Is Job té eerlijk tegen God?

‘God, ik heb er genoeg van. Zo gaat het niet langer! Laat me met rust, want mijn leven is zinloos. Waarom geeft u mensen zoveel aandacht? Wanneer laat U me eindelijk met rust?! Ik krijg de kans niet eens om te slikken, en U weet het, U bent er! Waarom maakt U het me zó moeilijk?’ Oké… dat is wel héél eerlijk tegen God!

Wat denk je als je deze tekst leest? ‘Wow, rustig aan zeg! Zo praat je toch niet tegen God?’ Ik vind het een vrij heftige tekst, en heb vroeger nooit geleerd zó tegen God te praten. Als ik iemand zo tegen Hem hoor praten, ben ik geneigd om diegene met argusogen te bekijken. Waarom ik dat hier bespreek? Omdat deze tekst uit de Bijbel komt!

“Ik heb er genoeg van, ik zou toch al niet voor altijd blijven leven! 
Laat me met rust, God, want mijn leven is zinloos.
Wat is een mens nu eigenlijk, dat U hem zoveel aandacht geeft?
Moet U nu echt elke morgen komen en mij elke dag op de proef stellen?
Wanneer zult U me eindelijk met rust laten?
Ik krijg de kans niet eens om mijn speeksel in te slikken!
Zelfs als ik U ongehoorzaam ben geweest,
wat heeft dat Ú voor kwaad gedaan, Bewaker van de mensen?
Waarom heeft U het op mij gemunt?
Waarom maakt U het mij zo moeilijk?”
(Job 7:16-20)

Ik las dit hoofdstuk laatst nietsvermoedend toen ik op deze tekst stuitte en best wel verbaasd was. Job is hier bloedje-eerlijk tegen God. Eerlijker dan ik iemand ooit tegen Hem heb horen praten. Het lijkt bijna oneerbiedig. Maar, zo bedacht ik me, dat kán niet, want dit staat in de Bijbel. Dus wat dan?

Job stelt een voorbeeld: eerlijk tegen God zijn mág

Ik denk dat Job hier ons een voorbeeld stelt. Van een niveau van eerlijkheid waar we bij God mee aan mogen komen. En van een eerbiedige manier waarop we dat kunnen doen. Als je bovenstaande tekst leest, is Job namelijk niet oneerbiedig, niet respectloos; hij spreekt God bijvoorbeeld nog steeds aan met ‘U’. Het enige dat hij doet is zijn hart eens heel goed luchten.

Het feit dat Job op déze manier tegen God spreekt, zegt veel over zijn relatie met Hem. Tegen wie durf jij het eerlijkst te zijn: mensen die dichtbij of veraf staan? Dat Job eerlijk tegen God kan zijn, zegt dat hij een bepaalde (nauwe) relatie met Hem heeft. Dichtbij genoeg om Hem te bevragen, en antwoorden te eisen. Op een manier zoals je alleen met goede vrienden zou doen!

En omgekeerd antwoord God op een goudeerlijke, maar respectvolle manier. Lees maar eens vanaf hoofdstuk 38. En nee, het is geen ‘hoe durf je deze toon tegen Mij aan te slaan?!’. God kaatst Jobs vragen terug met vragen van Zichzélf. Hij vraagt hem waarom hij twijfelt en hem niet vertrouwt. Hij neemt Jobs vragen serieus, maar durft er ook serieuze vragen op terug te stellen.

Dit staat niet voor niks in de Bijbel

Het feit dat deze tekst in de Bijbel staat, zegt mij heel veel: we mógen op deze manier met God praten. We mogen héél eerlijk tegen God zijn over onze gevoelens, misschien wel eerlijker dan we ooit (tegen Hem of onszelf) zijn geweest. Gooi er maar uit wat je dwars zit, vertel Hem maar wat je denkt. Zeg God hoe je Hem ziet, lucht je hart tot op de bodem. En dan? Wacht zijn reactie af. Want, zo laten de laatste hoofdstukken van het Bijbelboek zien, die zal komen! God geeft Job een antwoord waarin Hij hem (weer) doet herinneren dat Hij uiteindelijk alle macht en wijsheid heeft, en dat Hij bovendien boven alles staat – óók als wij ons dat niet realiseren.

Hoe tof zou het zijn om zó eerlijk tegen God te kunnen zijn? Om verder te gaan dan Hem ’s ochtends even kort te vertellen dat het wel goed gaat. Het ‘Hey, hoi, hoe gaat het met jou? Ja goed! Met jou?’-soort gesprek dat we tegenwoordig zo gewend zijn. Om de hele waarheid te vertellen en het gevoel te hebben dat wij bij Hem, meer dan bij wie dan ook, ons ei kwijt kunnen. Vooral omdat Hij écht de macht heeft om dingen die ons vaak boven het hoofd gaan te begrijpen of zelfs te veranderen.

Aan de slag!

Hoe ben je zo eerlijk tegen God, hoe leer je dat? Door er gewoon mee te beginnen. De volgende keer dat je voor tijd met Hem gaat zitten, bedenk: hoe voel ik me écht? Wat zit me dwars, zelfs datgene dat ik (nog) níemand vertelt heb? Hoe gek het ook voelt, breng het bij Hem. Stel je vragen, vraag om zijn hulp. En schrijf het op.

Kijk over een paar weken of maanden eens terug, en reflecteer: hoe is je relatie met Hem veranderd en hoe heb je zijn invloed in je leven ervaren?

En lees Job 38! God laat daar duidelijk zien wie Hij is: Degene met alle wijsheid, zelfs van de dingen die (nog) voor ons verborgen zijn. En wie weet mag je dan, net als Job, tot de conclusie komen dat wij het uiteindelijk niet voor het zeggen hebben, maar mogen vertrouwen op Hem, die dat wel heeft!