Zullen we ruilen?

Ik dacht vroeger echt dat drijfzand een groter probleem in mijn leven zou zijn. Als kind was ik er echt bang voor. Ik kon me zo levendig voorstellen dat je langzaam wegzakt en niks kan doen, dat je om hulp schreeuwt en probeert los te komen, dat het tot je knieën komt, je heupen, je borst, je nek, je lippen. Dat je niet meer kan ademen en je langzaam stikt in het zand. Doodeng vond ik het. Nu weet ik dat drijfzand heel zeldzaam is en dat het haast onmogelijk is om erin te verdrinken. Maar toch…

Komt het volgende je bekend voor? Je zit ergens mee. Je wacht ergens op. Je weet niet hoe je verder moet. Je maakt je zorgen, piekert, kan niet slapen. Je hebt stress. Je hebt het gevoel alsof je niet verder kan. Zorg stapelt zich op zorg.

Je hebt er al veel aan geprobeerd te doen. Een dagboek, praten bij een vriendin, misschien wel medicatie. Zo moeilijk moet dit toch niet op te lossen zijn? Je bent een sterke vrouw; je kan je eigen boontjes wel doppen… En voor je het weet, sta je tot je lippen in de prut. Zie je het voor je? Je kan geen kant meer op. Je wrikt en je wriemelt, maar er is niks wat je kan doen. Je zinkt zo mogelijk nog dieper. Maar dan:

Een uitgestoken hand strekt zich naar je uit.
Je Redder is gekomen.
Alleen: je kan Zijn hand niet pakken.
Je bagage, je ik-kan-het-zelf-wel, je zorgen, je stress.
Ze trekken je naar beneden, ze houden je vast. Je handen zijn vol!
‘Geef maar aan mij’, zegt de Heer Jezus, ‘ik zal ervoor zorgen.’
Om vrij te komen moet je eerst loslaten.

In 1 Petrus 5:7 staat:

‘Gooi alles waar je je zorgen over maakt maar in Gods handen, want Hij zorgt voor je.’

Ik wil je aanmoedigen om dit ook echt te doen. In de overdenking staan een aantal vragen die je hiermee kunnen helpen. Misschien ben je je wel helemaal niet bewust dat je in het drijfzand staat. Misschien staat het je zelfs al tot de lippen en heb je het niet door. Misschien lig je er al dagen in en roep je naar God, maar lijkt Hij niet te komen. Wat je situatie ook is, je mag erop vertrouwen dat Hij zal komen. Zelfs al heb je de hoop bijna opgegeven, blijf Hem verwachten en blijf bidden. Nu zie je nog niet het grote plaatje, maar later zul je het begrijpen.

De Heer Jezus staat daar, met een uitgestoken hand. Hij wil je redden en helpen, zodat jij kan zingen zoals David in Psalm 40:1-5:

‘2 Ik bad vurig tot de Heer.
En Hij luisterde toen ik Hem om hulp riep.
3 Toen trok Hij me uit de put,
Hij haalde me uit het moeras van ellende.
Hij zette mijn voeten weer op stevige bodem.
Hij gaf me vaste grond onder de voeten.
4 En Hij gaf me een nieuw lied,
een lied om onze God te danken.
Iedereen die hoort wat God heeft gedaan,
zal ontzag voor Hem krijgen en op Hem gaan vertrouwen.’

Geef alles over aan Hem; Hij weet immers veel beter wat Hij ermee aan moet dan jij!

Aan de slag!

• Denk bij jezelf na: zijn er dingen die jou neerdrukken? Zo ja, welke? Schrijf op wat je precies neerdrukt.
• Hoe is het drijfzand bij jou? Een paar meter verderop, tot je knieën of ergens anders? Probeer ook dit op te schrijven en te beschrijven.
• Is er iets dat je ervan weerhoudt om je probleem aan God over te geven? Probeer die dingen ook bij God te brengen. Vertel Hem wat er aan de hand is en vraag Hem om het over te nemen. Belijd de dingen die je tegenhouden en geef ze over aan Hem. Dank God voor de bevrijding die Hij zal schenken.
• Ik wil je aanraden om het onderstaande lied te luisteren.

Wat doet het met je om deze woorden zo te horen?