Binnenhartsarchitect

09

nov

Gastblogger

De afgelopen jaren waren niet vriendelijk. Ze voelden aan als een eindeloos gevecht zonder moment van pauze. Door deze tijd heen was ik mijn eigen hart en identiteit kwijtgeraakt. Ze waren zodanig verwaterd, dat ik van binnen geen kern meer voelde. Geen persoonlijkheid. Slechts een samenklontering van angstige en negatieve gedachten. Vaak was mijn slaapkamer, en de spullen daarin, het enige wat mij kon herinneren aan wie mijn hart ooit was en wie mijn hart ooit weer hoopte te zijn. Toen bij mij het verlangen ontstond om mijn slaapkamer te verbouwen, voelde dit als verraad. Van alles wat ik vanaf de basisschool tot de universiteit in mijn slaapkamer had meegemaakt en van mezelf. Hoe harder ik me echter verzette tegen het verlangen, hoe meer ik besefte dat het tijd was om mijn kamer te verbouwen. De hoogste tijd.

Gelukkig is het goed gekomen. Tot mijn grote verbazing bleek ik het veranderen van mijn kamer langzaamaan leuk begon te vinden. Toen ik over het eerste gevoel van verraad heen was, heb ik van elk moment intens genoten. Het heeft me zelfs zo enthousiast gemaakt dat ik nog steeds op internet allerlei informatie erover verzamel. Bovendien kijk ik bijna elke avond trouw naar programma’s als Verbouw ons huis tot Droomhuis en De Bouwbroers. Het is veilig om te zeggen dat ik een nieuwe, onverwachte passie heb.

God spreekt

Waarom vertel ik je dit? Voor mij is deze verbouwing verbonden aan de enige keer dat God in mijn volwassen leven tegen mij heeft gesproken. Er kwam een moment dat ik het zat was dat ik mezelf, mijn hart en God kwijt was. Het was de eerste keer dat ik aan God vroeg of Hij wilde helpen mijn hart terug te vinden. Een paar weken later werd mijn gebed verhoord. Ik vond mijn hart, verwaarloosd en verminkt. Het vergde al mijn moed om God te vragen of hij er wilde komen wonen en ik heb, me schamend tot op het bot, mijn excuses gemaakt dat het zo’n puinhoop was. Naar mijn mening was het ongeschikt om in te wonen, voor wie dan ook. Zeker voor de Koning van het heelal.

Nog voor ik klaar was met het prevelen van mijn excuses verscheen er voor mijn gesloten ogen een tafereel. Ik zag een bouwval waarvan ik – op een of andere manier – wist dat het mijn hart was. De gangen en ruimtes waren verschrikkelijk nauw als gevolg van uitstekende stenen die om onverklaarbare reden tegen de muren waren gemetseld. In de gang van het bouwval liep iemand voor mij, met zijn rug naar me toe. Om vooruit te komen, moest hij zich in allemaal bochten wringen. Ineens sloeg hij met zijn hand tegen een van de uitstulpingen die aan de muren was gemetseld, waardoor het afbrokkelde en op de vloer belandde. Net voor ik vol schaamte uit het beeld wilde vluchten, draaide de man zich om en keek me aan. De uitdrukking op zijn gezicht was verbijsterend. En herkenbaar. Herkenbaar omdat wanneer ik aan het inrichten ben, ik in mijn element ben (zoals voor veel van ons het geval is als we met onze passie bezig zijn). Ik voel me rustig. Gelukkig. Hoeveel er ook moet gebeuren, ik raak niet in paniek en ervaar geen stress. Het enige wat ik voel is de passie die ik heb om ruimtes mooi te maken. Precies dat gevoel bracht de man naar mij over. Zonder woorden vertolkte hij dat mijn hart misschien een rommeltje was maar dat hij niet kon wachten om ermee aan de slag te gaan. Omdat het verbouwen van dat wat iedereen al heeft opgegeven, hetgeen was wat hij het liefste deed.

Wat ben je mooi!

Ik weet niet hoe jij achter je beeldscherm zit. Met mijn hele hart hoop ik dat het goed met je gaat en dat je je waardevol en geliefd voelt. Maar misschien ben je je hart kwijt en ben je bang om het te zoeken omdat je vreest dat het een puinzooi is. Misschien heb je je hart gevonden, maar schaam je je ervoor en ben je bang dat het niet goed genoeg is. Wellicht denk je dat je je hart het best kunt verstoppen, doordat je denkt dat het zo lelijk is dat niemand er ooit blij mee kan zijn.

In ieder geval hoop ik dat je deze bemoediging van mij aan wilt nemen. Er is bijna niets wat God gelukkiger maakt dan een verwaarloosd en gepijnigd hart te vernieuwen. Je kunt God niet blijer maken dan door jouw verwoeste hart bij hem te brengen. Het geeft Hem namelijk een kans om zijn passie voor jou en voor jouw hart in te zetten. Hij ziet de potentie van jouw hart. Hij wil je helpen om de dingen die je pijn doen te verwijderen en de muren plamuren met zijn liefde. Zodat Hij jouw hart, waar Hij al heel lang hele mooie plannen voor heeft, eindelijk even mooi kan maken als jij diep van binnen al bent.

Aan de slag!

In de Bijbel staan veel mooie gedeeltes over het feit dat God jouw hart waardevol vindt, erin wil wonen en er alles aan doet om het te redden. Zoek een eigen Bijbeltekst hierbij of lees eens (een van de) de volgende Bijbelteksten:

  • Jeremia 32: 31-33
  • Johannes 10: 1-18, met name vers 16.
  • Johannes 14: 23
  • Romeinen 2: 25-29 (HSV)
  • Efeze 3: 14-21

Neem een moment om hierbij stil te staan en laat ze op je inwerken. Schrijf het vers (of verzen) die je het meest raken en leg deze komende week op een plek die je vaak ziet.

Gastblog
Deze blog is geschreven door Adriënne Klein.

Deel deze overdenking

  1. Kim schreef:

    Wat prachtig en ontzettend mooi :’) ontzettend bedankt Adrienne :’) en dat je met deze blog een stukje zegen voor ons kunt zijn. God zegene jou <3

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap