Adulting is hard: word volwassen in Christus

Het is een hele rare periode. Als 22-jarige gebeurt er van alles om me heen. Sommige vrienden trouwen, anderen krijgen kinderen of promoties naar het buitenland. Maar ik heb ook vrienden die zich met hele andere dingen bezighouden. Zij gaan alle feestjes af en zijn al 4 keer gewisseld van studie. Ik zelf doe mijn best bij de eerste groep te horen, maar als ik eerlijk ben pas ik beter in de tweede groep. Maar er is één ding wat iedereen met elkaar gemeen heeft: we hebben geen idee wat we aan het doen zijn.

Paulus vertelt ons in de Efeze-brief het een en ander over volwassen worden in Christus. Dit gebeurt namelijk niet helemaal uit zichzelf. Net zoals we anderen nodig hebben om ons te helpen op te groeien, zo hebben we ook mensen nodig om op te groeien in Christus.

Maar zijn we ooit wel volwassen? Als ik kijk naar de mensen om mij heen realiseer ik me steeds vaker dat mijn beeld van volwassen zijn niet klopt. We worden wel ouder, maar het lijkt er niet op dat we ooit het leven volledig onder de knie krijgen. We doen ons best en hopen dat het goed komt.

“En Hij heeft dus geschenken gegeven aan de gemeente: Hij maakte sommige mensen tot boodschappers van God, anderen tot profeten, anderen tot evangelisten, en weer anderen tot herders en leraren.  Zij moeten de gelovigen helpen geestelijk volwassen te worden. Zij leren hun hoe ze elkaar en de Heer moeten dienen, zodat het Lichaam van Christus sterk en volwassen wordt.”
(Efeziërs 4: 11-12, BasisBijbel)

Gods plan begint al in vers 11. Hierin vertelt Paulus dat God de gemeente gaven heeft gegeven. Gaven in de Heilige Geest. Door deze gaven uit te delen geeft God iedereen een speciale rol. Maar al deze rollen zijn van belang voor de gemeente! Ieder van deze rollen draagt namelijk bij aan het opvoeden van mensen in Christus. We hebben in onze gemeente mensen nodig die de boodschappen van God doorgeven, mensen die profeteren, mensen die evangeliseren, mensen die onze gemeente in goede banen leiden en mensen die ons nieuwe dingen leren. Verschillende rollen zorgen ervoor dat we elkaar kunnen en moeten ondersteunen. Iedereen voegt iets toe aan de gemeente, ook jij! Misschien is het voor jou (nog) niet duidelijk welke rol God jou heeft gegeven, maar dat betekent niet dat Hij jou nu nog niet gebruikt. Zelfs al ben je misschien nog niet volwassen.

“Zo zullen wij allemaal helemaal één worden in het geloof. En zo zullen we de Zoon van God goed leren kennen. Dan zijn we geestelijk volwassen, helemaal vol van Christus. Dan zijn we geen onvolwassen mensen meer die steeds van gedachten veranderen. Dan lijken we niet meer op golven die op en neer en heen en weer geslingerd worden door de wind. Daarmee bedoel ik: dan geloven we niet meer zomaar alles wat allerlei bedriegers ons proberen wijs te maken. Want ze proberen ons allerlei verkeerde dingen te leren.”
(Efeziërs 4: 13-14, BasisBijbel)

Door elkaar te helpen, elkaar op te voeden en te laten groeien, worden we één gemeente. Wij leren God kennen door elkaar, omdat we van elkaar leren en in relaties met elkaar God mogen ervaren. Door samen de focus te leggen op Jezus, komen we steeds dichter bij Hem. We worden volwassen door vol te zijn van Jezus’ liefde. Door Hem echt te kennen en echt te volgen. Als ik even pessimistisch mag zijn, kan ik me niet voorstellen dat we ooit helemaal volwassen worden in Christus. Jezus volgen is namelijk en weg van continue groei. Iedere dag leren we nieuwe dingen over onze Verlosser. We zullen nooit klaar zijn met Hem leren kennen tot we oog in oog met Hem staan. Maar dat betekent niet dat we er niet naar kunnen streven. Net zoals we ons best doen in ‘volwassen zijn’, moeten we ons best doen volwassen te zijn in Christus.

Paulus zegt dat we niet moeten zijn als kinderen die heen en weer geslingerd worden door emoties en gedachten. Wij moeten stabieler zijn, zoals we ook in onze opvoeding stabieler worden. Kinderen geloven veel meer dan volwassenen geloven. En dat is op geestelijk vlak hetzelfde.

“Maar we moeten vol liefde vasthouden aan de waarheid. Alleen zó worden we steeds volwassener in het geloof. En daardoor worden we steeds meer één met Christus.”
(Efeziërs 4:15, BasisBijbel)

Jezus is de waarheid, en dat is eigenlijk het enige wat we moeten onthouden. Als we die waarheid als leidraad gebruiken om ons aan op te trekken worden we steeds meer volwassen. En hoe meer volwassen we worden, hoe meer we een worden met Jezus Christus, onze Heer!

Aan de slag!

Paulus schrijft dat we niet alles moeten geloven wat bedriegers ons vertellen. Een bedrieger is bijvoorbeeld het stemmetje in je hoofd dat zegt dat je niet genoeg bent. Niet genoeg op werk, school, als vriendin of vrouw, moeder. Maar door Jezus zijn we wel genoeg. Welk stemmetje hoor jij vaak? Schrijf op een post-it (of gewoon papiertje) dat jij wél genoeg bent. Verwoord dit zoals jij het bemoedigend vindt en hang het op de spiegel. Als jij het stemmetje weer hoort, heb je een tegenargument!