Wij mogen onze toevlucht bij God vinden

In de lyrische gedichten van Catullus, een Romeinse dichter, stuitte ik enige weken terug op een geweldig beschreven metafoor. Er werd beschreven hoe Theseus, een mythische held, het gevecht aangaat met de Minotaurus, een mythisch wezen. Dit gevecht wordt vergeleken met een wervelwind die een grote sterke boom op de top van de berg rondslingert, er daardoor uiteindelijk in slaagt om de boom te ontwortelen en deze door de lucht te laten vliegen. Een bizar verhaal! Maar toch deed het me denken aan een vergelijking waarbij wij de boom zijn, die door alle dingen om ons heen worden rondgeslingerd. De vraag is echter waar je je wortels hebt: als we geworteld zijn in Hem (Kolossenzen 2:7) staan we stevig vast. Maar hoe kan je door al dat waaien en wankelen je toevlucht bij God vinden? Een kwestie van vertrouwen. Lastig, maar o zo mooi!

Misschien herken je het wel, namelijk dat je soms geconfronteerd kan worden met allerlei drukte op je werk, met drukte in je sociale leven of drukte met betrekking tot je gezondheid. Al die drukte is dan te vergelijken met de wervelwind die je alle verschillende kanten op zwiept, en je steeds een stukje losser maakt van je wortels, zodat je een stukje verder bij God vandaan komt. Als ik eerlijk ben, is dat zeker iets wat speelt in mijn leven, en waar ik telkens een bewuste keuze in moet maken om weer terug te stappen naar God en daar mijn toevlucht te vinden.

Psalm 46

In psalm 46 wordt beschreven hoe het mogelijk is om op God te blijven vertrouwen in welke situatie dan ook. Het is niet bekend wat de precieze reden was tot het schrijven van deze psalm, maar er zijn meerdere gelegenheden uit de geschiedenis van het volk Israël die een aanleiding zouden kunnen zijn geweest. De rode draad binnen deze psalm wordt gesponnen door terug te verwijzen naar de daden die God ooit eens heeft gedaan voor zijn volk. Als Hij toen al zo goed was, dan gold dat ook voor de schrijver van de psalm, en ook zeker voor ons vandaag.

Psalm 46 (HSV)

“Een lied op Alamoth, voor de koorleider, van de zonen van Korach.
God is ons een toevlucht en vesting; Hij is in hoge mate een hulp gebleken in benauwdheden. Daarom zullen wij niet bevreesd zijn, al veranderde de aarde van plaats en werden de bergen verzet naar het hart van de zeeën.  Laat haar water bruisen, laat het schuimen, laat de bergen beven door haar onstuimigheid.”

In de eerste verzen van deze psalm lezen we over de manier waarom we onze toevlucht bij God mogen vinden. De psalmist refereert naar de hulp die hij eerder van God heeft ervaren – hoe zit dat bij jou? Op welke momenten heb jij God ervaren? En durf je op basis van die ervaringen ook te vertrouwen dat Hij in alle onstuimigheid die er nu in je leven is of zal komen er dan ook zal zijn?

“De beekjes van de rivier verblijden de stad van God, het heiligdom, de woningen van de Allerhoogste. God is in haar midden, zij zal niet wankelen; God zal haar helpen bij het aanbreken van de morgen. De heidenvolken tierden, de koninkrijken wankelden; Hij liet Zijn stem klinken: de aarde smolt weg. De HEERE van de legermachten is met ons; de God van Jakob is voor ons een veilige vesting.”

Het tweede deel van de psalm geeft ons een inkijkje in de stad van God, in Jeruzalem. Voor de psalmist was het de fysieke stad Jeruzalem waar God woonde. Daar was God aanwezig en daar hielp Hij zijn volk in welke metaforische windvlaag dan ook. Voor ons mogen we het bijbelse Jeruzalem uit het Oude Testament doortrekken naar alle gelovigen nu. Met zijn Heilige Geest woont God in ons, zodat wij niet wankelen, doordat we de hulp van God hebben (vers 6) om alle onstuimigheden van buitenaf aan te kunnen.

“Kom, zie de daden van de HEERE Die verwoestingen op de aarde aanricht; Die de oorlogen doet ophouden tot aan het einde der aarde, de boog breekt en de speer in stukken slaat, de wagens met vuur verbrandt.”

De eerste verzen van het laatste deel van deze psalm doen een oproep om nogmaals na te denken over de daden van God. De ‘verwoestingen op de aarde’ en de brute referenties aan de oorlogen zijn een verwijzing naar de geschiedenis van Israël, onder andere naar de strijd met Egypte en met het rijk van Assyrië waarin de Israëlieten mochten overwinnen! Waar zie jij in jouw leven terug dat God jou naar een overwinning leidt, op welk gebied dan ook?

“Geef het op en weet dat Ik God ben; Ik zal geroemd worden onder de heidenvolken, Ik zal geroemd worden op de aarde. De HEERE van de legermachten is met ons; de God van Jakob is voor ons een veilige vesting.”

De laatste verzen van deze psalm benadrukken dat God aanwezig is. In deze psalm lazen we dat God een terechte plaats is om onze toevlucht te vinden. God is aanwezig in alle benauwdheden (vers 2), in al onze moeite. God is aanwezig in alle moeite van vandaag, want dat was Hij toen ook. En als Hij toen aanwezig was, en nu aanwezig is, dan is dat ook een garantie dat Hij dat in de toekomst zal zijn!

Aan de slag!

Maarten Luther heeft op basis van deze psalm het lied ‘een vaste burcht is onze God’ geschreven. Het lied heeft een wat ouderwetse melodie, maar de tekst is voor ons vandaag nog steeds treffend. De eerste vier regels zijn samenvattend voor psalm 46 – ik hoop dat dit een gedachte is die je mag meedragen vandaag.

Een vaste burcht is onze God
een toevlucht voor de Zijnen!
Al drukt het leed, al dreigt het lot,
Hij doet Zijn hulp verschijnen!

Een moderne bewerking van psalm 46 vind je hier.