Wat als je partner niet (meer) gelooft?

29

jan

Suzanne Verschoor

Het komt regelmatig voor: je partner gelooft niet (meer). Jij, als vrouw, gelooft in God, maar je partner heeft het geloof niet aangenomen, of misschien in de loop der jaren losgelaten. Dit kan voor veel wrijving in een huwelijk zorgen. Het kan eenzaam zijn om je geloof niet te delen met je man. Het kan voor onbegrip zorgen of voor onenigheid in de opvoeding van kinderen.

Een partner die niet (meer) gelooft

Petrus schrijft een brief aan ‘de uitverkorene’ (zoals hij de geadresseerden in hoofdstuk 1 vers 1 noemt). Petrus bedoelt hier de christelijke gemeente mee die vooral bestaat uit gelovigen met een heidense achtergrond. Daar mogen wij onszelf toe rekenen en zo kunnen we deze woorden ook op onszelf betrekken.

Net als Paulus kan ook Petrus knap lange brieven schrijven, met hele leerzame en toepasbare levenslessen. In het volgende gedeelte spreekt Petrus tegen de vrouwen van de gemeente:

Voor u, vrouwen, geldt hetzelfde: erken het gezag van uw man. Dan zullen mannen die weigeren Gods boodschap te aanvaarden daarvoor gewonnen worden door het gedrag van hun vrouw, zonder dat zij iets hoeft te zeggen, omdat ze zien hoe zuiver u leeft uit ontzag voor God.
– 1 Petrus 3:1-2 (NBV)

Petrus heeft het in vers 1 over ‘mannen die weigeren Gods boodschap te aanvaarden’. Oftewel: ongelovige mannen. Wat wordt er van jou verwacht als vrouw van een ‘weigerende man’? Eén ding is duidelijk: er wordt niet van je verwacht om bij je man weg te gaan, maar door je gedrag een getuige te zijn van je geloof.

Vrouwen met een op God gerichte levenswandel

Petrus heeft het over het gezag erkennen van je man. Dit is volgens de Bijbel in elk huwelijk belangrijk en zorgt voor wederkerigheid. Maar hij heeft het ook over dat zij niets hoeft te zeggen. In de Herziene Statenvertaling staan vers 1b en 2 als volgt opgeschreven:

…opdat ook, als sommigen aan het Woord ongehoorzaam zijn, zij door de levenswandel van de vrouwen zonder woorden gewonnen mogen worden, doordat zij uw reine levenswandel in de vreze des Heeren waarnemen.

Zonder woorden gewonnen mogen worden… prachtig. Wat vinden wij als vrouwen het soms moeilijk om stil te zijn. Uit liefde voor je partner die niet (meer) gelooft, vanuit hoop dat hij ook gaat geloven, kun je soms te veel woorden gebruiken om dit te willen bereiken. Zo veel, dat het een eindeloze discussie kan gaan worden wat resulteert in het tegenovergestelde van wat je wilt: een onderwerp wat frustratie en afkeer gaat oproepen bij je man.

Het is wijzer om stil te zijn en je levenswandel te laten spreken. Te leven vanuit ontzag en eerbied voor God. Vanuit liefde en respect voor je man. Te leven zoals God het huwelijk ziet. Het huwelijk zoals in Efeze 5:22-33 wordt omschreven.

Wat als je partner ongelovig blijft?

De woorden die Petrus in vers 1 gebruikt, zorgen ervoor dat het lijkt dat je zeker weten kunt stellen dat ‘mannen die weigeren Gods boodschap te aanvaarden, daarvoor gewonnen worden door het gedrag van hun vrouw’. Helaas is het in de praktijk niet altijd zo. Hoe erg jij je best misschien ook doet om een goede, gelovige vrouw te zijn, het geeft geen zekerheid dat je man gaat geloven. Geef alleen niet op! Probeer de vrouw te zijn die een op God gerichte levensstijl leidt, zonder teveel woorden te gebruiken. Het is namelijk wel bijna zeker dat als je tóch te veel de eindeloze discussie aangaat, je veel minder bereikt. Je bereikt meer met je gedrag, je levenswandel, maar ook met gebed. Want ondanks dat Petrus dat niet noemt in dit bijbelgedeelte, is het wel heel erg belangrijk; bid voor je ongelovige man en leg je onzekerheid en verdriet in Gods handen. Hij weet wat je man nodig heeft.

Aan de slag!

Is jouw partner of die van iemand uit je omgeving niet gelovig? Bid voor hem en voor jezelf (of die vrouw uit je omgeving).

Deel deze overdenking

  1. Joyce schreef:

    Een prachtige bemoediging. Mijn man en ik zijn als gelovigen getrouwd. Door de jaren heen heeft hij zijn geloof verloren. Ik herken dat ik in het begin de discussie opzocht en hem daarmee nog meer verloor. Nu ik dat heb los kunnen laten wil ik erop vertrouwen dat het in Gods handen is en Hij weet wat mijn man nodig heeft. Dat heeft veel rust gebracht in deze situatie.

    Bedankt voor deze aanmoediging!

  2. Anja Verschoor schreef:

    Heel mooi geschreven en leerzaam, ook als je man wel gelooft! Liefssxxx van mij

  3. Cathy schreef:

    Vandaag zat ik met veel vragen rond dit onderwerp in mijn hoofd, hóe bijzonder dat juist vandaag de herdenking hierover gaat. Wat is onze God goed!

  4. Judith Zimmermann schreef:

    Lees eens 1 Korintiërs 7 vers 14
    Dat heeft mij zo bemoedigd en is een prachtige belofte ♡
    ‘ Want de ongelovige man behoort dankzij zijn vrouw God toe, en de ongelovige vrouw dankzij haar man eveneens.

    Er staat niet bij dat hij of zij daarmee gered is, maar toch ervaar ik de tekst toch als dat door de gelovige partner er een soort gunst bestaat bij God om wat hij heeft samengebracht God toebehoort.

  5. Ellie schreef:

    Wat een mooi stuk. Ik ervaar op dit moment een enorme geestelijke strijd. Een van de punten waarin dit het lastigst voor mij is is hoe in om dien te gaan met mijn ongelovige partners. Dit is een grote steun en geruststelling.

  6. Milotte schreef:

    Zo blij dat ik deze bemoediging en jullie reacties tegen kwam. Dank je wel.

  7. Suzanne Verschoor schreef:

    Wat bijzonder en fijn om jullie reacties te lezen. Een zegen dat deze overdenking op het voor jullie juiste moment onder jullie ogen kwam. Herkenning helpt ook al. En wat een rust dat we stil mogen worden en de strijdbijl mogen begraven, onze handen mogen openen en het aan God mogen geven. Veel zegen en geduld toegewenst 🤍

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap