Geen opoffering, geen overwinning – over het lijden van Jezus

Argh! Van schrik houd ik mijn adem in en kijk naar degene die brulde als een leeuw! Zijn hoofd is rood aangelopen, het zweet parelt op zijn voorhoofd en zijn spierballen zwellen op, zo groot als sinaasappels. Hijgend laat hij zijn halter met 2×30 kilo op de grond zakken. Snel kijk ik weer voor me en til ijverig mijn 2×5 halter de lucht in met net zoveel inspanning als hij zijn 2×30 kilo, maar wél zonder schreeuw! Tijdens mijn rustpauze viel mijn oog op een poster aan de wand met de tekst: No sacrifice. No victory. Mijn hart maakte een sprongetje! Yes! Evangelisatie in de sportschool! 

Nou, dat kon ik vergeten. Het krachpatser-arm-plaatje ernaast maakte duidelijk dat het niet om the sacrifice ging. 

The biggest sacrifice ever. De grootste opoffering ooit.  

Geen opoffering met spierballen van formaat, rood aangelopen hoofden en zweetdruppels op het voorhoofd. Maar wel: druppels van bloed. Een opoffering die zo groot was dat Diegene bloed zweette… De opoffering van Jezus Christus.  

“En Zijn zweet werd als grote druppels bloed, die op de aarde neervielen.” (Lukas 22:44, HSV) 

Lijden van Jezus 

Het lijden van Jezus was zo immens en de last die Hij droeg was zo zwaar dat Hij bloed zweette. Een last, een schuld, die niet eens de zijne was maar die Hij vrijwillig droeg. Het leven dat Hij gaf aan het kruis was de grootste opoffering sinds mensenheugenis en zal voor altijd de grootste opoffering zijn! Hij offerde zijn leven op om het leven te redden van iedereen die in Hem gelooft.  

“Hij zei: “Het is volbracht! En Hij boog het hoofd en gaf de geest.”
(Johannes 19:30, HSV) 

Het lijden van Jezus, die opoffering, hebben we een aantal weken geleden met Goede Vrijdag herdacht. Traditiegetrouw leef je naar Goede Vrijdag toe met de 40-dagentijd. Een tijd waarin je veel leest en hoort over het leven en lijden van Jezus.  Een tijd waarin je stilstaat bij de verschillende aspecten van Jezus en van zijn leven. En waarin je nadenkt over hoe jij in het leven staat. Misschien heb je wel echt gevast tijdens de afgelopen 40-dagentijd. Afstand doen van sociale media, je telefoon of bepaalde voedingsmiddelen met als doel die dingen los te laten die je zoveel tijd kosten of waaraan je verslaafd bent. Én om meer tijd met God door te brengen.  

Hij is opgestaan

De 40-dagentijd wordt afgesloten met Pasen als we zijn glorieuze opstanding herdenken. Zijn opstanding was een waar machtsvertoon, een overwinning! Een zichtbaar teken van zijn Koning-zijn. Van zijn macht over leven én dood.  

“En zie, er vond een aardbeving plaats, want een engel van de Heere, die uit de hemel nederdaalde, ging erheen, rolde de steen van de opening weg en ging erop zitten. Zijn gedaante was als een bliksem en zijn kleding wit als sneeuw. (Mattheüs 28: 2-3, HSV) 

365-dagentijd

Eigenlijk is het elke zondag Pasen. Tenminste, zou het Pasen moeten zijn. Omdat Jezus op de eerste dag van de week, op zondag, is opgestaan vierden de eerste christenen elke zondag de opstanding van Jezus Christus. De 40-dagentijd zou eigenlijk een 365-dagentijd moeten zijn. Zouden we elke dag stil moeten staan bij het lijden van Jezus en het feit dat Hij zijn leven opofferde om de schuld van ons te kunnen betalen. Zouden we elke dag stil moeten staan bij het feit dat doordat Jezus Christus zijn leven gaf én opstond wij tot God de Vader kunnen en mogen komen. Om vergeven te worden van onze zonden.  

Als we zo in het leven staan en elke nieuwe week in gaan, dan kan het niet anders of we leven vanuit een intense dankbaarheid voor elke dag die we ontvangen. Dan is elke dag, elke maaltijd, nee, dan is alles een zegening. Omdat we elke dag beseffen dat we door zijn opoffering, in Hem de overwinning hebben behaald en mogen leven tot in eeuwigheid!  

Aan de slag! 

Denk eens na over de volgende vragen:
Sta jij regelmatig bewust stil bij Jezus Christus’ opoffering én overwinning? En wat zou je kunnen doen om bewust(er) stil te staan bij het wonder van het kruis?