De Bergrede: onmogelijk, streng en… liefdevol?

08

mrt

Mandy

Let’s talk about… de Bergrede! Zou Jezus deze woorden anno 2019 voor het eerst spreken dan waren de quotes je via alle media om de oren gevlogen. Hij zégt hier namelijk nogal iets. En vaak heb ik de neiging om me wat terug te trekken als ik dit soort – confronterende – teksten lees. Wat moet ik toch met die Bergrede? Tot ik me realiseerde dat het geen tekst is om af te schrikken, maar dat Jezus hier juist het tegenovergestelde probeert te bereiken. Lees je mee?

“Jullie hebben gehoord dat tegen onze voorouders is gezegd: ‘Je mag niemand doden.’ En ook: ‘Als je een ander doodt, ben je schuldig en zul je door de rechtbank gestraft worden.’ Maar Ik zeg jullie: als je kwaad blijft op iemand, ben je schuldig. Je zal door de rechtbank gestraft worden. En als je iemand voor sukkel uitscheldt, ben je schuldig. Je zal voor de Hoge Raad komen. En als je iemand voor dwaas uitscheldt, zul je in de hel terechtkomen.”
(Matteüs 5: 21-22, BasisBijbel)

“Jullie hebben gehoord dat er in de Boeken tegen onze voorouders wordt gezegd dat je niet ontrouw mag zijn aan je vrouw. Dus dat je niet met een andere vrouw naar bed mag gaan. Maar Ik zeg jullie: als je naar een andere vrouw kijkt en denkt: ‘Ik zou best eens met haar naar bed willen,’ ben je in gedachten al ontrouw aan je vrouw geweest. Als je door iets wat je ziet in de verleiding komt om iets slechts te doen, ruk dan je oog uit en gooi het weg. Want het is beter dat je één lichaamsdeel kwijtraakt, dan dat je met je hele lichaam in de hel wordt gegooid. En als je in de verleiding komt om met je hand iets slechts te doen, hak hem dan af en gooi hem weg. Want het is beter dat je één lichaamsdeel kwijtraakt, dan dat je met je hele lichaam in de hel wordt gegooid.”
(Matteüs 5: 27-30, BasisBijbel)

Hier heb je één van die quotable teksten. Afgehakte handen en uitgerukte ogen, het woord ‘hel’ dat meerdere keren de revue passeert. Hier staat niet niks! Wat probeert Jezus ons toch te vertellen?

Onrealistisch, onmogelijk en… liefdevol?

De Bergrede kan je allerlei gevoelens geven. Streng, onmogelijk, heftig – you name it. Maar weet je wat de laatste tijd bij mij overheerst? Het woord ‘liefde’. I know, het klinkt allemaal zo onrealistisch wat Jezus zegt: als je in verleiding raakt, hak je hand af; als je boos op iemand wordt, ben je schuldig aan moord. Hoe kunnen we voorkomen dat we nooit en te nimmer in verleiding komen of boos worden? Alleen al van de suggestie zou je bijna boos worden. Het voelt oneerlijk en onmogelijk om dat van ons te eisen! En daar hebben we ‘m: het klinkt onmogelijk, omdat het onmogelijk ís.

Jezus probeert ons hier niet koste wat kost in een keurslijf te duwen waarin we wanhopig proberen niet boos of verleid te raken.
Zie je het al voor je? Jij, half in een gangkast geduwd, en Jezus, die met zijn rug tegen de deur en zijn voeten tegen de gangmuur de kast probeert te sluiten. Nee, Hij weet als geen ander dat dat geen zin heeft. Hij probeert ons hier te overtuigen van het tegendeel: ‘Je kúnt het niet zelf, je hebt Mij nodig! Open je ogen en zie dat je inspanning en zwoegen je niet gaan redden. Zet Míj op de troon. Op Mij kun je steunen!’

De Bergrede: een onmogelijke standaard – en niet voor niets!

Ja, de Bergrede is een standaard, Gods standaard. Jezus probeert zonde hier niet te verdoezelen of weg te moffelen. Hij zegt het zelf: ‘Ik ben niet gekomen om de Wet en Profeten af te schaffen.’ Hij zet (onze) zonde hier als het ware op een sokkel, op het podium, in de schijnwerper. Hier is wat er niet klopt in je leven!
Slik…

Maar daar blijft het niet bij. Jezus draait de schijnwerper van de zonde weg en zet ‘m op Zichzelf. ‘Nee, die standaard ga je nooit halen. Maar Ík wel.’ Toen ik me dat realiseerde kreeg de Bergrede een compleet andere toon, die van ‘liefde’ dus. Ik slaakte een zucht van verlichting. Ik hoop jij ook.

Aan de slag!

We hóeven niet koste wat kost te zwoegen, want aan Gods standaard gaan we simpelweg niet voldoen. Maar in plaats van dat het je afschrikt of in een hoekje drijft, laat het je naar Jezus brengen. Naar Degene die het wél kan. Naar Degene die je wil helpen, omdat Hij meer van je houdt dan wie dan ook. God wil ons bij Zich hebben, maar dat gaat alleen als we erkennen dat we het zelf niet kunnen en Jezus nodig hebben. Ik hoop dat je de Bergrede vanaf nu leest met díe bril op. Weet je wat? Ga er de komende dagen eens voor zitten: Matteüs 5-7. Een hoofdstuk per dag (of meer/minder, wat jij wilt!), en probeer bovenstaande gedachte centraal te houden. Ik ben benieuwd wat je ontdekt!

Deel deze overdenking

  1. Ditty schreef:

    Mooi om in afhankelijkheid te leven van onze Redder Jezus!
    Hij heeft het werk voor ons al gedaan!
    Het enige is te geloven in Hem!

    Dank je wel voor je mooie stukje!

  2. Ada schreef:

    Mooi geschreven! Vond het altijd lastig maar met deze gedachten is het zoveel mooier geworden! Dankuwel!!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap