Het goede nieuws delen? *Slik!*

Laten we het hebben over… evangeliseren! Delen van het goede nieuws. Ja, lekkere binnenkomer hè? Lopen de rillingen over je rug als je dat woord hoort? Of spring je enorm enthousiast op en ben je klaar om te gaan? Eerlijk gezegd behoor ik vaak tot de eerste groep. Ik wéét dat God ertoe oproept en dat het belangrijk is, maar erom staan te springen? Nee, niet echt… Maar wat als het méér inhoudt dan dat ongemakkelijke gevoel dat mij (en jou) bekruipt? Wat als ons beeld simpelweg wat bijgesteld moet worden?

Laten we bij het begin beginnen: Jezus roept zijn volgelingen meerdere keren op om van het goede nieuws, het Evangelie, te getuigen – bijvoorbeeld in Matteüs 28:19 en Marcus 16:15. En dat geeft me dus best de kriebels! Moet dat écht, Jezus? Spoiler alert: het antwoord is ja. Maar ik leer meer en meer dat het minder met zeepkisten te maken heeft. Hoe dan? Nou, zo:

“Zo moet jullie licht schijnen voor de mensen, opdat ze jullie goede daden zien en eer bewijzen aan jullie Vader in de hemel.”
(Matteüs 5:16, BasisBijbel)

Voel je dat? De kriebels worden rustig! Dit voelt toch heel anders? Zo heeft het meer te maken met relaties aangaan en delen over wat God in je leven doet.  Minder overtuigen en meer inspireren. Minder moeten en meer mogen.

Het goede nieuws delen… met iedereen!

Maar valt je iets op als je bovenstaande tekst leest? Mij wel – de woorden ‘de mensen’. Niet alleen is het inspireren en delen van Gods invloed in jouw leven in het voordeel van ongelovigen – ook als ze dit niet meteen zo zien. Het is óók in het voordeel van andere christenen. Een bemoediging. Als de ander het even niet zeker weet, twijfelt, het niet meer ziet zitten en niet meer weet wat God eigenlijk in hun leven doet of heeft gedaan kan jouw getuigenis een roeispaan zijn waaraan ze zich vastklampen. Een bewijs van dat Hij écht leeft en levend werk doet in de levens van zijn schepselen.

En werkt het andersom niet net zo? Iedereen kent dagen, weken, misschien wel maanden waarin God ver weg voelt. Waarin je eigenlijk niet meer weet of Hij wel aanwezig is en het resultaat daarvan bij lange na niet in je leven te zien is. Een droge en dorre periode. Wat kan het dan een verademing zijn om te zien dat Hij er écht is. Simpelweg doordat anderen erover vertellen. Doordat die vriendin deelt hoe God ingreep in een bepaalde situatie of leidde in een andere. Overtuiging hoeft niet alleen vanuit jezelf te komen. God gebruikt graag anderen in je leven.

Ja, delen met mensen die God (nog) niet kennen is belangrijk. Stel je eens voor dat jouw getuigenis ertoe bijdraagt dat iemand tot geloof komt. Dat is fantastisch! Maar ervoor zorgen dat iemand niet afdwaalt? Ook daar teken ik voor! Delen van het goede nieuws mag met íedereen. Je ongelovige overbuurvrouw of je gelovige tante.

Ik had het laatst toen ik een Instagram-post voorbij zag komen en ik zó bemoedigd werd. Dat heeft me aan het denken gezet. Soms ben ik terughoudend in wat ik (online) deel of niet, want ‘wie weet wat anderen ervan zullen denken’. Maar al is er één iemand die bemoedigd wordt door mijn getuigenis, is dat het dan niet al meer dan waard? Wat denk jij?

Aan de slag!

Hoe kun jij delen met de mensen om je heen? Je gelovige en ongelovige familie en vrienden, studiegenoten of collega’s. Misschien doe je dat al waar maar kan. Dan ben je goed bezig! Maar voor anderen (including me!) geldt dat we een kleine duw in de rug nodig hebben.
Probeer eens na te gaan wanneer het wel in je opkomt om over het Evangelie te delen, maar je ervoor kiest om het niet te doen. Misschien zijn dat juist de momenten dat je meer mag durven en in geloof een stap naar voren mag zetten. Dat kan midden op straat zijn, maar ook op sociale media.
Vraag God of Hij je ontvankelijk wil maken voor de leiding van de Heilige Geest en of je mag leren inzien welke situaties open staan voor zijn aanwezigheid. Ik geloof dat Hij je daarin zal leiden!