Het plan van de Egyptische farao; het werkt nog steeds

Nog eventjes een wasje draaien. Nog een halfuurtje in de avonduren werken. Toch nog heel even dat tentamen leren. Je leest normaal gesproken elke avond een stukje uit de Bijbel, maar vandaag kom je er even niet aan toe; andere belangrijke dingen gaan voor. Net als gisteren. En de dag daarvoor. En de dag daarvoor…

Soms heb je het gewoon erg druk. Er zijn veel dingen die prioriteit hebben, volgens jou of volgens jouw baas. Er wordt veel van je gevraagd en nog meer van je verwacht. Steeds meer ook vooral. Je prioriteiten kunnen verschuiven. Waar je bijvoorbeeld eerst naar de kerk ging op zondagochtend, slaap je nu nog even bij omdat je zo moe bent van je drukke week. Of je las elke avond in de Bijbel, maar ook dat schiet er bij in omdat je andere belangrijke dingen voor laat gaan. Waarschijnlijk omdat er veel van je verwacht wordt, of omdat de resultaten hiervan veel tastbaarder zijn: een uitgerust gevoel, een promotie, meer loon.

In Exodus 5 kunnen we lezen dat God Mozes en Aaron naar de farao stuurt. De farao onderdrukt de Israëlieten. Ze moeten keihard werken, onder zware omstandigheden en hebben hulp nodig. God stuurt Mozes en Aaron om Hem te helpen in zijn plan: het bevrijden van zijn volk. Mozes en Aaron vragen de farao om toestemming om met het volk drie dagen de woestijn in te gaan om offers te brengen. De farao weigert hen te laten gaan en erger zelfs: hij laat de Israëlieten nog harder werken. Ze moeten zo moe zijn dat ze de energie niet meer hebben voor een opstand of om überhaupt tot hun God te bidden.

Diezelfde dag liet de farao de bewaking van de Israëlieten bij zich komen. Ook de Israëlieten die het werk moesten controleren, riep hij bij zich. Hij zei: voortaan mogen jullie de mensen geen stro meer geven voor het maken van stenen. Ze moeten zelf maar stro zoeken. Maar ze moeten net zo veel stenen maken als anders, niet én steen minder! Ze zijn lui! Daarom roepen ze dat ze offers willen brengen aan hun God. Ze moeten gewoon harder werken. Dan hebben ze geen tijd meer om naar die onzin te luisteren.
(Exodus 5:6-10, De Bijbel in Gewone Taal)

Het is een duivels plan van de farao. Hij zorgt ervoor dat de Israëlieten totaal geen energie meer over hebben om te bidden of tot een opstand te komen. De Israëlieten hebben geen keus: het is of luisteren en keihard doorwerken, of gemarteld worden, wat misschien zelfs wel de dood tot gevolg kan hebben.

Maar: hoe zit dat bij ons? Wij zijn soms ook druk. School, werk, een gezin. Het kost allemaal een hoop energie en er zitten nu eenmaal verwachtingen aan verbonden. Dat is ook helemaal niet erg, maar het kan ook zo zijn dat de verwachtingen steeds hoger worden. Er moet meer gewerkt worden. Alleen een gezin draaiende houden is niet meer genoeg, een rol in de kerkgemeenschap of een baan komen erbij. Een zes op een tentamen had een acht moeten zijn voordat het echt noemenswaardig is. Zo drijven wij onszelf steeds verder op. Er blijft minder energie over en het zou zo maar kunnen zijn dat je geen energie of tijd meer over hebt voor je geloof, of in ieder geval minder dan je zou willen. Het plan van de farao werkt, ook bij jou.

Maar is het echt zo dat jij jezelf opdrijft? Of laat je je opdrijven? Door de maatschappij, je baas, je ouders of wie dan ook. En waarom? Doe je het voor wat extra loon, waardering of is het echt nodig? Dat is een cruciale vraag. Want wat extra loon is altijd leuk, maar niet als je dat bekostigt met jouw band met God. Natuurlijk kan het zijn dat je je een slag in de rondte werkt om je financieel staande te houden, maar dit is zeker niet bij iedereen het geval. En is een hoger cijfer ook echt van nut? Jij hebt de gave gekregen om keuzes te maken. Ook de keuze om nee te zeggen tegen hoge (onbereikbare) verwachtingen en ja te zeggen tegen tijd met God, en de keuze om daarmee jouw tijd en energie op de juiste manier te verdelen. Zodat je ook tijd en energie overhoudt voor de dingen die er echt toe doen.

Aan de slag! 

Merk jij dat er veel hoge verwachtingen aan je gesteld worden en dat die steeds meer worden? Waar komen die vandaan, uit jezelf of van anderen? Probeer je aan deze verwachtingen te voldoen en is dat terecht, of gaat het ten koste van jouw tijd en energie voor dingen die er echt toe doen?
Denk eens na over waar jouw grenzen liggen om toch die tijd en energie over te houden.