Waarom christen zijn? Anderen vergaat het beter

25

okt

Vivian Straver

Soms spookt deze sceptische gedachte tegenover mijn geloof in God weleens door mijn hoofd. Waarom zou je christen zijn, als je kijkt naar het plezier dat je in het dagelijks leven uit ‘wereldse’ dingen kan halen? Wat levert het mij nu extra op dan mijn collegae, studiegenoten, niet-christelijke vrienden? Sterker nog, het lijkt soms wel alsof zij juist minder zorgen en verdriet doormaken dan dat ik in de levens van christenen zie. Herken je deze gedachten? De psalmist Asaf beschrijft deze gedachten in Psalm 73. 

Wanneer je vertrouwd bent geraakt met de Bijbel en het evangelie, dan kan je haast niet ontkennen dat God een goede God is en dat Hij het beste met ons voor heeft. Iets wat lastig is om te vatten, is dat het idee van ‘goedheid’ van God niet altijd overeenkomt met het menselijke idee van goedheid. De wereldse norm van een goed leven is een leven zonder moeite, en dat kan gevoelens van jaloezie opwekken, zo ook bij Asaf:   

Ja, God is goed voor Israël,  

voor hen die zuiver van hart zijn. 

Maar wat mij betreft, mijn voeten waren bijna uitgegleden,  

mijn schreden waren haast uitgeschoten,  

Want ik was jaloers op de dwazen,  

toen ik de vrede van de goddelozen zag.  

– Psalm 73: 1-3

Zij hebben het beter 

De mensen die zich niets van God aantrekken in hun leven, leven een ogenschijnlijk goed leven. Ze zijn geliefd in het hele bedrijf, dragen de prachtigste kleding of vieren de mooiste feestjes. Ze verdienen het meest, halen de hoogste cijfers en vertellen vol trots over hun prestaties. Ze maken anderen belachelijk, spotten met God en zien geloven als iets wat niet relevant is. Als christen word je hier onzeker van, hoe kan het zo scheef verdeeld zijn?  

Daarom kan Gods volk ertoe komen,  

wanneer er een volle beker water voor hen uitgeperst wordt 

Dat zij zeggen: Hoe kan God het weten?  

Zou de Allerhoogste er weet van hebben? 

Zie, dezen zijn goddeloos,  

toch hebben zij in de wereld rust en vermeerderen hun vermogen. 

– Psalm 73: 10-12

Wij hebben het slechter 

Het lijkt zo oneerlijk – zij genieten van voorspoed, maar in mijn eigen leven en in dat van christenen om mij heen zie ik zoveel pijn en verdriet; relaties die gebroken zijn, een zelfbeeld dat scheef is, ziekte… Waarom zou je christen zijn? Waarom zo hard proberen ‘goed’ te leven, en God te zoeken bij alles wat je doet en laat, en dan toch niet een ‘goed’ leven leiden?  

Ja, voor niets heb ik mijn hart gezuiverd 

en mijn handen in onschuld gewassen.  

Want de hele dag word ik gekweld,  

en mijn bestraffing is er elke morgen.  

– Psalm 73: 13-14

Maar voor ons is er hoop! 

Bij hen gaat alles voorspoedig, terwijl we in ons leven als christenen gevoelsmatig meer tegenspoed ervaren. Hoeveel makkelijker zou het zijn om een leven zonder God te leiden waarin we oppervlakkig plezier na kunnen streven? Zoveel eenvoudiger dan steeds te zoeken naar wat God van ons verlangt… Asaf brengt deze strijd in zijn gedachten bij God, en zag in hoe God naar ons leven kijkt. Asaf zag in dat alle voorspoed die de wereld ons biedt allemaal zo relatief en kortstondig is. Alles zal vergaan, maar God blijft bestaan, en Hij wil zijn kinderen bij zich hebben.  

Ik zal echter voortdurend bij U zijn,  

U hebt mijn rechterhand gegrepen.  

U zult mij leiden door Uw raad,  

daarna zult U mij in heerlijkheid opnemen.  

Wie heb ik behalve U in de hemel?  

Naast U vind ik nergens vreugde op de aarde.  

Bezwijkt mijn lichaam en mijn hart,  

dan is God de rots van mijn hart en voor eeuwig mijn deel.  

– Psalm 73: 23-26 

Aan de slag! 

In deze psalm is Asaf in de strijd om een balans te zoeken tussen twee uitersten. Aan de ene kant moeten we ervoor oppassen niet jaloers te zijn op het geluk en plezier van anderen. Immers, wij mogen vertrouwen op het goede dat God ons ooit zal geven. Aan de andere kant moeten we ervoor oppassen niet door te slaan naar het andere uiterste, namelijk arrogantie. Al weten we dat er een groter geluk voor ogen ligt, dat maakt niet dat we dit slechts voor onszelf moeten houden. De conclusie van Asaf is eveneens een opdracht voor ons – neem dit voor jezelf mee in het zoeken van de juiste balans.  

‘Ik vertrouw op U en zal vertellen over alles wat U hebt gedaan.’
– Psalm 73:28

Deel deze overdenking

  1. Renee schreef:

    Een herkenbaar gevoel, maar ik heb ook geleerd om te kijken naar wat ik heb en niet naar wat ik mis! Tel je zegeningen, richt je op het goede, dat geeft dankbaarheid!

  2. A.J schreef:

    Wij christenen leven als pelgrims,en hebben de weg,de Weg, tegaan, die Hij is voorgegaan..ook wat lijden, verzoeking,en eenzaamheid ( want Hij heeft het ook ondervonden oa Jes 53..Maar er is hoop, heft je hoofd omhoog want eens mogen wij de eerkroon dragen (Ps 89) door genade…niet door eigen verdienste nee door U alleen.
    Lees de tekst uit Rom 10:13. ,Kijk je ook zo uit naar die komst…want wij zullen ” deel” met, en Hij is onze “Rots” ( om te schuilen, eens is Hij ons eeuwig “goed” ( altijd bij Hem) Ps 73.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap