Mag ik van je leren?

Het is vandaag een werelddag. Werelddag van de Migranten en Vluchtelingen. Nou, over deze groepen wordt genoeg gepraat. Gediscussieerd. Gestreden. Geoordeeld. Maar zullen wij vandaag eens naar ze luisteren? Van ze leren? Zullen we onze eigen wijsheid en kennis even opzij zetten en gewoon luisteren. En ons verbazen. Want echt: we kunnen veel van ze leren. Ze hebben levenswijsheid.

Leef bij de dag

“Morgen? Ik weet niet wat er morgen is. Morgen weet alleen God.” Een van de jongeren waarmee ik werk, zei het. Ze is alleen naar Nederland gekomen. Als zestienjarig meisje. Zonder ouders. Zonder familie. Ze ging van haar geboorteland Eritrea naar Ethiopië. Daar vandaan door Sudan. Door de Sahara richting Libië. Vanuit de verschrikkingen in Libië de boot in. Op weg naar Europa. Het paradijs. De vrijheid. En onderweg? Ja, mensen gingen dood. Vielen van de vrachtwagen. Verdronken in de zee.

Of, overleven. Elke dag weer een kans om dichterbij te komen. Of niet. Je wist het niet. Je hoopte, je bad.

En nu nog steeds. Nu nog steeds leeft ze bij de dag. Want elke dag is er weer genoeg om te dragen. Nederlands leren, integreren. En ondertussen met haar hart en hoofd in Eritrea. Bij haar moeder, vader, familie.

En toch. Een grap, een lach, kracht. Ze gaat door. Ze leeft bij de dag. Ze bidt. Ze zingt. Voor God. Wat kan ik veel van haar leren.

“Prijs de Heer! Elke dag is onze God zo ontzettend goed voor ons!” (Psalmen 68:20, BasisBijbel)

Wees gastvrij

“Wanner je kom mij house? Asjeblieft, asjeblieft, je moet komen.” Een Syrisch jongetje van 11 dat een berichtje stuurt. Omdat ze het zo fijn vinden om bezoek te krijgen. Om jou te verwennen. Om je hun gast te laten zijn. En dat betekent dat je als een koning of koningin behandeld wordt. Er wordt de hele middag gekookt. Het kleine huisje op het AZC wordt omgebouwd tot mini-restaurant. Welkom, welkom! Een omhelzing. Zoenen op je wangen. Oeps, niet links rechts links. Nee, in Syrië doe je er eentje links en dan 3 rechts. Je voelt je in ieder geval heel welkom. Warmte. Hartelijkheid. Ogen die glimmen omdat jíj bij hen op bezoek komt. Heerlijk.

“Broeders en zusters, houd altijd van elkaar.  Vergeet niet om gastvrij te zijn. Want sommige mensen hebben engelen op bezoek gehad, zonder dat ze het wisten.” (Hebreeën 13:1-2, BasisBijbel)

Zet je deuren open. Ontváng de ander. Zíé de ander. Jezus deed het. Hij ontving de mensen en at met hen.

Deel je eten

“Kom eten, mevrouw.” Hij zit klaar met z’n bordje pasta. Twee lepels erin. Wachtend op mij. Samen eten. Van één bord. Delen. Ik leer het van ze en geniet ervan. Het verbindt. Het versterkt. Want je hebt elkaar nodig. Je kan het niet alleen.

“De mensen die in Jezus gingen geloven, kwamen bij elkaar. Ook deelden ze alles wat ze hadden met elkaar. Elke dag waren ze eensgezind in de tempel. Ze aten blij en eensgezind bij elkaar hun maaltijden. Ze prezen God en iedereen had respect voor hen. En de Heer maakte de groep van mensen die gered werden elke dag groter.” (Handelingen 2:44, 46-47, BasisBijbel)

Juist door ons leven te delen, vermenigvuldigen we het. Geven maakt alleen maar rijker. We zien het in de Bijbel terug bij de eerste gemeenten. Ze hadden alles gemeenschappelijk. Ze deelden. Zijn wij niet vaak zo gehecht aan onze eigen spullen? We hebben er hard voor gewerkt. Het zelf verdiend. Ga zo maar door. Jezus vraagt ons om te delen. Hij zegent jou, Hij zegent mij. Zodat we deze zegeningen kunnen delen. Vermenigvuldigen.

Wat mooi eigenlijk, dat ze ons leven rijker maken. Wijzer. Migranten en vluchtelingen.

Aan de slag!

Lees Lukas 6:27-36. Dit is best wel een radicale boodschap. Over geven zonder terug te verwachten, enzovoort. Wat vind jij hiervan? Hoe breng je dit in praktijk?

Deel vandaag iets met iemand. Bijvoorbeeld een broodje voor de krantenverkoopster bij de supermarkt. Of een bloemetje voor de buurvrouw. Geef uit liefde.