Huilen aan de voeten van Jezus

Toen Zij Lacht nog maar twee dagen bestond, kreeg ik een mailtje binnen van Daniëlle, founder van Power to the Mama’s. Ze vertelde me hoe tof ze dit initiatief vond en drukte me op het hart om af en toe de tijd te nemen om zélf aan de voeten van Jezus te zitten als het me allemaal te veel werd. Ik vond het een lief gebaar, maar ik wimpelde het in mijn hoofd weg. ‘I’ve got this‘, dacht ik. Te veel zou het mij niet worden. Maar dat werd het dus wel.

Ga naar Hem

Precies een week na de lancering barstte ik in huilen uit bij een vriendin. Een klein momentje zag ik het niet meer zitten. Ik ontving het zoveelste berichtje van iemand die een fout ontdekte en ik hoorde van iemand dat ze niks van het concept snapte. Begrijp me niet verkeerd: alle positieve reacties zijn geweldig en overweldigend. Echt. Maar het lukte me niet helemaal om de kritische reacties los te laten.

Nadat mijn vriendin me moed in had gesproken, reed ik naar huis. Al rijdend dacht ik terug aan de woorden die Daniëlle me eerder stuurde: ‘Ga aan de voeten van Jezus zitten.‘ Terwijl ik hieraan dacht, moest ik ook ineens denken aan een vrouw uit de Bijbel die ook aan Jezus’ voeten zat. Letterlijk.

De zalving bij Simon de Farizeeër

Eén van de Farizeeërs nodigde Jezus uit om bij hem thuis te komen eten. Jezus kwam in het huis van de Farizeeër en ging aan tafel. Er kwam een vrouw naar Hem toe. Iedereen wist dat ze een hoer was. Ze had gehoord dat Jezus bij die Farizeeër in huis was en had een kostbaar kruikje vol dure parfum bij zich. Ze knielde huilend bij Jezus neer en liet haar tranen op zijn voeten vallen. Daarna droogde zij ze af met haar haren. Ze kuste zijn voeten en zalfde ze met de parfum.

De Farizeeër die Jezus had uitgenodigd, zag dat. En hij zei bij zichzelf: “Als deze Man echt een profeet was, zou Hij wel weten wie en wat die vrouw is die Hem aanraakt. Dan zou Hij wel hebben geweten dat ze een hoer is.” Jezus zei tegen hem: “Simon, ik moet je iets zeggen.” Hij zei: “Zeg het, Meester.” 

Jezus zei: “Er waren twee mensen die van iemand geld hadden geleend. De één moest 500 zilverstukken terug betalen, de ander 50 zilverstukken. Maar ze konden hem die niet terug betalen. Toen zei hij tegen hen allebei dat ze het hem niet terug hoefden te betalen. Hij schold hun die schuld kwijt. Wie van die twee zal nu het meest van hem houden?” Simon antwoordde: “Ik neem aan de man die de grootste schuld had.” Jezus zei tegen hem: “Dat heb je goed gezien.”

Toen draaide Hij Zich om naar de vrouw en zei tegen Simon: “Zie je deze vrouw? Ik ben in jouw huis gekomen, maar je hebt Me geen water gegeven om mijn voeten te wassen. Maar zij heeft met haar tranen mijn voeten natgemaakt en ze met haar haren afgedroogd. Jij hebt Mij geen kus als welkomstgroet gegeven. Maar zij heeft vanaf het moment dat ze binnenkwam aldoor mijn voeten gekust. Jij hebt mijn hoofd niet met olijf-olie gezalfd. Maar zij heeft met dure parfum mijn voeten gezalfd. Daarom zeg Ik je dat zij vergeving heeft gekregen voor alles waarin ze ongehoorzaam aan God is geweest, al was het nog zo veel. Want ze heeft Mij laten zien hoeveel ze van Mij houdt. Maar iemand aan wie weinig wordt vergeven, laat ook niet veel liefde zien.” En Hij zei tegen haar: “Ik vergeef je dat je ongehoorzaam aan God bent geweest.” 

De mensen die met Hem aan tafel zaten, vroegen zich af: “Wie is Hij toch, dat Hij zelfs de mensen hun ongehoorzaamheid aan God vergeeft?” Maar Jezus zei tegen de vrouw: “Je geloof heeft je gered. Ga in vrede!”
– Lukas 7:36-50 (BB)

Uithuilen bij Jezus

Wauw. Stiekem benijd ik deze vrouw, omdat zij écht bij Jezus mocht uithuilen. Maar toentertijd waren er vooral mensen die haar verafschuwden, omdat ze een zondares was. Veel bijbelgeleerden denken dat de vrouw die hier wordt beschreven Maria van Magdala is, maar dat weten we niet zeker. Dit is dan ook direct het eerste dat mij zo opvalt aan dit verhaal: ze is anoniem. Soms wordt ze ook ‘de vrouw zonder naam’ genoemd – simpelweg omdat we haar naam niet kennen. Ze is anoniem en als ik me een beetje in haar situatie verplaats, kan ik me zo voorstellen dat ze dat wel prima vindt.

In de bijbelvertaling hierboven staat dat deze vrouw een hoer is. Ook dit is niet helemaal zeker: in de grondtekst wordt het woord ‘zondares’ gebruikt. Ze staat in ieder geval bekend om haar zonden. Wat we wel zeker weten is dit: ze zalfde Jezus’ voeten met olie.

Voeten gezalfd met olie

In de Bijbel lezen we veel verhalen over koningen, priesters en profeten die werden gezalfd. Dat gebeurde altijd op het hoofd. Daarnaast lezen we ook in de Bijbel dat voeten gewassen worden. Jezus deed dit zelfs bij zijn discipelen. Maar voeten die gezalfd werden? Dat was erg ongebruikelijk. Toch deed deze vrouw het. Het was alsof ze dacht: ‘De beste parfum voor mijn hoofd is slechts goed genoeg om Jezus’ voeten te zalven.’
En terwijl ze Jezus’ voeten zalft, stromen de tranen over haar wangen en als ze klaar is, droogt ze Zijn voeten met haar haren.

Simon kan zijn ogen niet geloven als hij dit allemaal ziet gebeuren, in zíjn huis nota bene. Kennelijk kijkt hij zó neer op deze vrouw, dat hij hierdoor niet kan geloven dat Jezus een profeet is, omdat Hij het allemaal toelaat. Maar Jezus hoort zijn gedachten en vertelt hem een verhelderende gelijkenis. Nadat Hij hiermee klaar is, zegt Hij drie dingen tegen de vrouw:

1. Ik vergeef je dat je ongehoorzaam bent geweest aan God

Jezus zegt tot twee keer toe dat de zonden van deze vrouw zijn vergeven (vers 47 én vers 48). Waarom moest Hij het nog een keer herhalen? Het antwoord is kristalhelder: soms moeten we er goed aan herinnerd worden.

2. Je geloof heeft je gered

Deze vrouw had geloof nodig om überhaupt de stap te nemen om Simons huis binnen te komen en Jezus’ voeten te wassen. Wat een lef!

3. Ga in vrede!

Dit verhaal eindigt met: ‘Ga in vrede!‘
Jezus wenst de vrouw vrede toe. Gebukt gaan onder zorgen en zonden is vermoeiend en vooral erg zwaar. De vrede van God hebben we dan juist zo hard nodig.

Aan de slag! 

Alleen al door dit verhaal te lezen, ervoer ik Gods vrede. Het was alsof ik zelf aan Jezus’ voeten mocht zitten om de stress er even uit te huilen. Alsof Hij me vriendelijk toeprak en me zegende met vrede. Ik wens je toe dat jij die vrede ook mag ervaren. Dat je mag weten dat je aan Jezus’ voeten mag uithuilen als het je soms te veel wordt en dat Hij je troost.

Denk nog eens na over wat je net hebt gelezen. Voel jij je weleens ongezien of anoniem, net als deze vrouw? Heb je weleens het gevoel dat je niet goed genoeg bent voor Jezus (denk aan de olie)? Weet dan dat Jezus de drie punten die Hij tegen de vrouw zei óók tegen jou zegt. Je bent vergeven, je bent gered en je mag gaan in vrede. Ik hoop dat je vandaag de vrede van God heel persoonlijk mag ervaren. Of het nu in een kerkdienst is, of gewoon thuis terwijl je met Hem praat of een lied luistert. Ik wens het je zo toe.

Ik wens jullie toe dat de Heer met jullie zal zijn en jullie zal beschermen. Dat Hij goed voor jullie zal zijn en voor jullie zal zorgen. Dat Hij over jullie zal waken en jullie vrede zal geven.
– Numeri 6:24-26 (BB)

Deze overdenking verscheen eerder op Zij Lacht en is geschreven door Liza.