Het duurt te lang? – Het zuchten van verlangen naar de heerlijkheid uit Romeinen 8

29

sep

Maartje Kok

Soms zucht je en kijk je naar boven. Hoelang zal het nog duren? Hoe lang blijft deze chronische pijn? Hoe lang moet je vader nog lijden aan die ene ziekte? Hoe lang worden er nog oorlogen gevoerd en hoe lang… vul maar in. Wanneer heb jij voor het laatst gezucht en verlangd naar een andere wereld. Een wereld waar de heerlijkheid van God de aarde vervult? In Romeinen 8 neemt Paulus ons mee in het zuchten van de schepping en Gods kinderen. Ja, hij heeft het over jou. Lees maar!

Romeinen 8 begint met het feit dat er geen verdoemenis is voor degenen die Jezus hebben leren kennen. Daarna neemt Paulus ons mee naar de consequenties voor de levensstijl. Namelijk: je leeft niet meer naar je eigen verlangens, maar naar de verlangens van de Geest. Je bent geen slaaf meer, maar je bent volledig kind van de Vader. De volgende stap is dat Paulus ons meeneemt in welke troost en erfenis er in deze wetenschap ligt te midden van een wereld vol lijden, zonde en pijn. 

Troostwoorden  

Want ik ben ervan overtuigd dat het lijden van de tegenwoordige tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid die aan ons geopenbaard zal worden. Met reikhalzend verlangen immers verwacht de schepping het openbaar worden van de kinderen van God. Want de schepping is aan de zinloosheid onderworpen, niet vrijwillig, maar door hem die haar daaraan onderworpen heeft, in de hoop dat ook de schepping zelf zal bevrijd worden van de slavernij van het verderf om te komen tot de vrijheid van de heerlijkheid van de kinderen van God. Want wij weten dat heel de schepping gezamenlijk zucht en gezamenlijk in barensnood verkeert tot nu toe. En dat niet alleen, maar ook wijzelf, die de eerstelingen van de Geest hebben, ook wijzelf zuchten in onszelf, in de verwachting van de aanneming tot kinderen, namelijk de verlossing van ons lichaam.
– Romeinen 8: 18-23 (HSV) 

Eigenlijk zou ik nu best kunnen zwijgen en stoppen met schrijven. Lees deze woorden nog eens hardop? Spreek ze eens écht letterlijk tot je hart. Zo snel worden woorden die we vaak horen gewoon, maar in deze woorden zit een diepe troost voor de wereld en Gods kinderen. Als we toekijken hoe de wereld wordt uitgeput en hoe mensen lijden zien we hoe de wereld zucht. Maar, ook wij zuchten. De gelovigen. Waarom? Omdat we verlangen naar een beter land, er kómt een heerlijkheid die we nu nog niet kunnen zien. Paulus benadrukt het nog een keer: ‘maar ook wijzelf’, wat uitdrukt hoe sterk het verlangen is van de gelovige naar de heerlijkheid.  

Waar verlangen we dan naar, waar mogen we naar verlangen? Dat de schepping bevrijd zal worden waaronder ze nu lijdt en zucht. We mogen verlangen naar de heerlijkheid en vrijheid die er is voor de kinderen van God. Maar ook, de verlossing van het lichaam. Huh, hoe zit dat precies? Hier bedoelt Paulus dat we al aangenomen zijn als kinderen van God en dat God ons ziet door het bloed van Christus. Maar, dat het lichaam nog niet in volmaaktheid leeft. Het betekent niet dat we ‘uit’ het lichaam verlost worden, maar dat ons zwakke en sterfelijke lichaam zal worden opgewekt of veranderd zal worden tot volledige heerlijkheid, onsterfelijkheid en onvergankelijkheid. Oké, dit gaat onze pet aardig te boven.
Maar God belooft ons hier dat ons lichaam verheerlijkt zal worden, zoals dat ook bij Jezus is gebeurd toen Hij opstond uit de doden. Wij volgen Hem ook dáárin na door de kracht van de Geest. Dat geeft uitzicht, vreugde en verlangen. Er komt een dag van volmaakte heerlijkheid.   

Het duurt al zo lang… 

Ik ken jouw situatie niet, ik weet niet of jij mensen in je omgeving kent die ernstig ziek zijn en niet beter lijken te worden. Ik weet niet hoe vaak jij mee zucht met de schepping en soms verlangend naar boven kijkt. Maar, het lijkt nog zo lang te duren. Het lijden van deze wereld, het lijden in jouw eigen leven en het lijden van degene die jij zo liefhebt. Dan wil ik je een tekst meegeven, of, eigenlijk Paulus geeft je een tekst mee. Hij gaat verder: 

Want in de hoop zijn wij zalig geworden. Hoop nu die gezien wordt, , is geen hoop. Immers, wat iemand ziet, waarom zou hij dat nog hopen? Maar als wij hopen wat wij niet zien, dan verwachten wij het met volharding. En evenzo komt ook de Geest onze zwakheden te hulp, want wij weten niet wat wij bidden zullen zoals het behoort. De Geest Zelf echter pleit voor ons met onuitsprekelijke verzuchtingen.
– Romeinen 8: 24-26 (HSV).

Hiermee geeft Paulus aan dat er nog een vervulling komt van het hopen en het verlangen. We hopen op de heerlijkheid, maar zien deze nog niet. Het hopen is niet een onzekere hoop, maar een vaste hoop die we nú nog niet zien, die nú nog niet is vervuld. Het is niet zo dat omdat we de hoop niet zien, het onbetrouwbaar is wat er komt. God heeft het namelijk Zélf beloofd en daarom hopen we met zekerheid. 
Paulus heeft in Romeinen 8 vijf bemoedigingen voor je in tijden van zuchten: 

  1. Het lijden hier weegt niet op tegen de heerlijkheid die nog gaat komen. 
  2. Er kómt verlossing van alles wat er hier op aarde gebeurt en waar jij onder lijdt.
  3. De hoop op heerlijkheid is zéker, verwacht het met volharding. 
  4. De Geest bidt voor en in je als jij niet weet wat je moet bidden, ook zucht Hij mee met onuitsprekelijke verzuchtingen 
  5. Alles werkt mee ten goede als jij Jezus liefhebt. Hoe weten we niet, maar Hij zegt het en het zal onverklaarbaar waar zijn.

Een gebed 

Laat de pijn en het (letterlijke) zuchten in deze wereld en in jouw leven een herinnering worden aan de nieuwe wereld die nog komt. En besef dan: die kómt, ik heb een vaste hoop en een zeker vertrouwen. En bid dan het gebed: ‘Geef mij kracht te volharden in hoogte en diepte, in pijn en vreugde. Geef mij volharding door de kracht van Uw Geest. Geef dat elke zucht mij leert verlangen naar Uw Koninkrijk. Want Uw koninkrijk komt. Want van U is de kracht en de heerlijkheid tot in eeuwigheid. Ik blijf naar U uitzien, tot U zult komen en mijn hoop wordt vervuld. In Jezus naam. Amen.’ 

Aan de slag! 

  • Breng je pijn en lijden bij God, en als je niet weet wat je moet bidden, zucht dan enkel.
  • Luisternaar het lied: Jezus, Gods heerlijkheid verschijnt. 

Deel deze overdenking

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap