Psalm 139 door de ogen van een verloskundige 

Al van jongs af aan heb ik een passie voor verloskunde. Inmiddels ben ik daarin ook afgestudeerd. Iedereen heeft zo haar eigen passie, en logischerwijs neem je die beroepsdeformatie misschien mee bij het lezen van bepaalde passages uit de Bijbel. Voor mij is dat het geval met Psalm 139, die ik lees vanuit mijn achtergrond. In deze overdenking neem ik je graag mee in Psalm 139, en kijken we samen door de ogen van een verloskundige. 

Psalm 139

Stel je eens voor.. 

Want U hebt mijn nieren geschapen, mij in de schoot van mijn moeder geweven. Ik loof U omdat ik ontzagwekkend wonderlijk gemaakt ben; wonderlijk zijn Uw werken, mijn ziel weet dat zeer goed. Mijn beenderen waren voor U niet verborgen, toen ik in het verborgene gemaakt ben en geborduurd werd in de laagste plaatsen van de aarde. Uw ogen hebben mijn ongevormd begin gezien, en zij alle werden in Uw boek beschreven, de dagen dat zij gevormd werden, toen er nog niet een van hen bestond.
– Psalm 139:13-16 (HSV)

In deze prachtige, alom bekende verzen wordt door de psalmist beschreven hoe Jahweh zijn innerlijk vormde. God wordt geprezen om de wonderbaarlijke manier waarop Hij dat heeft gedaan. Kun je je dit proces voorstellen? Hoe God jou in elkaar heeft geweven en geen steekje verkeerd heeft gezet? Weet jouw ziel hoe wonderlijk Zijn werken in jouw schepping zijn?

Er was niemand anders bij. Alleen God zag hoe jouw beenderen gevormd werden. Nog voordat jij jouw eerste adem nam, beschreef God al jouw dagen in Zijn boek. Voor Hem is niets een verrassing. Hij is nauw betrokken bij jou. 

Door de ogen van een verloskundige

Ik heb het geluk om bijna iedere dag met nieuw leven te maken te hebben. Van het voelen van een schopje van een ongeboren baby in de buik van de moeder, tot het aanschouwen van de eerste momenten van een pasgeborene bij haar ouders. Het blijft wonderlijk. En hoewel het soms bijna gewoon kan voelen, zit ik ook nog weleens vol ongeloof te kijken naar het echoscherm of te luisteren naar het hartje van de baby.

Net als dat jij sommige bijbelteksten door je eigen bril bekijkt, heb ik dat bij Psalm 139. Want hoe wonderlijk heeft God ons geschapen?! Hoe complex zit ons menselijk lichaam in elkaar. Hoe bijzonder is het, dat er nieuw leven ontstaat en dat dit zo vaak goed mag gaan. Hoewel de wetenschap er veel over te zeggen heeft, voert de Bijbel hier wat mij betreft de boventoon. God heeft ons geschapen. Hij heeft ons in de moederschoot geweven.
Wanneer was de laatste keer dat jij God daarom geloofd en geprezen hebt?

Veel vaker betrappen we onszelf erop dat we kritiek uiten over de manier waarop God ons gemaakt heeft. We kunnen soms zo ontzettend hard zijn voor onszelf. Vandaag wil ik je uitdagen om een beetje mild voor jezelf te zijn. Om je oog niet te richten op je tekortkomingen, maar om te kijken naar jouw Schepper. Dezelfde God die de mooiste bloemen heeft gecreëerd, zag ook jouw ongevormd begin. Wil je vandaag geloven dat Hij geen fouten maakt? 

Aan de slag!

Schrijf eens vijf dingen op die je mooi vindt aan de manier waarop God jou heeft geschapen. Niet om met misplaatste trots rond te lopen, maar om God te danken voor de manier waarop Hij jou heeft gevormd.