En het tweede gebod, hieraan gelijk, is: lief zijn

Soms schaam ik me heel erg dat ik christen ben. Heel vaak niet hoor, want ik geloof dat mijn God een God van liefde is, maar soms schaam ik me wel. Een poos geleden las ik over de Nashville-verklaring. Een document met meningen over (homo)relaties, ondertekend door verschillende bekende en onbekende christenen. Regelmatig hoor ik ook nieuwsberichten (vooral vanuit Amerika) van christenen die vrouwen bij centra voor seksuele gezondheid uitschelden. Omdat ze tegen abortus zijn. Ik begrijp waarom christenen wel of niet achter deze overtuigingen staan en respecteer dat. Maar is dit de juiste manier om het tweede gebod, lief zijn, te uiten?   

Ik kan natuurlijk beginnen met de gelijkenis van de splinter en de balk uit Mattheus 7 en wat ik daaruit opmaak. Maar dat doe ik niet, want dat is niet waar het om gaat. Alles gaat om wat Jezus ons zegt:  

U zult de Heere, uw God, liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw verstand. Dit is het eerste en het grote gebod. En het tweede, hieraan gelijk, is: U zult uw naaste liefhebben als uzelf. Aan deze twee geboden hangt heel de Wet, en de Profeten. 
– Mattheüs 22: 37-40 (HSV).

Als christenen doen we zo ontzettend veel verkeerd, iedere keer opnieuw, elke dag weer. Kunnen we alsjeblieft proberen in ieder geval het belangrijkste gebod volgen? Kunnen we in ieder geval lief zijn voor elkaar?  

Kleine dingen 

SIRE lanceerde een campagne genaamd #doeslief. Uit onderzoek kwam namelijk naar voren dat onze samenleving (in Nederland dus!) polariseert en verhardt. We zijn niet lief voor elkaar en dat komt vooral naar voren in het verkeer, sociale media, openbaar vervoer, de politiek en de supermarkt. Zo laten we elkaar minder vaak voor gaan, sturen we scheld-tweets en negeren we caissières. En dan heb ik het nog niet eens over 100% van de scheidsrechters die we uitschelden. Ik zeg expres ‘we’, want hoewel niet iedereen dit doet, is het een probleem van onze hele maatschappij. Hier moeten we samen tegenin gaan, we moeten samen lief zijn. Of we het eens of oneens zijn met de ander is niet belangrijk. Hier moeten we niet andermans splinters aanwijzen, want er zit ongetwijfeld een balk in ons eigen oog.  

Grote dingen 

Ik noemde al de Nashville-verklaring en de anti-abortusbeweging. Waarbij het me nogmaals niet gaat om de onderliggende overtuigingen. Er zijn enorme discussies over grote onderwerpen als dit en ik wil dus niet ingaan op deze overtuigingen. Ik denk dat dit onderwerpen zijn waar iedereen zelf onderzoek over moet doen vanuit alle perspectieven en daarmee een onderbouwde mening vormen. Maar het principe is bij de grote onderwerpen precies hetzelfde als bij de kleine. Lief zijn. Of we het nu eens of oneens zijn met een ander. Want de splinter in hun oog is niet belangrijker dan de balk in ons oog.  

Lief zijn 

Nu ik net stiekem toch de focus heb gelegd op de splinters en de balken, wie ben ik dan om te zeggen wat anderen moeten doen? Daar heb ik misschien niet helemaal over nagedacht. Gelukkig weet ik van mezelf dat ik op dit gebied veel te groeien heb. Ik heb een groot rechtvaardigheidsgevoel en ben extreem koppig waardoor ik soms niet lief ben. Maar ik weet wat Jezus van me vraagt en ik weet dat Hij wil dat we lief zijn. Voor onszelf en voor anderen. Ook als wij geloven dat iemand dingen ‘verkeerd’ doet.  

Als jij gelooft dat iemand iets verkeerd doet, en je wilt deze persoon daarvoor beschermen, bedenk dan hoe Jezus zou willen dat je deze persoon aanspreekt.  

Spreek het uit op een rustig moment, op een rustige manier. Als het even kan met een duidelijke ik-boodschap. Wat ontzettend belangrijk is, is het bespreken van de kwestie. Wij weten niet waarom iemand een bepaalde keuze maakt. Misschien zit iets hem of haar dwars en is dit de manier waarop het tot uiting komt. Vraag bijvoorbeeld: “Ik zag dat je op een foto reageerde met een scheldwoord. Vanuit dit stuk in de Bijbel geloof ik dat schelden verkeerd is. Kunnen we er over praten?” of “Ik geloof op basis van dit bijbelvers dat… Hoe zie jij dat?” Alleen op een rustige, respectvolle manier kunnen we onze balken en andermans splinters met elkaar bespreken. Van elkaar kunnen we leren. Als we maar lief zijn.  

Aan de slag! 

Jezus kon lief zijn op een manier die wij nooit zullen evenaren. Maar Hij vraagt van ons zo lief mogelijk te zijn. Luister naar Toon Mijn Liefde van Opwekking. Hierin komt volgens mij perfect naar voren hoe Jezus wil dat wij lief zijn. Denk aan dit lied als je het een keer oneens bent met iemand. Hoe zou Jezus willen dat je deze persoon aanspreekt? Hoe spreekt Jezus jou aan als jij iets fout doet?