Wel of niet met de deur in huis vallen? 

Ken je dat: je scant een gedeelte uit de Bijbel, omdat het je al bekend is en onverwacht word je toch weer gegrepen door de inhoud? Ik had dat bij het lezen van Esther. Ineens vroeg ik mij af waarom Esther niet meteen met de deur in huis valt, als ze naar de koning gaat om een verzoek in te dienen. Waarom kiest ze een andere aanpak? Terwijl ik hierover nadacht, kreeg het verhaal een nieuwe dimensie voor mij. 

Ik wil je aanraden om Esther 4, 5 en 6 te lezen.

Het Joodse volk wordt met uitroeiing bedreigd. Esther moet als koningin de koning om genade smeken en bij hem pleiten voor haar volk. Ze neemt een risico door ongevraagd naar hem toe te gaan, maar de koning voelt zoveel genegenheid voor haar dat hij haar binnen laat komen. Ze mag aangeven wat haar wens is, al is het de helft van zijn koninkrijk. 

Met de deur in huis vallen!

Wat een kans! Ik zou meteen met de deur in huis vallen: ‘Mijn leven en dat van mijn volk wordt bedreigd. U moet ingrijpen koning! U moet mij redden!’ Maar wat zegt Esther?

Als het de koning goeddunkt, laat hij dan vandaag nog samen met Haman naar het feestmaal komen dat ik voor hem heb bereid.
– Esther 5:4 (NBV21)

Tijdens de maaltijd vraagt de koning opnieuw wat ze wenst en herhaalt ze haar eerdere verzoek: ‘Morgen zal ik doen wat de koning verzoekt en mijn wens uitspreken.’ (Esther 5:8b, NBV21)

Waarom deze omweg? Waarom zo geduldig afwachten en eerst een maaltijd? En dan nog een keer een maaltijd? Je zou denken: er is geen tijd te verliezen! 

Toppunt van wijsheid

In Esther 4 lezen we dat zowel Esther en haar dienaressen, als alle Joden die in Susa wonen, drie dagen vasten voordat Esther naar de koning gaat. Hieruit blijkt dat zij zich afhankelijk weet van God, ook al wordt Hij nergens genoemd. Esthers keuze om niet met de deur in huis te vallen is dus niet willekeurig: er is sprake van wijsheid en vertrouwen op Gods voorzienigheid. In de tussentijd vinden er namelijk een aantal gebeurtenissen plaats die een belangrijke rol spelen in de ontknoping:

• Haman, die de uitroeiing van de Joden bedacht had, wordt steeds hoogmoediger;
• De koning kan niet slapen en laat zich voorlezen uit de Kronieken;
• Een conversatie tussen de koning en Haman, waarbij Haman denkt dat het over hem gaat, terwijl het Mordechai betreft, de pleegvader van Esther;
• De eer die Haman aan Mordechai moet bewijzen;
• En de conclusie die zijn vrouw en raadgevers trekken: ‘Je zult opnieuw van Mordechai verliezen, omdat hij tot het Joodse volk behoort.’ 

Ineens kreeg ik een nieuw inzicht: die laatste opmerking is een teken van genade! Haman had kunnen weten dat hij de God van Israël niet kon verslaan. Hij was gewaarschuwd! Niet alleen door de geschiedenis, maar ook door zijn eigen vrouw en raadgevers. Hij had berouw kunnen tonen en vergeving kunnen vragen. God geeft ruimte voor genade, maar die moet je wel aannemen!

Val jij met de deur in huis?

Diezelfde dag vroeg ik tijdens het wandelen of God tot mij wilde spreken. ‘Wees geduldig als Esther’, was het antwoord. ‘Wacht het juiste moment af. Vraag Mij om Mijn wijsheid en voorziening. Loop Mij niet voor de voeten. Val niet meteen met de deur in huis als jij een probleem ervaart of juist een oplossing meent te hebben. Geef anderen de ruimte om zelf tot inzichten te komen. Zoek eerst Mijn nabijheid en open je hart en gedachten voor Mijn Woord en Geest. Ik zal je de weg wijzen en voorzien!’

Wow, dit antwoord was zo raak voor mij! Want regelmatig ben ik ongeduldig, ga ik recht op mijn doel af en val ik met de deur in huis. Ik kan zo een aantal situaties noemen die op dit moment spelen in mijn leven waarbij ik het juiste moment moet afwachten en waarbij ik mij afhankelijk weet van God. En dan bid ik maar: ‘Dat Zijn liefde steeds meer overvloedig zal zijn in inzicht en fijngevoeligheid om te onderscheiden waar het op aankomt…’ (Filippenzen 1:9, NBG51)

Een mooie, nieuwe dimensie in het verhaal van Esther. Gods Woord is levend en kan op elk moment (opnieuw) tot ons spreken. Zelfs als we er soms voor kiezen om de tekst te scannen! 

Aan de slag!

Wat raakt jou in deze overdenking en waarom?