Puntsgewijs wandelen met God

Vanochtend liep ik het huis in van de dominee. Een vloed van rust en vrede kwam over mij heen. Het leek net een berghutje. Een knusse inrichting met ouderwetse, houten meubels en een grote boekenkast. Buiten in de tuin een boog van blauweregen bloemen. De dominee nodigde mij uit om te gaan zitten op de bank en ik vertelde mijn verhaal. Mijn getuigenis. Ik ben volkomen afhankelijk van God, en mijn wandelen met Hem kenmerkt zich door allemaal kleine stapjes, puntjes, waarin ik afhankelijk ben van Hem.

Getuigenis van bevrijding

Ik vertelde hoe God mij van de duisternis bevrijd heeft. Hoe Hij, ondanks dat ik zover als mogelijk van Hem vandaan gelopen ben, al die tijd bij mij geweest is. Hoe Hij mij heeft beschermd op de donkere plekken waar ik geweest ben. God was daar in mijn gebrokenheid. God was daar in mijn zoektocht. Hij was daar toen ik wegliep en verliet mij niet. Terwijl ik Hem, met alles wat ik gedaan en gezegd heb, verliet. Zoals het volk Israël keer op keer God verliet, zo ook heb ik God verlaten.

God was aan het werk, terwijl ik dat niet wist

God heeft de weg voorbereid, terwijl ik dat niet wist. Hij heeft de zaadjes geplant, terwijl ik dat niet wist. God heeft mij stap voor stap geleid, terwijl ik dat niet wist, en heeft mij keer op keer beschermd, terwijl ik dat niet wist. God heeft mij teruggetrokken met Zijn koorden van liefde.

Ik weet dat ik zelf nooit mijn weg terug naar God zou hebben kunnen vinden als God dit niet al die tijd al van plan was geweest. Als God niet Degene is die Hij is; zich altijd naar ons toewendend, altijd op zoek naar ons hart. Hij heeft de leegte in mij gezien en mij zien zoeken in de wereld. Hij heeft mij zien grijpen naar de verkeerde dingen. Toegekeken terwijl ik verkeerd deed. Geluisterd terwijl ik verkeerd sprak. En toch heeft Hij mij nooit opgegeven.

Gods genade is als zuurstof

Tijdens het vertellen van mijn verhaal, kwam ik erachter hoe eindeloos Gods genade is. Gods genade is mijn eerste levensbehoefte. Ik heb het nodig als zuurstof. Ik besefte dat ik van mijn leven een zooitje had gemaakt en dat altijd zal blijven maken als ik niet zo dicht mogelijk bij God blijf.

Blijf in Mij, en Ik in u. Zoals de rank geen vrucht kan dragen uit zichzelf, als zij niet in de wijnstok blijft, zo ook u niet, als u niet in Mij blijft.
– Johannes 15:4 (HSV)

Gods meesterwerk van gebroken stukken

Terugkijkend kan ik zien wat voor groot meesterwerk God kan maken met alle gebroken stukken van mijn leven en met alle verkeerde dingen die ik gedaan heb. God kéért ten goede, daarover kan ik getuigen. Ik heb dingen verkeerd gegaan en daardoor besef ik mij ten diepste het grote geschenk van de genade.

Het hangt niet van mij af en het heeft nooit van mij afgehangen. Ik had het nooit uit mijzelf kunnen halen en zou het ook nooit uit mijzelf kunnen halen, al dacht ik vaak van wel. Ik ben totaal afhankelijk van God en ondanks dat ik andere plannen had, hebben mijn plannen God nooit tegengehouden om Zijn plan te voltooien. Want Gods plan staat vast, welke kant ik ook op ga. 

Puntsgewijs wandelen met God

Na het vertellen van mijn verhaal, met de nodige tranen, en een dominee die alleen maar liefdevol zijn luisterend oor heeft geboden, kwamen we uit op een heel mooi doorleefd beeld. De dominee vertelde dat het wandelen met God niet een rechte lijn is, van A naar B. Het is niet altijd zo dat wij ons antwoord direct krijgen.

Het zijn puntjes; momenten in ons leven. En al die puntjes bij elkaar maken de lijn. Die lijn ís de wandel met God. Vaak wordt achteraf pas zichtbaar wat Gods bedoeling geweest is, door alle gebrokenheid en lijden heen. Er zijn zoveel dingen die we op het moment zelf niet kunnen begrijpen, maar achteraf is Gods aanwezigheid, zijn Zijn handen en Zijn werk zo zichtbaar en dan komt het besef: ‘De Heere is werkelijk op deze plaats, en ik heb het niet geweten.’ (Genesis 28:16, HSV).

Luisterend naar de dominee besefte ik waarom God werkt met de puntjes. De puntjes zijn misschien wel nodig omdat zij ons afhankelijk maken van God en daardoor onze relatie met Hem versterken. Is dat nou niet precies het doel? Hem nodig hebben.

Als wij weten dat we van A naar B gaan, lijkt God minder nodig, omdat onze bestemming is vastgesteld. Maar met elk klein puntje zijn we afhankelijk van God om naar het volgende puntje te gaan. En zo ontstaat onze wandel met God, stap voor stap, puntsgewijs.

Aan de slag!

Een terugblik: Kan jij de puntjes van God zien, die samen de lijn vormen waarop jullie hebben gewandeld? Dank God dat Hij zorgt voor de afhankelijkheid in ons leven die wij van Hem nodig hebben.

De levenslijn: Teken een levenslijn en markeer alle momenten die impact hebben gehad op je leven en wandel met God.