Gelukkig met jezelf en gelukkig in de liefde

Het interview van vandaag is met Zoë’s goede vriendin Margo den Ouden. Margo richtte de stichting 46 Dresses op, waarmee ze zich hart maakt voor vrouwen die het financieel moeilijk hebben en alle steun nodig hebben om die cirkel te kunnen doorbreken. Het begon allemaal met het weggeven van een jurk, maar inmiddels doet Margo nog veel meer om deze vrouwen te supporten. Daarnaast schreef zij samen met haar goede vriendin Rinke Verkerk het boek ‘De Ware Worden’ met als ondertitel ‘gelukkig met jezelf en gelukkig in de liefde’. In dit boek schrijven de twee vrouwen over hun zoektocht naar zichzelf en naar de liefde, hoe dat met vallen en opstaan is gegaan en welke waarheden zij onderweg mochten ontdekken. Benieuwd naar wat zij vandaag voor waarheden te delen heeft? Tune in!

Een lach uit duizenden, een master in spraakberichten sturen, boordevol wijsheid en heel lief, dat is hoe ik jou omschrijf.

“Zo lief! Daarnaast houd ik veel van vrouwen helpen en bemoedigen. Ik denk dat dat komt omdat er een moment was in mijn leven dat ik die hulp zelf zo nodig had en ik toen enorm ben geholpen door vrouwen. Ik weet nog dat iemand toen eens tegen me zei: “wat wij nu voor jou doen, dat moet jij ook voor andere vrouwen gaan doen.” Dat heb ik omarmd!”

Zit die spirit van het bemoedigen en omarmen ook in jouw bedrijf 46 Dresses?

“Ja, zeker weten! Ik moest zo lachen, want ik ben getrouwd met Martijn en wij hebben twee jongetjes, James en Manuel – heerlijke gasten. Dus het is bijna een beetje ironisch: als ik thuis kom zitten er twee jongetjes die weleens stoeien en stokken willen zoeken. En in mijn werk ben ik bezig met vrouwen en schoonheid. Sinds kort gaan wij als gezin naar eenzelfde locatie als we op vakantie gaan. Vroeger dachten we dat we dat echt nóóit zouden doen, maar sinds we kleine kinderen hebben, doen we dat toch. En het hilarische: toen we er laatst waren, vroeg een vrouw naar mijn naam en woonplaats. Kennelijk had deze vrouw me die avond opgezocht op Google: ‘Margo’, ‘Utrecht’, ‘jurken’, ‘boek’. De volgende ochtend kwam ze naar me toe en ze zei: “Wat ik ook over je vindt, het versterkt elkaar! Het is echt zo duidelijk je missie!” Het draait allemaal om omkijken naar elkaar, elkaar op een podium zetten, er voor elkaar zijn, elkaar bemoedigen…”

Vertel eens wat meer over 46 Dresses

“46 Dresses is een stichting en wij empoweren vrouwen die door armoede gaan in Nederland met esthetiek en een netwerk. We geven ze een nieuwe outfit cadeau en we vragen wat we aan kwaliteit kunnen toevoegen in haar elven. De één is op zoek naar een hobby, de ander wil zich ontwikkelen als fotograaf, dus die koppelen we dan aan een fotograaf uit ons netwerk. Het zijn veel hoogopgeleide vrouwen die door ziekte, scheiding of andere pech financieel in zwaar water zijn gekomen en er niet meer aan toe komen om iets moois voor zichzelf te kopen. Ze zijn vaak net te rijk voor de voedselbank, maar te arm om iets voor zichzelf te kopen. We willen haar in het zonnetje zetten en haar bemoedigen.”

Jij bent best wel bijzonder getrouwd. Tell that story!

“Ja, we zijn in Las Vegas getrouwd, baby! *gelach* Totaal bizar natuurlijk. Ik deed vroeger weleens modellenwerk en voor een shoot moest ik met een paar meiden beste vriendinnen spelen. We hadden het zo gezellig dat we instant vriendinnen waren. Een van die meiden zei dat ze over een paar dagen naar LA zou gaan en ze vroeg me om op bezoek te komen. Toen zei ik: “ik wil overal in de wereld heen, behalve naar LA, echt een betonstad!” Een paar jaar later werkte ik in een ziekenhuis en een collega kwam naar me toe en zei: “ik ken zo’n leuke man, wil je misschien gekoppeld worden aan hem?” Ik antwoordde: “nee joh, ik ben single en ik ben daar op dit moment zó blij mee! Dus thanks but no thanks.” Ze bleef aandringen. Op een dag stond er ineens iemand voor mijn neus die zei: “hey, ik moet een contract FedExen (versturen). Jij bent van communicatie dus jij weet hoe het werkt.” Dat wist ik natuurlijk niet, maar die man voor me was Martijn, met wie ik later ben getrouwd. We werden allebei rood. Ik stamelde dat hij twee deuren verderop moest zijn, waar hij vervolgens naartoe ging. Mijn telefoon ging; het was de dame die me probeerde te koppelen. “En, en?”, vroeg ze. “Jij laat het er niet bij zitten, he?”, was mijn antwoord. Vervolgens heb ik Martijn een e-mail gestuurd waarin ik vroeg of hij eens een drankje wilde doen. Martijn mailde terug dat hij me uit eten wilde nemen. Tijdens dat eerste diner zei Martijn dat hij een contract had getekend om in LA te gaan wonen. “De enige manier waarop dit zou kunnen werken is als je met me trouwt, zodat we samen in Amerika kunnen wonen”, zei hij voor de grap. We zijn gaan daten en uiteindelijk ben ik bij hem op bezoek gegaan in LA, waar hij vroeg of ik met hem wilde trouwen. Dat was na zes of zeven maanden. We namen een leap of faith, er is een ontzettende gebedsweg aan vooraf gegaan en toen hebben we met knikkende knieën en trillende lippen ‘I do’ gezegd.”

Maar die weg naar Martijn was niet vanzelfsprekend. En dat vind ik zo mooi aan het boek dat je samen met Rinke hebt geschreven. Je bent zo kwetsbaar en brutally honest. Toen ik het boek las dacht ik: “dit is zo troostend voor vrouwen die zoeken naar de liefde en daarin keihard onderuit gaan!”

“Dank je wel voor dit en dat je het hebt gelezen! We dachten altijd: al is het er maar één vrouw die dit boek leest en zich gezien voelt en vrij is van schaamte, dan is het schrijfproject al geslaagd. We geloven dat als je een stuk kwetsbaarheid deelt, dat het iets breekt bij een ander. Ik ben heel blij dat we dit hebben gedaan. We hebben vijf jaar aan dit boek gewerkt en we kwamen er gaandeweg achter dat we eigenlijk schreven over de vernietigende kracht van de liefde. En toen dachten we: “waarom schrijven we alleen dat gedeelte? Want kijk naar ons leven nu. Dat is zeker niet perfect, maar het is wel echt. We zijn niet meer in die situatie waarin we toen waren en we hebben zo veel geleerd in die weg. Plus, Martijn en ik doen weleens pre-marriage courses en dan spreken we allerlei dingen door. Ik kreeg zo vaak de vraag: “wat is jullie tip voor een succesvol huwelijk?” Ik vroeg Rinke of zij die vraag ook vaak kreeg, maar zij kreeg vooral vaak de vraag waarom zij zo jong trouwde. We besloten om die krachten te bundelen en een boek te schrijven over hoop en echtheid en dat is De Ware Worden geworden. Onze verhalen zijn zo verschillend en we zijn zo anders opgevoed: wat we mee hebben gekregen over seksualiteit en over leven met God. We zijn zo anders en nu ook weer zo hetzelfde – in a way.

Ik vind de ondertitel van het boek ook zo sterk: gelukkig met jezelf en gelukkig in de liefde. Zo goed dat jullie eerst beschrijven dat je aan jezelf moet werken, voordat je gelukkig kunt zijn in de liefde. Wil je wat wijsheid delen over hoe je dat kunt doen?

“Ik moet gelijk denken dat je nooit helemaal af bent. Je hoeft niet helemaal ‘perfect’ of ‘af’ te zijn voordat je een relatie instapt. De andere kant is dat als je completely broken bent, dat iemand je niet kan fixen. Wat ik gaandeweg heb geleerd (ik ben nu trouwens 33), is dat ik pas van iemand kan houden als ik van mezelf houd. En dat ik pas heel veel om anderen kan geven, als ik om mezelf kan geven. In mijn puberteit was ik altijd heel veel bezig met de ander. “Hoe zorg ik ervoor dat anderen mij waarderen?” Ik was altijd gericht op de ander, dat ik mezelf op een gegeven moment afvroeg: “maar wie ben ik eigenlijk zelf?” Dat was echt een zoektocht.”

En welke rol speelde God daarin? Want je noemde net al even dat je pas later tot geloof bent gekomen, je bent niet christelijk opgevoed.

“Klopt. Mijn ouders zijn getrouwd in de kerk, maar zijn niet actief naar kerken toegegaan. In onze opvoeding speelde geloof geen rol, maar het christelijk geloof werd wel enorm geëerd. We hadden een Bijbel en stonden stil bij christelijke feestdagen. Mijn grootvader was dominee en ik weet nog dat ik op feestdagen altijd wel meezong in de kerk. God heeft me later laten zien dat ik die liederen toen, op zo’n jonge leeftijd, al over mezelf uitzong. Op latere leeftijd heb ik actief gezocht. Ik dacht: “er moet toch meer zijn!” Ik heb me verdiept in geloof en in deze tijd kom je al snel uit bij het boeddhisme en hindoeïsme. Ik heb lang aan yoga gedaan en ik dacht: “hier vind ik mijn rust.” Telkens als ik daarna naar huis ging, voelde ik toch weer onrust. In mijn twintiger jaren kreeg ik een relatie met een man die extreem jaloers was. Het eindigde uiteindelijk in een hotelkamer waar hij me heeft aangevlogen, omdat hij dacht dat ik vreemd ging – wat absoluut niet was. Dat was mijn rock bottom moment. Ik zag later een Bijbel liggen op mijn boekenplank en dacht toen: “ik heb alles gelezen, maar niet in de Bijbel.” Ik ben gaan lezen en dacht: “waarom heeft niemand mij dit ooit verteld?” Ik las in de Bergrede en toen ik dat las, wist ik dat het waar was. Uiteindelijk heb ik mijn enige christelijke vriendin op dat moment een berichtje gestuurd: hey, ik lees de Bijbel, wat moet ik nu doen? En zij stuurde terug: halleluja! Ga bidden! Daarna heb ik alles aangegrepen wat er was, ik wilde alles weten over het christelijk geloof.”

Toen je Martijn eenmaal tegenkwam had je al heel veel geleerd over jezelf. Hoe hebben jullie gebouwd aan jullie verkering? Het begint natuurlijk niet met een huwelijk. Wat zou jouw advies daarin zijn naar iemand die net verkering heeft en het graag goed wil doen?

“Allereerst, als je aan het daten bent is het goed om er op een bepaalde manier ‘light hearted’ over te zijn. Ik snap je vraag zo goed, en ik zou willen dat ik een heel pasklaar antwoord heb. Tegelijkertijd spreek ik vaak vrouwen die zich bij de eerste paar dates al afvragen: “is dit de vader van mijn kinderen?” Als je de Bijbel opent en het verhaal van Adam en Eva leest, dan zie je dat God hen de opdracht geeft om het land te bewerken. Ik denk dat je met degene met wie je verkering hebt moet uitvinden of jullie een gezamenlijke missie hebben – in het begin luchtig, en serieuzer naarmate jullie langer bij elkaar zijn. Staan jullie samen op eenzelfde manier in de wereld? Of zijn jullie bereid om dezelfde kant op te kijken? Wat is jullie roeping? Wat vinden jullie belangrijk? Waar gaat jullie hart sneller van kloppen? Ik denk dat dat zo belangrijk is – veel belangrijker dan of hij wel leuke kleren draagt. Kijk naar het grotere geheel. Daarin zijn respect, openheid en vertrouwen veel belangrijker.”

Ik weet nog dat ik met Menno eens een preek keek van Craig Groeshel, en hij zei daarover: ‘komen wij samen dichter bij Jezus dan alleen?’ Die vond ik zo treffend!

“Ja, inderdaad. Kunnen jullie elkaar bemoedigen om naar Jezus te gaan? Toen ik aan het daten was vóórdat ik geloofde, maakte ik de ander verantwoordelijk voor mijn geluk. Dat is voor mij nu ook zo anders, nu God in mijn leven is. Natuurlijk is Martijn super belangrijk, maar onze identiteit ligt bij Jezus. We zijn niet verantwoordelijk voor elkaars identiteit.”

Benieuwd naar de hele aflevering? Tune in! Luister de aflevering hierboven. Je luistert de podcast ook gemakkelijk in de auto of trein via iTunes of een andere podcast-app.

Bestel ‘De Ware Worden’ via Bol.com