David was bijna een kopie van Saul geworden. Wat hij voorheen altijd had geweigerd, stond hij nu op het punt om te doen: zich wreken. Hij had een bloedschuld op zich kunnen laden door onschuldigen te doden en dat beseft hij zich maar al te goed. Beiden gaan terug naar hun verblijfplaats, de situatie gesust en een bijzonder domme fout voorkomen.
Waarom ik Abigaïl ‘Held-op-Sokken-waardig’ vind? Omdat ze geen enkel voordeel had in deze situatie. De maatschappij van toen draaide om mannen. Deze vrouw was waarschijnlijk onvrijwillig uitgehuwelijkt aan Nabal, gedwongen om passief thuis te zitten en mooi te zijn. Geen enkele man had vanuit hun opvoeding een goede reden om naar haar te luisteren. Ze was immers ‘maar’ een vrouw.
Toch stuurt God haar om deze situatie te sussen. Zij had alles in huis om dit ook daadwerkelijk te doen: geloof, daadkracht, intelligentie, welbespraaktheid. In een situatie die draait om mannen laat zij zien superieur te zijn aan beide.
David leert een les via een ongewoon ‘wapen’: Laat je trots niet spreken. Het is niet aan hem om zich te wreken. Dat is aan God en aan niemand anders.
Nabal leert dezelfde les op een harde manier: zijn misplaatste trots wordt gewroken door de Heer, hij sterft.
En Abigaïl? Abigaïl laat je een prachtig voorbeeld zien van hoe God de meest onwaarschijnlijke personen kan gebruiken om een situatie naar zijn hand te zetten, dus ook jou!
Aan de slag!
Welke les kan jij leren uit dit verhaal? De les van David, de les van Abigaïl of iets anders?
Heeft God jou wel eens gebruikt om een verandering te brengen? Waar merkte je dat aan?
Hoe voelde dat? Hoe zou Hij dat op dit moment kunnen doen?
Vraag God om jou te gebruiken voor zijn doel.