‘We moeten als kerk meer voor de stad betekenen.’ ‘Ik moet onze buren toch echt een keer voor de kerk uitnodigen.’ ‘Ik moet echt vaker het evangelie delen.’ Regelmatig hoor ik van mensen om mij heen dit soort uitspraken. We moeten als christenen een hoop in het leven: Bijbel lezen, bidden, naar de kerk gaan… en oh ja, dat is waar: we zouden toch eigenlijk ook nog missionair moeten zijn. Maar als het erop aankomt, hebben we vaak geen idee hoe we dit moeten doen. We wringen ons in allerlei ongemakkelijke bochten, want tja, dat heeft Jezus ons toch opgedragen?
Na Jezus’ opstanding, kregen de leerlingen van een engel te horen dat ze naar Galilea moesten gaan. Daar zouden ze Jezus ontmoeten. Daar zouden ze Hem eindelijk, na zijn opstanding, weer zien. Als ze op de afgesproken plek zijn aangekomen, zien ze vanuit de verte iemand op hen afkomen:
“Jezus kwam op hen toe en zei: ‘Mij is alle macht gegeven in de hemel en op de aarde. Ga dus op weg en maak alle volken tot mijn leerlingen, door hen te dopen in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest, en hun te leren dat ze zich moeten houden aan alles wat ik jullie opgedragen heb. En houd dit voor ogen: ik ben met jullie, alle dagen, tot aan de voltooiing van deze wereld.’”
(Matteüs 28: 18-20, NBV)
De Grote Opdracht. Zo staan Jezus’ laatste woorden in het Matteüs-evangelie bekend. De opdracht waarmee Hij zijn discipelen de wereld in stuurde. Om het goede nieuws te verspreiden onder alle volken. Om alle mensen te leren wat Jezus hen zelf had geleerd.
Dat kan je wel een grote opdracht noemen. Een enorm grote opdracht zelfs. En haast onmogelijk grote opdracht. Want zeg nou zelf: hoeveel mensen heb jij gedoopt? Hoe heb jij gezorgd dat ‘alle volken’ bereikt worden?
De ‘Grote Opdracht’ kan zo groot lijken, dat we niet meer weten wat we ermee moeten doen. We willen wel missionair zijn, maar weten niet hoe. We willen wel het evangelie delen, maar hebben geen idee hoe we onze medemens daarmee moeten bereiken. Vaak bedenken we een project, waar we ‘even’ missionair kunnen zijn.
Toch lijkt het niets voor Jezus om een opdracht te geven aan zijn volgelingen, die ze niet kunnen uitvoeren. Wat wil Jezus van ons? Hoe kunnen we gehoor geven aan deze opdracht? Mijn antwoord is: je kunt niet anders.
Als je Jezus hebt leren kennen en je leven in zijn handen hebt gelegd, dan kun je niet anders. Dan hoef je niet te proberen missionair te zijn: je bent namelijk al missionair. Het zit in je DNA als christen. Als God in je woont, dan is Hij daar, overal waar je gaat. Dan kunnen je hem niet verstoppen of soms even tevoorschijn halen. Dan kun je hem niet even uit de kast trekken als je missionair wilt zijn.
Maar overal en ten alle tijde zul je iets van God kunnen laten zien. Als je bij de trein wacht. Als je het afval buiten zet. Als je een vraag stelt in het college. Zonder het door te hebben, zal God zichtbaar zijn in jou. Zonder het door te hebben, ‘lek’ je zijn liefde. Dat is nog eens missionair zijn.
Je hoeft namelijk niet naar de andere kant van de wereld om mensen te vinden die het goede nieuws nog niet hebben gehoord. Ze wonen bij je in de straat. Je komt ze tegen bij de koffiemachine op je werk. Je zit tegenover hen in de trein. En elke dag heb je de mogelijkheid om iets van Gods goede nieuws aan hen te laten zien. Elke dag kun je iets van Gods liefde in je eigen omgeving laten ‘lekken’.
Zo probeer ik liefde te ‘lekken’ bij de mensen die ik toch al tegenkom in mijn dagelijks leven. Bijvoorbeeld in de bibliotheek als ik aan het studeren ben. Door praatjes te maken met de mensen om mij heen. Door geïnteresseerd te zijn en te luisteren. Ik probeer me bewust te zijn van Gods aanwezigheid in mij. En van het goede nieuws dat ik te brengen heb.
Aan de slag!
Ik wil je uitdagen om vandaag bewust te zijn van Gods aanwezigheid in je. Om je ogen open te houden voor je omgeving. En om liefde te lekken, waar je ook gaat.
Bid vandaag mee:
God, ik wil vandaag beschikbaar zijn voor U.
Open mijn ogen voor mijn omgeving.
Laat me Uw liefde lekken waar ik ook ga.
Amen.
Ik geloof dat als we dit bidden, dat er bijzondere dingen gaan gebeuren. Ik ben benieuwd, wat jij aan het eind van deze dag te vertellen hebt. Deel vooral hieronder hoe jij hiermee bezig bent.
En als je hiermee bezig bent, houdt dit dan voor ogen: Jezus is met je, alle dagen, tot de voltooiing van deze wereld!
Luistertip: Start Right Here – Casting Crowns
4 reacties op “Oh ja, we moeten ook nog missionair zijn…”
Zo (simpel) is het. Laatst dacht ik nog hoe kunnen mensen om mij heen buiten me gezin , kerk of vriendin zien dat ik van Jezus houd? Nu ik de keus gemaakt heb om niet te werken voorlopig schoten die vragen vorige week wel door me heen.
Zo ( simpel) kan het zijn. God wilt U me gebruiken vandaag?
Daar is eerst Genade voor nodig,niet vanuit ons maar vanuit Hem!
Niet alleen je hoofd maar je hele bestaan.
God kennen is Hoofd en Hart,weten en proeven,gaan samen.
Want uit Genade zijt gij zalig geworden door het geloof;en dat niet uit u,het is Gods gave.
Dat Jezus door zijn Geest van ons hart een tempel maakt,dan kan je uitdelen
Zo bijzonder! Vandaag had ik het hierover met een vriendin. Mijn schoonvader ligt slecht en ik wilde er vannacht gaan waken. We kwamen er op dat dit het laatste nog is wat je voor iemand kan doen. Er bij zitten, bidden voor diegene en zo Gods liefde doorgeven. En toen we stille tijd hielden en vervolgens de blog van vandaag lazen was dat wel een bevestiging. Dat God zelfs in deze dingen voorziet. En zo heb ik vannacht bij mijn schoonvader zitten waken. Ook al hoort hij het wel of niet, ik mocht er zijn en voor hem bidden en bijbellezen!
“Ik geloof dat als we dit bidden, dat er bijzondere dingen gaan gebeuren.”
Een studiegenootje van me is geïnteresseerd in het geloof, zo mooi! Ik bid dat God haar hart verandert. Wat zou het bijzonder zijn als Hij mij als schakeltje inzet! ‘Vader, maak ons tot een zegen.’