Liefde voor de wereld

In Psalm 1 lijkt te staan dat rechtvaardige mensen zich niet moeten mengen met goddeloze mensen. Hoe ziet dat er in de praktijk uit? 

Psalm 1

In de eerste psalm in de Bijbel wordt een sterke tegenstelling uitgelicht. De tegenstelling tussen goed en kwaad, tussen rechtvaardige mensen en zondaars.

Welzalig de man die niet wandelt in de raad van de goddelozen, die niet staat op de weg van de zondaars, die niet zit op de zetel van de spotters, maar die zijn vreugde vindt in de wet van de HEERE en Zijn wet dag en nacht overdenkt.
– Psalm 1:1-2 (HSV)

Klinkt logisch: ‘waar je mee omgaat, raak je mee besmet’ is ook wel een bekend gezegde. Maar ergens roept dit misschien ook wat vraagtekens op. Hoe moeten we als christenen, als rechtvaardige mensen, dan leven in een wereld waar ook ongelovige mensen leven?

Liefde voor de wereld

Moeten we ons afzonderen van de goddeloze mensen? Onszelf dan alleen maar met ons relatief kleine groepje gelijkgestemden bezighouden?

Het antwoord op die vragen is gelukkig ‘nee’. In 1 Johannes 2:15-17 staat het volgende geschreven: ‘Heb de wereld niet lief en ook niet wat in de wereld is. Als iemand de wereld liefheeft, is de liefde van de Vader niet in hem. Want al wat in de wereld is: de begeerte van het vlees, de begeerte van de ogen en de hoogmoed van het leven, is niet uit de Vader, maar is uit de wereld. En de wereld gaat voorbij met haar begeerte; maar wie de wil van God doet, blijft tot in eeuwigheid.’ (HSV)

Dit stukje komt eigenlijk op hetzelfde neer: wie de wereld liefheeft en alles wat daarin is – begeerte en hoogmoed – die doet niet de wil van God. Daar gaat het ook over in Psalm 1.

Een kruispunt

Stel je voor dat je op een kruispunt staat. Ja, een kruispunt als metafoor heb je vast vaker voorbij horen komen: ‘kies je de smalle of de brede weg?’ Maar let op, dit wordt een ander voorbeeld! Op dit kruispunt is maar één weg, maar toch zijn er twee keuzes. 

De ene keuze is dat je zonder nadenken, en zonder stil te staan, gewoon zo snel mogelijk die weg op gaat, dat je geniet van alles wat er langs de weg staat en van iedereen die je op de weg tegenkomt. Zie dit als de weg van de goddelozen.

De andere keuze leidt je naar dezelfde weg. Maar deze weg huppel je niet zo vrolijk op zonder na te denken. In plaats daarvan sta je aan het begin van de weg even stil, bid je tot God of Hij je kracht en bovenal liefde wil geven, en ga je dan vol goede moed de weg op. Op de weg kom je dezelfde dingen en dezelfde mensen tegen als de goddelozen, maar je geniet niet van alles. In plaats daarvan omring je je met je medegelovigen en probeer je vol vreugde te getuigen van de Heere.

De keuze die je maakt gaat in dit beeld niet zozeer over de ene kant of de andere kant op gaan, maar over de houding die je aanneemt terwijl je op weg gaat. Dus nee, Psalm 1 probeert niet te zeggen dat we ons als gelovige mensen maar moeten afzonderen van de goddelozen, want daarmee verzaken we onze plicht om Jezus’ woorden uit Mattheüs 28:19 uit te voeren: ‘Ga dan heen, onderwijs al de volken, hen dopend in de Naam van de Vader en van de Zoon en van de Heilige Geest, hun lerend alles wat Ik u geboden heb, in acht te nemen.’ (HSV)

In plaats daarvan is het juist de bedoeling dat we ín de wereld blijven, maar dan zonder die lief te hebben en ons eraan te hechten. Door ons te bekleden met Gods kracht en liefde kunnen we zelf vreugde vinden in Zijn wetten. En die vreugde – dat is de enige manier waarop we van Gods liefde kunnen getuigen!

Aan de slag! 

De keuze bij het kruispunt is er een die we telkens opnieuw zullen moeten maken. Sta even stil bij de komende dag. Hoe ga jij vandaag de weg op?