De priesterlijke zegen uit Numeri, een zegen voor elke dag

Voor veel mensen is de tekst die we zo gaan lezen zeer bekend. In de kerk waar ik opgroeide, hief de dominee aan het einde van de dienst zijn handen op en sprak deze woorden uit over de gemeente. Na het laatste woord van deze zegen antwoorde de gemeente driemalig met ‘Amen’. Het was één van mijn favoriete momenten van de dienst.
Afgelopen jaar sprak Tiemen Westerduin in mijn huidige gemeente over deze tekst en werd ik opnieuw geraakt door de woorden. Ze kregen een diepere betekenis en nu kon ik het werkelijk beamen. Laten we kijken naar wat deze priesterlijke zegen, elke dag weer, voor ons mag betekenen. 

De HEERE zegene u, en behoede u! De HEERE doe Zijn aangezicht over u lichten, en zij u genadig! De HEERE verheffe Zijn aangezicht over u, en geve u vrede!  
– Numeri 6: 24-26 (HSV) 

Oorsprong van de priesterlijke zegen 

De priesterlijke zegen komt uit Numeri, een boek uit het Oude Testament. Het wordt toegeschreven aan Mozes als auteur. Numeri werd geschreven in de periode waarin het volk van Israël door de woestijn trok, na de uittocht uit Egypte in Exodus. Het volk was vrijgezet van het verleden.

Wij kunnen naar het volk van Israël en hun band met God kijken als naar onszelf in relatie tot God. Egypte wordt in dan ook wel gezien als ‘het oude, wereldse leven’. God had Israël van dit oude leven vrijgezet, maar dat betekende niet dat het volk meteen een heilig en voorspoedig leven leidde. Ze hadden er moeite mee om gehoorzaam te zijn aan de Heer.
Toch bleef God trouw aan hen. Hij gaf hen wetten om hen te beschermen en te leiden in Leviticus, het boek tussen Exodus en Numeri. Daarnaast gaf de Heer Israël instructies in hoe zij Hem konden dienen in de tempel.  

Het geven van de zegen 

De nakomelingen van Aäron werden de priesters. En de Heer geeft hen in Numeri 6:22-27 opdracht om het volk te zegenen met de zegen uit vers 24 tot 26. Zolang zij dat zouden doen, zou de Heer het volk zegenen.
Gaven de priesters dan deze zegen? Nee, zij waren slechts het doorgeefluik. De priesters waren er om het volk te zegenen, op te bouwen en te steunen in de naam van de Heer.

Zo mogen wij ook een doorgeefluik zijn van deze zegen aan anderen. Bij het geven van de zegen, verwezen de priesters naar God door met beide handen de letter ‘Sjin’ te maken. Deze letter maak je door je pink en ringvinger en middel- en wijsvinger tegen elkaar te houden. De letter verwijst naar een van de Hebreeuwse naam van God: ‘Sjaddai’. Dit betekend ook wel ‘Heer’.
Door deze letter twee keer te maken, zeg je eigenlijk met je handen: Heer der Heren. Onze God, is de God boven alle andere dingen en ‘goden’ in dit leven. Ook verwijst deze letter naar het Hebreeuwse woord voor vrede en verzoening: ‘Sjalom’. Daar slaat de zegen op. Hoe God Zijn Sjalom brengt in jouw leven. Deze zegen is uiteindelijk tot het uiterste getoond, toen God Zijn Zoon naar de aarde zond. 

Wat betekent de priesterlijke zegen voor jou? 

Laten we de zegen regel voor regel doornemen. Als we de zegen vertalen naar een boodschap voor jou, dan staat er het volgende: 

God zegent je en behoedt je voor het kwaad dat op de pad komt. 
Hij kijkt naar je en waakt over je, Hij vergeeft je en geeft je liefde. 
Hij omhelst je met Zijn aanwezigheid en brengt je vrede. 

Dit is een boodschap waaraan ik mezelf dagelijks wil herinneren. Daarom heb ik het overgeschreven op een blaadje en dit op mijn spiegel gehangen. Zodat ik elke dag weer herinnerd wordt aan hoe God ons wil zegenen. Uit genade. 

Aan de slag! 

De zegen heeft twee mooie kanten. We mogen de zegen ontvangen, maar ook net als de priesters uit het Oude Testament, dienen als doorgeefluik van deze zegen. We gaan creatief aan de slag. Doe je mee?

Zet de tekst twee keer op papier. In jouw eigen woorden of in de originele vertaling. Je kan ervoor kiezen om het af te drukken op een papier, in een mooi lettertype of om het zelf te schrijven. Maak er een mooi kunstwerk van. 
Hang één van de twee op, op een plek in je huis waar je het dagelijks ziet. Geef de andere aan iemand die je kent. Iemand die een herinnering kan gebruiken aan Gods liefdevolle zegen voor ons. 

Deze overdenking verscheen eerder op Zij Lacht en is geschreven door oud-schrijfster Nienke Alblas.