Welk seizoen is het in jouw geloofsleven?

De spreker van die avond zat naast me en vroeg aan mij: ‘En, welk seizoen is het nu in jouw geloofsleven?’ Ik glimlachte en was even stil en dacht terug aan de afgelopen dagen. Mijn geloofsleven was soms zo veranderlijk als het weer, of: zoals de seizoenen. Ik keek hem aan en zei: ‘Het is nu, denk ik, wel stabiel.’ Ik had namelijk geen flauw idee welk seizoen daar dan bij zou horen. Toen hij het podium betrad sloeg hij het woord van God open en we lazen Psalm 1. De psalm van de boom. Als we naar een boom kijken weten we precies welk seizoen het is. Dat werd mij die avond voor mij ook wel meer dan duidelijk.

Psalm 1, de meeste zullen het vast kennen van dit lied. Deze psalm is niet te plaatsen onder een lof- of klaaglied. Nee, de eerste psalm van het Psalmen-boek begint met de twee wegen die mensen kunnen gaan. Het is alsof we aan de poort staan van het psalmenland, en het eerste lied wat we horen is die van de twee wegen. Misschien wel die van de smalle en de brede weg.

“Welzalig de man die niet wandelt in de raad van de goddelozen, die niet staat op de weg van de zondaars, die niet zit op de zetel van de spotters, maar die zijn vreugde vindt in de wet van de HEERE en Zijn wet dag en nacht overdenkt. Want hij zal zijn als een  boom, geplant aan waterbeken, die zijn vrucht geeft op zijn tijd, waarvan het blad niet afvalt; al wat hij doet, zal goed gelukken. Maar zo zijn de goddelozen niet:  die zijn juist als  het kaf, dat de wind wegblaast. Daarom blijven de goddelozen niet staande in het gericht, de zondaars niet in de gemeenschap van de rechtvaardigen. Want de HEERE kent de weg van de rechtvaardigen, maar de weg van de goddelozen zal vergaan.”
(Psalm 1:1-6, HSV)

Als we kijken naar de gehele psalm zien we drie dingen aan de orde komen:

1. Verbondenheid
2. Kenmerkende vruchten
3. Uiteindelijke consequenties

De verbondenheid uit zich in het staan en zitten bij de spotters of het zich juist verbonden weten aan de wet van God. Meer nog, dat de lezer deze dag én nacht overdenkt. Misschien denk je nu: ‘De wet van God, moet ik die dag en nacht overdenken?’ Nee, de wet van God kun je hier ook nog verder trekken, het gehele woord van God. Het is ons gegeven tot vreugde, om te overdenken en uit te leven. In de woorden van God lezen we wat Jezus heeft gedaan en waarom, we zien hierin dat we de heerlijkheid van die grote God missen en dat God ons die volkomen heerlijkheid in Christus wil teruggeven. Maar ook wordt ons in liefde verteld hoe we dan vanuit zijn heerlijkheid en genade mogen leven in een leven van dankbaarheid.

Klinkklare taal

De schrijver van Psalm 1 windt er geen doekjes om. Hij tekent de wegen duidelijk uit: of je zit op de weg richting God of je bent op weg naar de hel. De weg waarin je niet blijft staan als God uiteindelijk gaat oordelen. Oef, een harde waarheid! Zou ik dat nog durven zeggen tegen de mensen om mij heen? Zou ik deze psalm voor mijn tijdgenoten willen schrijven? Durf ik te zeggen dat het er wel toe doet hoe we leven en of we wel of niet tot eer van God leven? Durf ik te zeggen dat het er álles toe doet of we staan aan het (levende) water of niet?

Spiegelende vragen van Psalm 1

Als we ons leven spiegelen aan Psalm 1 kunnen we ons een aantal vragen stellen:

1. Sta ik geplant aan de waterstromen?
In Johannes 15 benoemt Jezus dat het belangrijk is om ín Hem te zijn, omdat we zonder Hem niets kunnen doen:

“Blijf in Mij, en Ik in u. Zoals de rank geen vrucht kan dragen uit zichzelf, als zij niet in de wijnstok blijft, zo ook u niet, als u niet in Mij blijft.”
(Johannes 15:4, HSV)

De vraag is duidelijk, ben jij ín Jezus of buiten Hem? Want, misschien leid je voor de buitenwereld een mooi christelijk leven, maar staan je wortels niet bij het zuivere water.

2. Welke vruchten zijn er te zien in je leven?

“Ik ben de Wijnstok, u de ranken; wie in Mij blijft, en Ik in hem, die draagt veel vrucht, want zonder Mij kunt u niets doen.”
(Johannes 15:5)

Is het te zien in je leven dat je Jezus dient, dat je Hem met vallen en opstaan wil volgen in je leven? Of, zijn er eigenlijk wel dingen in je leven waarvan je weet dat je daarmee moet breken. Plekken in je leven waarvan je weet (zoals Psalm 1 zegt) dat je zit bij de mensen die God niet verheerlijken? Het zitten bij de zonden en daar genoegen mee nemen? Het hoeft dan niet om enorm grote dingen te gaan, maar ook sluipende dingen die je van God kunnen afhouden.

Niet seizoensgebonden

Welk seizoen is het in jouw geloofsleven? Ik vond deze vraag lastig om te beantwoorden, maar ik denk dat we deze uiteindelijk alleen kunnen beantwoorden als we kijken of we dichtbij  Jezus leven. Verlangen we naar zijn woorden? Vragen we om groei in de genade, verlangen we ernaar om geworteld en gefundeerd te zijn in zijn goedheid? Soms kan de lente erg ver weg lijken en lijkt het erop alsof er nooit meer een ander seizoen komt dan de herfst of de winter. Al het kinderlijk vertrouwen is weggevallen en de wind steekt hard op. Maar, ik wil je bemoedigen. Als je in Jezus bent, sta je bij het water. Ik wil je aansporen om zijn woorden te blijven lezen en te blijven volharden. Soms lijkt alles om je heen op een verschrikkelijk seizoen, maar in al die seizoenen blijft het water hetzelfde. Jezus blijft dezelfde. Houd je vast aan zijn woorden, blijf het zuivere water opdrinken, blijf in zijn nabijheid. Want dan, zelfs in de meest rauwe seizoenen zul je vrucht dragen. Al lijkt het in jouw ogen misschien maar klein. Je bent en blijft de boom die in genade staat gepland bij het Levende Water.

Aan de slag!

– Zing dit lied als verlangend gebed mee
– Toets je leven aan de woorden van God en vraag of God je wil laten zien of je de weg van zijn woorden gaat
– Dank Hem dat zijn water altijd hetzelfde blijft en dat Hij ons vasthoudt in alle seizoenen