Daniël: waarom gebruikte God hem voor Zijn plan?

“Daniël, Daniël, vertrouw op God Hij hoort je wel!” Een kinderliedje dat bij mijn dochter altijd grote favoriet was. Hoogstwaarschijnlijk omdat ze zingen “hoor je ze grommen, ze kijken zo woest hun tanden zijn al jaren niet gepoetst”, maar ook omdat Daniël in een leeuwenkuil werd gegooid en er heelhuids weer uit kwam. Iets wat ik zo verbazingwekkend vind, omdat God laat zien hoe machtig, krachtig en te vertrouwen Hij is. Daniël vertrouwt (vermoed ik) blindelings op God, want in de Bijbel lees je nergens over Daniël die het uitschreeuwt naar God toen hij in de leeuwenkuil werd gegooid. Het enige wat je leest is dat Daniël op God vertrouwde nadat hij eruit kwam. Vertrouw jij ook blindelings op Hem als je in een “leeuwenkuil” wordt gegooid?

Koning Nebukadnezar is een hardnekkige, hoogmoedige man. Hij heeft keer op keer Daniël nodig (of eigenlijk God) om hem ervan te overtuigen dat wat hij nu aan het doen is niet goed is. God geeft hem keer op keer een kans om toch voor Hem te kiezen, maar op één of andere manier is hij te hardnekkig om zich aan Gods geboden te houden. God laat Daniël zijn droom uitleggen, de droom waardoor Nebukadnezar zo van de leg is en na de uitleg van Daniël eert en maakt hij God groot! Maar daarna zie je toch weer dat de hoogmoed van Nebukadnezar hem boven God zet. Er wordt een gouden beeld gebouwd en iedereen moet dit beeld aanbidden, anders worden ze in de vuuroven gegooid. Nadat de vrienden van Daniël hier zonder kleerscheuren, brandwonden of een brandgeur uit komen, prijst Nebukadnezar weer hoe groot de God van Daniël is. Helaas gaat hij toch weer de fout in, want Nebukadnezar krijgt opnieuw een droom die Daniël moet uitleggen. Een droom waar zelfs Daniël van schrikt, want de gevolgen zijn niet mild. In Daniël 4:29b staat:

U wordt verstoten door de mensen; u zult leven onder de dieren van het veld en u zult gras eten als de runderen. Zo zullen 7 jaar voorbij gaan, totdat u erkent dat de hoogste God boven het koningschap van de mensen staat en dat Hij bepaalt aan wie Hij het verleent. (Daniël 4:29b NBV)

En wat doet Daniël met deze man? Hij doet alleen wat God van hem vraagt. Daniël trekt zich niks aan van zijn fratsen, hij doet alleen wat God van hem vraagt en van hem verwacht. Daniël is zo ontzettend standvastig in zijn geloof, bewonderenswaardig! Verder in het boek Daniël wordt Daniël geëerd door koning Belsassar, doordat Daniël (door Gods wijsheid) kan lezen wat er op de muur wordt geschreven. Koning Belsassar wordt gedood en koning Darius krijgt de macht. Koning Darius ziet hoe machtig de God van Daniël is en ziet ook hoe standvastig hij is in zijn geloof. Je ziet God door hem heen stralen!

Daniël nu onderscheidde zich van de rijks bestuurders en satrapen door zijn buitengewone begaafdheid. De koning overwoog zelfs hem over het hele koninkrijk aan te stellen.(Daniël 6:4 NBV)

Ja en je weet zelf hoe het is als iemand in dingen uitblinkt en een hogere positie dan jij aangeschreven krijgt: vaak worden we dan jaloers. Dat is helaas ook wat er bij Daniël gebeurde, maar God liet hem niet in de steek. De andere rijksbestuurders probeerden Daniël op een misstap te pakken maar

(…) hij was betrouwbaar en hij had nooit zijn plicht verzuimd of een misstap begaan. (Daniël 6:5b NBV)

Geweldig! Of toch niet? Ze konden dus niks vinden waarop ze hem konden pakken. Gaat het niet rechtsom, dan maar linksom moeten ze gedacht hebben. En dan wordt de wet aangepast waarin staat dat het volk alleen nog maar koning Darius mag aanbidden en alleen aan hem verzoeken mag richten. En zonder dat koning Darius zich realiseert wat dit voor gevolgen heeft, tekent hij de wet. En wat doet Daniël? Trekt hij zich hier iets van aan? Natuurlijk niet, want dit is wat Daniël doet:

Toen Daniël hoorde van het besluit dat op schrift gesteld was, ging hij naar zijn huis. In zijn boven vertrek had hij in de richting van Jeruzalem open vensters. Daar knielde hij neer, bad tot zijn God en prees hem, precies zoals driemaal per dag zijn gewoonte was. (Daniël 6:11 NBV)

Uiteraard werd Daniël gepakt en koning Darius was er kapot van: hij was erin geluisd. Maar een wet van Meden en Perzen mocht niet worden herroepen. Dus werd Daniël in de leeuwenkuil gegooid en wat doet koning Darius? Die vertrouwt op de God van Daniël, want hij zegt:

Uw God, die u zo vasthoudend dient, zal u redden! (Daniël 6:17b NBV)

Daniël kwam ongeschonden uit de leeuwenkuil, want hij had op zijn God vertrouwd. En wat een getuigenis voor de anderen was dat. Doordat onze God zo groot is en door de standvastigheid van Daniël bekeerden een hoop mensen zich!

Daniël ging non-stop door met het eren van zijn God. Hij bleef vertrouwen hebben en bleef Hem volgen, wat er ook op zijn pad kwam. Daniël paste zich ook niet aan de wet die werd ingesteld aan, hij bleef de Heer aanbidden, bad drie keer per dag met zijn raam open gericht naar Jeruzalem. Daniël’s standvastigheid wordt beloond.

Aan de slag!
Daniël laat zien hoe hij in de moeilijke periodes in zijn leven nog steeds, altijd en constant, met veel toewijding aan God door het leven ging. Hij deed niet mee met wat de wet van hem verwachtte, hij deed juist wat God van hem vroeg! Wat kunnen wij nu leren van Daniël? Daniël was zo standvastig in zijn geloof, zo vol van vertrouwen waardoor God zijn plan met hem kon uitvoeren. Kijk eens terug op de afgelopen week, hoe standvastig en vol vertrouwen was je? Probeer de komende week eens aan Daniël te denken wanneer je in een situatie belandt waarin je dreigt op eigen kracht te handelen in plaats van naar God te kijken!

BewarenBewaren

BewarenBewarenBewarenBewaren