Gods verbond met Abraham – een les(je) in vertrouwen

Ik vind het bijbelverhaal van Abraham prachtig. Het lijkt me fantastisch om, net als Abraham, zo’n bijzondere relatie met God te hebben. Toch lijkt dat geen zekerheid te zijn voor een heilig leven, zo laat de aartsvader keer op keer zien. God moest Abraham meerdere keren herinneren aan wat Hij had beloofd, voordat hij Hem echt durfde te vertrouwen.

“Toen bracht de Heer hem naar buiten en zei: “Kijk eens omhoog naar de hemel. Tel de sterren, als je kan.” En Hij zei tegen hem: “Kijk, zo ontelbaar groot zal jouw familie worden.”
(Genesis 15: 5, BasisBijbel) 

Drie keer doet God Abraham deze belofte. En toch vergeet Abraham deze weer, tot drie keer toe.  

“Toen boog Abraham zich diep. Maar hij lachte bij zichzelf en dacht: “Ik ben al bijna 100 jaar. Zou ik dan nog een kind krijgen? En Sara is al 90 jaar. Zou ze dan nog in verwachting raken en een kind krijgen?”
(Genesis 17: 7, BasisBijbel) 

Ik kan me zo voorstellen dat Abraham een bepaald scenario in zijn hoofd had. Een bepaalde film die hij graag had zien afgespeeld. Maar toen hij ouder en ouder werd en de film in zijn hoofd maar niet overeenkwam met die in werkelijkheid gaf hij het op. God beloofde Hem een zoon, maar die kwam maar niet. Ook Sara twijfelde en nam op een gegeven moment het heft in eigen handen. Die zoon moest er dan maar komen via haar slavin, want via Sara zou het echt niet meer lukken!  

Heb je ook wel eens gedacht: ‘Oh, als ik Abraham (of Sara) was geweest, als ik God letterlijk zo direct had horen spreken, dan had ik niet getwijfeld! Ik zou op Hem blijven vertrouwen.’ I know I have.  

Op God blijven vertrouwen is niet altijd even makkelijk 

Maar doen we niet hetzelfde, ook als we God niet direct horen spreken? Twijfelen aan wat Hij heeft beloofd, in de Bijbel? Als je iets vervelends overkomt en je twijfelt of God wel écht het beste met je voor heeft. Als je twijfelt of Hij überhaupt wel bestaat. Of Hij goed is. Te vertrouwen is. En ga zo maar door. Al die dingen waarvan Hij in de Bijbel zegt dat Hij ze is én doet, maar waar we aan twijfelen als het maar lang genoeg duurt voordat we ze ook daadwerkelijk ervaren.  

Vaak doet God dingen anders dan we verwachten. Maar dat betekent niet dat Hij niet te vertrouwen is.  

Let that sink in. Wat je verlangen ook is, je hebt het liever vandaag dan morgen. Vooral als het een mooi en goed verlangen is, dat op de Bijbel is gebaseerd. Dat wil God je toch niet onthouden? Hoe langer het op zich laat wachten, hoe meer je twijfelt of God wel naar je luistert, het je gaat geven, het beste met je voor heeft, en of Hij eigenlijk wel te vertrouwen is als Hij je niet geeft wat je zo graag wilt. Want jij weet toch het beste wat je nodig hebt?  

Van gebed naar klaagzang en eindigend in stilte 

Onze hersenen gaat met ons aan de haal als het over onze verlangens gaat. Van een gebed gaan we op den duur over op een klaagzang en eindigen we ten slotte in stilte. Want God luistert toch niet. We maken onze eigen uitkomsten en verzinnen andere plannen. Hey, lijkt dat niet een beetje op wat Abraham deed? Zo gek is dat dus nog niet.  

Ook als God ons niet (direct) geeft wat we zo graag willen, wil dat niet zeggen dat Hij niet te vertrouwen is. Zelfs als dat goede verlangens zijn die op Zijn Woord gebaseerd zijn. Door te denken dat Hij je iets opzettelijk ontzegt, leg je Hem (onbewust) woorden in de mond. Ga je ervan uit dat jij het beter weet dan Hij.  

Pas als we die stilte durven te doorbreken en mét Hem in gesprek durven gaan merken we dat Hij zoveel groter is dan wij. Dat Hij een véél groter overzicht heeft en beweegredenen heeft die wij helemaal niet zien of begrijpen. Dat we dus niet altijd (direct) krijgen wat we zo graag willen. Maar dat betekent niet dat we Hem niet kunnen vertrouwen. 

Er gebeurt iets prachtigs als we onze plannen aan Hem durven over te geven. Als we bewust zeggen: ‘oké Heer, ik weet niet wat U van plan bent, maar ik leg dit verlangen en deze wensen bij U neer.’ Dat betekent niet dat je niks meer hoopt, wél dat je weet dat, ook als God je verlangens niet tot werkelijkheid brengt, het goed is. Hij goed is. Hij je vertrouwen nog steeds waard is.  

Aan de slag!

Durf jij álles aan God over te geven? Je diepste verlangens en wensen, die dingen die zo diep opgeborgen zitten, achter slot en grendel, zodat niemand erbij kan – zelfs God niet (denk je). Het leven is zoveel mooier als we Hem durven te betrekken en vertrouwen. Als we geloven dat Hij meer weet en ziet dan wij óóit kunnen en het, ondanks onze twijfels, aan Hem overlaten. Dat we erop vertrouwen dat Hij onze gebeden en goede verlangens kent, wat de uitkomst ook is. Wat wil jij vandaag aan Hem overgeven?