Zaaien in droge grond

Je kent ‘m vast wel. De fantastische belofte die God deed aan Abraham. Een zevenvoudige zegen. Een eeuwig verbond. Een ontelbaar nageslacht, een land, uitermate vruchtbaar. Beter kun je niet wensen. En dan belanden we in Genesis 26. Waar zoon Izak in de tweede hongersnood zit. Ik snap wel dat hij bedenkt om naar Egypte te gaan. Maar God zegt ‘nee’. En Izak gehoorzaamt. Hij gaat zaaien in droge grond. Met de belofte van God op zijn netvlies.

We gaan samen naar Genesis 26. Izak en het volk zijn in een tweede hongersnood terecht gekomen. In de dagen van Abraham hadden ze ook te maken gekregen met een hongersnood en nu was het weer raak. Je kan je toch voorstellen dat Izak begon te twijfelen aan de beloofde zegen? Hoezo vruchtbaar en talrijk? Izak onderneemt actie en stapt op de koning van de Filistijnen af. Maar niet voordat de Heer aan hem verschijnt. Om hem tegen te houden, maar ook om hem iets in herinnering te roepen.

“De Heer kwam naar Izaäk toe en zei: “Ga niet naar Egypte, maar blijf in het land dat Ik je noem. Blijf als vreemdeling hier [ in Gerar ] wonen. Ik zal hier met je zijn. Ik zal hier goed voor je zijn. Want Ik zal al deze landen aan jou en aan je familie ná jou geven. Ik zal Mij houden aan de eed die Ik aan je vader Abraham heb gezworen.”
(Genesis 26: 2-3, BasisBijbel)

Izak gehoorzaamt. Hij blijft in Gerar wonen. En kijk eens wat hij gaat doen. Hij gaat zaaien. Hij zaait in zijn land met hongersnood. Nou, we weten vast wel dat hongersnood komt als er geen opbrengst op het land is. Als er droogte is en het land onvruchtbaar. Maar toch gaat Izak zaaien. God heeft hem herinnerd aan zijn beloften voor het volk. Vruchtbaar en talrijk. Zegen. Het kan niet anders dan dat Izak met die belofte in zijn gedachten is gaan zaaien in droge grond. En God beloont dit vertrouwen van Izak. God houdt zich aan zijn eigen woord.

“En Izaäk zaaide in dat land. Dat jaar oogstte hij 100 keer zoveel als hij gezaaid had, want de Heer was goed voor hem.”
(Genesis 26: 12, BasisBijbel)

Misschien voel jij je ook wel zo’n zaaier in droge grond. Misschien heb jij ook wel te maken met een hongersnood. Je wil zo graag vrucht zien op je werk. Je verlangt zo naar de uitkomst van Gods beloften voor jou. En stiekem denk je soms wel eens: ‘Ik stop ermee. Ik ga wel iets anders doen. Iets wat makkelijker lijkt en sneller resultaten geeft.’
Maar, met Izak wil ik je aanmoedigen om vol te houden. Om je vast te klemmen aan de beloften van Jahweh. Hij zál het doen. Ga maar door met zaaien. In harde, droge grond. God zelf zál het vruchtbaar maken. Hij zál zegenen. Ga je weg in gehoorzaamheid aan Hem!

Maar hoe dan, vraag je misschien. Hoe kan ik zeker weten dat de uitkomst goed zal zijn. Hoe kan ik doorgaan met zaaien in droge grond, terwijl ik zo bang ben dat het op niets uit gaat lopen. Laat me je bemoedigen. God is nog steeds dezelfde God als die Hij was voor Izak. Voor Abraham. Voor Jacob. Voor Daniel. Lees het maar weer na in Hebreeën 11, hoe God elke keer weer laat zien dat Hij de Betrouwbare is. Geloof je dat Hij dit ook voor jou wil zijn? Dat Hij Onveranderbaar is? Hij is Jahweh. Hij laat nooit los wat zijn hand begon.

Zaai in geloof (en ja, vaak is dit droge grond) en je zult zien hoe goed God is.

Aan de slag!

Wat kun jij leren van het verhaal van Izak? Ben jij zo’n zaaier in droge grond? Of ervaar jij juist de honderdvoudige opbrengst? Hoe oefen jij jezelf in zaaien in geloof dat God de opbrengst geeft?

Zomaar wat vragen om over na te denken. Wil je jouw gedachten delen om andere vrouwen te bemoedigen? Vinden wij tof! Deel iets op social media of reageer op de blog. #zijlacht

‘Mensen die op de Heer vertrouwen, komen niets tekort.’
(Psalm 34: 11, BasisBijbel)