Toen was geloof heel gewoon – Is geloven voor jou vanzelfsprekend?

Vroeger keek ik altijd ‘Toen was geluk heel gewoon’, een ouderwets, maar hilarisch tv-programma. Er zit ook wel wat in, trouwens. Misschien was gelukkig zijn wel veel makkelijker in de jaren ’50 en ’60. Niet alles was maakbaar, niet alles moest perfect zijn. Maar daar wil ik het vandaag niet met jullie over hebben. Vandaag wil ik met jullie kijken naar het geloof, dat toen heel gewoon was. Stef Bos schreef er een liedje over, een eerbetoon aan zijn gereformeerde ouders. Toen was geloof heel gewoon. Nu is geloven niet meer gewoon, als je gelooft ben je eerder een uitzondering. Maar toen, toen was geloof heel gewoon.  

Stef Bos stelde zich zijn ouders voor, die de kerken zagen leeglopen. De wereld, de maatschappij veranderde. En de wereld verandert nog steeds. Toen was geloof heel gewoon, maar hoe komt het dat dit nu niet meer zo is? 

Kritisch zijn 

Als eerste zijn we denk ik kritischer geworden. Toen ik belijdenis deed in de kerk, hadden we het er met de dominee over. Hij vertelde ons dat we – hoewel we met 20 man waren – met zóveel minder waren dan een aantal jaar geleden. Er waren een stuk minder jongeren die voor God kozen, constateerde hij. Maar aan de andere kant, vertelde hij dat de jongeren van tegenwoordig een stuk bewuster kozen dan vroeger. Want toen, toen was geloof heel gewoon. Toen werd er van je verwacht dat je naar de kerk ging. Dat deed je dan ook, maar het betekende niet dat iedereen die vroeger in de kerk zat écht voor God had gekozen. Er zitten omdat het hoort, is niet bewust voor God kiezen. Tegenwoordig, zei de dominee, zitten er meer mensen in de kerk die bewust voor God hebben gekozen. Degenen die tégen Hem hebben gekozen, zitten namelijk niet meer in de kerk.  

We zijn geen robots, we bepalen voor een groot gedeelte zelf hoe onze weg gaat. Toch vraagt God ons te kiezen, voor Hem. We lezen hierover in Deuteronomium.  

Kies dan het leven, opdat u leeft, u en uw nageslacht, door de HEERE, uw God, lief te hebben, Zijn stem te gehoorzamen en u aan Hem vast te houden – want Hij is uw leven en de verlenging van uw dagen – om te blijven in het land dat de HEERE uw vaderen, Abraham, Izak en Jakob, gezworen heeft hun te geven. – Deuteronomium 30: 19-20 (HSV) 

Kies dan het leven. Dat klinkt mooi! Terugkomend op het kritisch zijn: ik denk dat het niet erg is dat we kritischer zijn dan vroeger. Natuurlijk is het jammer dat er minder mensen voor God kiezen, maar diegenen die voor Hem kiezen, kiezen met heel hun hart voor het leven. Het leven waarin het draait om het liefhebben van God. Toen was geloof heel gewoon, nu is geloof heel bewust. Wanneer we bewust kiezen voor het geloof, kunnen we God liefhebben zoals Hij dit van ons vraagt. 

Jezus zei tegen hem: U zult de Heere, uw God, liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw verstand. 
– Mattheüs 22:37 (HSV).

Vanzelfsprekend 

Hoewel ik hierboven schreef dat geloof niet meer zo gewoon is, minder vanzelfsprekend dan vroeger, ervaar ik het soms tóch als heel vanzelfsprekend. Het zit er gewoon ingebakken, dat geloof. Dat bedoel ik niet negatief, het is juist fijn om te geloven vanuit een zeker weten. Soms twijfel ik weleens aan God. Hoort Hij mijn gebeden wel? Kan ik Hem wel vertrouwen? En toch, ondanks al die twijfels, wéét ik gewoon dat Hij er is. Ik voel het soms misschien niet, maar ik weet dat ik Hem kan vertrouwen. Paulus schrijft hierover in zijn brief aan Timotheüs.  

Blijft u echter bij wat u geleerd hebt en waarvan u verzekerd bent, omdat u weet van wie u het geleerd hebt, en u van jongs af de heilige Schriften kent, die u wijs kunnen maken tot zaligheid, door het geloof dat in Christus Jezus is. 
– 2 Timotheüs 3: 14-15 (HSV). 

Hoewel ik denk dat het goed is dat het geloof niet meer zo klakkeloos en gevoelloos overgenomen wordt als vroeger, ben ik wel heel dankbaar dat het geloof me ‘aangeleerd’ is. Dat mijn ouders geloven, betekent niet dat ik automatisch ook geloof. Toch hebben zij me tools gegeven en me veel geleerd, waardoor ik zelf voor God heb mogen kiezen. Ik blijf daarom bij wat me geleerd is en waarvan ik verzekerd ben, want ik ben blij dat ik heb mogen kiezen voor het geloof. Dat ik heb mogen kiezen voor het leven. Dat het geloof voor mij bewust, maar toch vanzelfsprekend is.  

Aan de slag! 

Luister hier het lied van Stef Bos, Toen was geloof heel gewoon.  

Toen was geloof heel gewoon en onweerlegbaar was de waarheid van de Vader en de Zoon, toen de schaduw van de oorlog langzaam wegtrok uit dit land, land van wolken en van woorden, land van God en middenstand. 

Denk eens na over de volgende vragen: 

– Is geloof voor jou vanzelfsprekend, gewoon? 

– Heb jij bewust gekozen voor het geloven? 

– Wat maakt dat jij graag in God gelooft?