Een wonder van God. Bestaat dat nog?

Geloof jij dat God nog steeds een wonder kan doen? Dat Hij nog steeds dezelfde machtige God is als in de Bijbel? Ik wel! En ik ontdekte het in een hoofdstuk in het bijbelboek Koningen. God doet nog steeds wonderen. Maar misschien niet op de manier zoals we het vaak verwachten – groots en met recht wonderlijk – maar kleiner en minder in het oog springend. Maakt dat het minder wonderbaarlijk? Wat denk jij?

‘Toen antwoordde Elisa: “Luister naar wat de Heer tegen u zegt: “Morgen om deze tijd zal in de stadspoort van Samaria één maat (12 kilo) meel verkocht worden voor maar één sikkel (11 gram) zilver, en twee maten (24 kilo) graan voor ook maar één sikkel zilver.” De aanvoerder die met de koning meegekomen was, antwoordde: “Dat kan toch niet! Zelfs niet als de Heer dat uit de hemel zou laten regenen!” Maar Elisa zei: “U zal het met eigen ogen zien, maar u zal er niet van eten.”‘
(2 Koningen 7: 1-2)

Even wat context: Samaria, de hoofdstad van het koninkrijk Israël, werd al lange tijd door de Arameeërs belegerd. Het eten in de stad was ontzettend schaars geworden. In het hoofdstuk hiervoor, in vers 25, kun je lezen dat voor een ezelskop tachtig sikkel zilver betaald werd – voor een voor de Israëlieten onrein dier! –, en voor duivendrek vijf sikkel. Wat Elisa in de bovenstaande verzen zegt lijkt dus vrij onmogelijk.

Een wonder van God: altijd zoals wij het verwachten?

Zo vindt ook de aanvoerder van de koning. Valt je iets op aan de manier waarop hij reageert? Hij heeft meteen een beeld van de manier waarop God het probleem zou kunnen oplossen. De énige manier waarop er de volgende dag een overvloed aan eten kan zijn is als het uit de hemel komt regenen – en zelfs dan is er nog niet genoeg! De aanvoerder van de koning denkt meteen aan een wonder van proporties. En heel eerlijk? Ik had dezelfde neiging terwijl ik dit hoofdstuk las. Ik vroeg me af: hóe kan God dit oplossen? Daar moet toch wel een machtig verschijnsel aan te pas komen. Zullen we verder lezen?

‘Buiten de stadspoorten van Samaria leefden vier mannen die een besmettelijke huidziekte hadden. Ze zeiden tegen elkaar: “Waarom blijven we nog hier? Hier gaan we dood van de honger. Want als we de stad ingaan, sterven we door de hongersnood. En als we hier bij de poort blijven zitten bedelen, gaan we óók dood van honger, omdat we niets krijgen. We kunnen beter naar het leger van de Arameeërs gaan. We zullen wel zien of ze ons in leven laten of ons doden. Het maakt niets meer uit.” Toen het avond werd, gingen ze naar het legerkamp van de Arameeërs. Maar toen ze bij de buitenste tenten van het kamp kwamen, was er niemand. Want de Heer had het leger van de Arameeërs een geluid laten horen van strijdwagens en paarden, alsof er een heel groot leger aankwam. Daarom hadden ze tegen elkaar gezegd: “De koning van Israël heeft zeker de koningen van de Hetieten en van Egypte gehuurd om hem te komen helpen. Nu vallen ze ons aan!” Daarom waren ze die avond haastig gevlucht. Het legerkamp hadden ze achtergelaten zoals het was, met alle tenten, paarden en ezels.’
(2 Koningen 7: 3-7)

Een wonder van God: nooit zoals wij het verwachten!

Wat valt je op? Inderdaad, God doet hier een wonder. Hij lost in één klap het voedselprobleem van de Israëlieten op. Hij bezorgt ze overvloed. Maar niet op de manier die de aanvoerder van de koning had bedacht. En niet op de manier die ík had bedacht. Eigenlijk op een heel ‘logische’ manier. Niet door Zélf het kamp van de Arameeërs binnen te stappen, maar door iets heel simpels te gebruiken: een geluid. Niet door voedsel uit de hemel te laten regenen, maar door een kamp leeg te laten lopen. Ook een wonder, maar niet zo opzichtig en openbarend als we misschien van God zouden verwachten. Eerder low key en laagdrempelig. Gebruikmakend van de omstandigheden. Geen gespleten zee, maar een gebaand pad.

Dat zegt me heel veel over hoe Hij, denk ik, nog steeds te werk gaat. Door een wonder te doen dat we misschien niet meteen als wonder herkennen. Bijvoorbeeld wanneer iemand van ziekte geneest door de medicijnen die er tegenwoordig zijn, versus een plotselinge genezing zonder dat daar een duidelijke reden voor is. Beiden zijn een wonder, maar zien we ze wel zo? Of dat je wat langer voor dat stoplicht moet wachten en daardoor nét aan een ongeluk ontkomt dat zich een paar honderd meter verderop voltrekt. Zien we daarin zijn hand?

Aan de slag!

God doet nog steeds wonderen, daar ben ik van overtuigd. Je moet alleen de ogen hebben om ze te zien! Bedenk eens welke situatie de afgelopen periode bij jou precíes goed (af)liep; er had maar één ding anders hoeven lopen en de uitkomst was compleet veranderd. Zie je daarin Gods hand? Je zult merken, het werkt aanstekelijk. Er komen misschien wel steeds meer situaties bovendrijven. Maak een lijstje en ga elke situatie langs. Dank God voor hoe Hij ieder wonder in jouw leven deed.