft z’n leventje lekker door, hoor. Die heeft er geen last van dat jij boos bent.

Jij wel. En precies om die reden is het zo belangrijk om te vergeven. Zodat jij je eigen hart weer kunt bevrijden uit die gevangenis.

In het Bijbelgedeelte dat we zojuist hebben gelezen kunnen we een grote les halen: het feit dat God onze zonden heeft vergeven, dan kunnen we niet anders dan zelf ook te vergeven. Dat hoef je niet in eigen kracht te doen, dat doe je namelijk met dezelfde vergeving die je ontvangen hebt van God. Zonder dat wordt het lastig anderen te vergeven.

Aan de slag!

Jep, je zag ‘m vast al aankomen. Vergeef!

Elke keer als je boosheid/verdriet/’vul het zelf maar in’ voelt opkomen om iets wat jou is aangedaan, spreek de volgende woorden hardop uit: “Ik vergeef je in de naam van Jezus!”

Misschien duurt het weken, maanden of zelfs jaren voordat je iemand helemaal hebt kunnen vergeven en je hart vrij is, maar je komt er wel. Blijf die vergeving uitspreken.