Ik ben niet de Messias

Als vrouw voel je je verantwoordelijk voor een heleboel dingen. Voor het welzijn van de mensen om je heen. Of het afnemende geloof van een familielid. Ik merk dat ik me verantwoordelijk voel voor het geloof van mijn kinderen. Als ik mijn best niet doe, dan zeggen zij misschien wel het geloof vaarwel. Herken je dat, dat gewicht op je schouders? Hoewel we natuurlijk altijd ons best voor de ander moeten doen, vraag ik me af: is dit wel onze verantwoordelijkheid?  

Ik las laatst het boek ‘Kleuren van Hoop’ van Sharon Garlough Brown, waarin Johannes 1 staat beschreven. De lessen die ik daaruit leerde, wil ik vandaag graag met jou delen. Lees eerst mee in Johannes 1:1-9: ‘In het begin was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God. Dit was in het begin bij God. Alle dingen zijn door het Woord gemaakt, en zonder dit Woord is geen ding gemaakt dat gemaakt is. In het Woord was het leven en het leven was het licht van de mensen. En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet begrepen. Er was een mens door God gezonden; zijn naam was Johannes. Hij kwam tot een getuigenis, om van het licht te getuigen, opdat allen door hem geloven zouden. Hij was het licht niet, maar was gezonden om van het licht te getuigen. Dit was het waarachtige licht, dat in de wereld komt en ieder mens verlicht.’ (HSV)

Een duidelijke rol

Als ik deze eerste verzen lees, ben ik echt vol ontzag voor onze God. Zó groot, zó heilig. Zonder Hem, zonder het Woord is er niets. Alles is door Hem ontstaan. Hij is de Bron van het leven. Hij is het Licht. Johannes is geroepen om van dit Licht te getuigen, maar zelf is hij niet het licht, staat er in vers 8. Johannes’ rol is voor hem ook duidelijk. Als hem even later wordt gevraagd wie hij is, zegt Johannes: ‘Ik ben niet de Messias.’ (Johannes 1:20, NBV)

Uitgeput

Hoe vaak doen we alsof we dit wél zijn? Ongetwijfeld niet bewust. Maar als ik naar mezelf kijk, leg ik regelmatig mijn zorgen en vragen bij het kruis, om ze vervolgens weer op te pakken en mee te nemen. Om wat te doen precies? Ze zelf op te lossen? Weet je, je verantwoordelijk voelen voor het leed van de ander of voor het geloof van je partner, vriend(in) of familielid put je uit. Het is ook niet jouw verantwoordelijkheid deze zorg te dragen. Het ís voor ons niet te dragen en dat hoeft ook niet. Jezus heeft het al gedaan!

Onze opdracht

Het is jouw opdracht om te getuigen van het Licht. Om anderen op Hem te wijzen. Maar net als Johannes, ben je de Messias niet. De heerschappij rust op Zijn schouders, niet op die van jou. Hij is het waarachtige Licht, dat in de wereld komt en ieder mens verlicht (vers 9). Jouw taak is je te richten op Hem, zodat Zijn licht door jou heen gaat schijnen. Jouw taak is de ander lief te hebben en voor hem of haar te bidden. Smeek God om te doen wat alleen Hij kan doen. En vertrouw Hem dan. Vertrouw erop dat Zijn oog rust op diegene, zoals het rust op jou. En stap dan aan de kant en laat God Zijn werk doen. 

Aan de slag!

Breng iemand om wie je je zorgen maakt vandaag in gebed bij God. Geef jouw zorgen dan écht aan Hem over.