Het verhaal van het kauwgompje

Er komt een prachtig klein meisje op mijn schoot zitten. Ze kijkt me aan met haar mooie donkere ogen en is eigenlijk een beetje verlegen. Ze heeft al snel m’n tas gevonden en ze kijkt me aan met ogen die vragen: Mag ik in je tas kijken?! Ik knik ja. Ze zit lekker te rommelen totdat ze op een gegeven moment een pakje kauwgom vindt. Ze maakt het open en samen met haar zie ik dat er nog maar één kauwgompje inzit. We verstaan elkaar niet, maar weer zie ik de blik in haar ogen waarmee ze vraagt of ze dat kauwgompje mag? Tuurlijk mag dat, gebaar ik naar haar. Ze haalt het kauwgompje uit de verpakking en ik geniet ontzettend van het moment. Ik ben zo benieuwd, wat zal ze van het kauwgompje vinden? Dat heeft ze waarschijnlijk nog nooit gegeten. Wat er toen gebeurde, zal ik echt nooit meer vergeten. 

Ik ben in 2012 samen met Jafeth in Haiti geweest om daar het werk van Compassion te bezoeken. Dat land was het jaar daarvoor getroffen door die verschrikkelijke aardbeving en overstroming. Op een zondagochtend gingen we naar een kerk die middenin het epicentrum van de aardbeving lag. We verwachtten daar alleen maar verslagen mensen te zien. Maar het tegenovergestelde was waar. We stapten de bus uit en het bruiste er van allemaal zingende, dansende en vrolijke kinderen. Het was een groot feest. En voor we het wisten, stonden we daar als houterige Nederlanders mee te dansen met al die kinderen daar. Het feest begon pas echt toen we de kerk binnengingen. Een dansende massa aan mensen, wat een feest. Toen de preek begon kwam Maria, dat meisje dus, bij mij op schoot zitten en begon het verhaal van het kauwgompje.

Maria had het kauwgompje gevonden en ik zat te wachten totdat ze het in haar mond zou stoppen. Maar in plaats van dat ze het kauwgompje in haar eigen mond stopt, haalt ze er een inimini klein stukje af en ze geeft de rest van het kauwgompje aan het meisje wat naast haar zit. Dat meisje neemt er weer een inimini klein stukje van en geeft het door aan het meisje naast haar. En die weer naar de volgende, en de volgende en de volgende. En zo genieten wel zes kinderen mee van dat ene kauwgompje! En wij, wij hebben die dag een levensles geleerd.

Als ambassadeur van Compassion hebben wij inmiddels heel wat reizen gemaakt, en overal in die landen hebben we mensen gezien die samen gaan en niet alleen. Er is een Afrikaans gezegde dat in ons huwelijk een belangrijke rol is gaan spelen.

Als je snel wil gaan, ga dan alleen. Als je ver wil gaan, ga dan samen.

In landen waar armoede is, moeten mensen wel kiezen om het samen te doen, alleen kom je niet zo ver. Maria had haar kauwgompje voor zichzelf kunnen houden, dan had ze er zelf van genoten, maar ze koos ervoor om het te delen met haar vriendjes en vriendinnetjes. Waarom? Omdat ze wist dat zij het ook met haar zouden delen. En omdat ze wist dat het veel leuker is om het te delen met anderen.

Als je kijkt naar onze cultuur in de westerse wereld dan schetst dat een heel ander beeld. Kies vooral voor je eigen geluk, kom voor jezelf op en bind je zeker niet te snel aan iemand, want dan raak je jezelf kwijt. Het is dan ook eigenlijk niet gek dat het aantal echtscheidingen ieder jaar nog steeds groeit. Wat kunnen wij leren van Maria die haar kauwgompje deelde met haar vriendjes en vriendinnetjes?

De Bijbel heeft ons als mensen niet geschapen om alleen te zijn. Dan had God het wel bij Adam kunnen laten. Maar hij koos ervoor om Eva naast Adam te zetten. Deze tekst uit Prediker laat zien waarom:

“Je kunt beter met zijn tweeën dan alleen zijn, want – dat is zeker – samen zwoegen loont. Wanneer twee vrienden samen zijn en één van beiden valt, helpt de ander hem weer overeind, maar wie alleen is en ten val komt is beklagenswaardig, want hij heeft niemand die hem op de been helpt.”
(Prediker 4:9-10, BasisBijbel)

Ga je samen, dan kom je verder dan alleen. En daarom is het huwelijk juist zo mooi. God heeft het huwelijk ingesteld omdat Hij weet dat we elkaar als man en vrouw nodig hebben. Wij vinden dat in ons huwelijk nogal eens moeilijk. Als ik (Sifra) eerlijk ben dan ga ik soms liever alleen, dan ben ik veel sneller en dan hoef ik geen rekening te houden met Jafeth. Voor de korte termijn is dat inderdaad ook wel eens een makkelijke keuze en lijkt het echt te werken, maar voor de lange termijn werkt het toch niet. En het is iedere dag weer een keuze om samen op pad te gaan.

Aan de slag!

Willen jullie ervoor kiezen om jullie kauwgompje te delen samen, ook als het lekkerder is om ‘m zelf op te eten? Besef je dat het beter is om samen te gaan dan alleen? Plan een date night in en praat samen over dit onderwerp. Hoe zit dit in jullie relatie of huwelijk? Sluit de avond af met gebed. Ik geloof echt dat God jullie wil helpen om de weg samen te gaan. Als God het huwelijk heeft ingesteld, omdat Hij weet dat we beter af zijn als we samen gaan, dan belooft Hij ook dat Hij ons zal helpen.