Aan Zijn voeten: 5 tips van de herders

Heb jij je weleens een voorstelling gemaakt van het tafereel van de herders in de kerstnacht? Vaak krijgen we nogal lieflijke en geromantiseerde beelden voorgeschilderd. Herders die om een vuurtje bij elkaar zitten en eruit zien alsof ze gezellig een nachtje opblijven bij een kampvuur, zoals wij dat doen als we op kamp zijn. Maar als ik er even over nadenk, denk ik dat dit best wel een vertekend beeld is. Het was hun werk. Ze moesten de wacht houden. De hele nacht. Ze moesten de schapen beschermen tegen wilde dieren. Misschien niet zo lieflijk als we hadden bedacht. Wat kunnen wij vandaag van deze herders leren? 

Diezelfde nacht waren er buiten de stad herders in het veld. Ze hielden de wacht bij hun schapen. 
– Lukas 2:8 (BasisBijbel).

1. Ze hielden de wacht 

Deze herders in de velden van Efratha hielden de wacht. Dag en nacht dragen ze zorg voor de schapen. De herders zijn toegewijd aan datgene waarvoor ze geroepen zijn. Misschien hadden ze er niet elke nacht even veel zin in, maar ze hielden de wacht. Ze waren op de plek waar ze zijn moesten. Hoe is dat bij jou? Ben jij op de plek waar je zijn moet? Ben je toegewijd aan datgene waarvoor je geroepen bent?  

Maar er komt nóg een vraag bij mij naar boven. Sta jij op wacht? Allereerst om je te verweren tegen het kwaad? En ook: sta je op wacht voor de komst van Jezus? Ben je in verwachting van zijn komst? 

Dat goede nieuws is voor het hele volk: Vandaag is in de stad waar vroeger koning David geboren is, de Messias geboren. Hij is de Redder, de Heer. Dit is voor jullie het teken dat het waar is wat ik zeg: jullie zullen een kind vinden dat in doeken is gewikkeld en in een voerbak ligt.”  
– Lukas 2: 11-12 (BasisBijbel).

Toen gingen de engelen naar de hemel terug. De herders zeiden tegen elkaar: “Kom, we gaan naar Betlehem! We gaan kijken naar wat de Heer God ons heeft verteld!” Ze gingen haastig op weg. 
– Lukas 2: 15-16 (BasisBijbel).

2. Ze gingen op weg 

De nacht van de herders werd wel heel resoluut verstoord. Geen wilde dieren dit keer, geen slecht weer of een onweersbui. Nee, de hemel breekt open! God zelf komt naar beneden! De BasisBijbel beschrijft de reactie van de herders als volgt: ‘Ze schrokken hevig en waren bang’. Nou, dat kan ik me levensecht indenken. De stralende aanwezigheid van God was om hen heen. Maar de engel stelt hen gerust. Hij heeft goed nieuws! En dat werd bevestigd door een heel engelenkoor. Wauw, wat een spektakel. Ik zie de herders gekluisterd aan de hemel. Totdat de engelen weg zijn. Dan springen ze op! We moeten Hem zelf zien! Onze Messias! Geen seconde langer wachten ze. Ze gaan op weg.  

Hoe vaak word jij nog in verrukking gebracht over Jezus? En wat doet dat met jou? 

En ze vonden Maria en Jozef, en het kind dat in de voerbak lag. Toen gingen ze aan iedereen vertellen wat de engel hun over dit kind had gezegd. Iedereen was erg verbaasd over hun verhaal. 
– Lukas 2: 17-18 (BasisBijbel) 

3. Ze vertelden het goede nieuws aan iedereen 

Nadat ze op weg gegaan waren om de Messias, de Redder, de Heer te zien, gaan ze opnieuw op weg. Ze moeten het aan iedereen vertellen! Zie je ze gaan? Vol verwondering en enthousiasme rennen ze door de straten van Bethlehem. De Messias is geboren! De Beloofde! We hebben Hem zelf gezien!  

Aan wie vertel jij het goede nieuws? Is het enthousiasme van je gezicht te lezen?  

De herders gingen terug naar hun schapen… 
– Lukas 2: 20a (BasisBijbel).

4. Ze gingen terug naar hun schapen

Back to reality, zou je kunnen zeggen. Op wacht staan. Dag en nacht. Zorgen dat de schapen genoeg te eten krijgen en niet aangevallen worden door de wilde dieren. Een plek hebben om te slapen. Het klinkt zo gewoon, maar oh wat is het een belangrijke taak! En wat leert het ons vandaag veel! 

Ook jij mag dagelijks je plek innemen in jouw omgeving. Je mag op wacht gaan staan. Je mag ‘schapen hoeden’. Hoe dan? Door aanwezig te zijn. Door te zijn in je gezin, op je werk, in contact met je vriendinnen, familie, noem maar op. Door te zijn in het ‘gewone’, ontdek je het ‘bijzondere’.  

…en prezen en dankten God voor alles wat ze gezien en gehoord hadden. Alles was zoals de engel tegen hen had gezegd. 
– Lukas 2:20b (BasisBijbel).

5. Ze prezen en dankten God  

En ja, op die plek waar jij mag zijn, mag je God prijzen en danken. Voor het wonder van Kerst. Het wonder dat elke dag opnieuw naar jou en mij komt. In de opgaande zon, in de lach van een kind, in een opengaande bloem, in de klank van een lied, in noem maar op. Hij is aanwezig. Prijs Hem!  

Aan de slag!  

Hoe kun jij vandaag de 5 tips van de herders in praktijk brengen? Of misschien kun je beginnen met 1 of 2? 

Het eerste wat de herders deden was naar Jezus kijken, het Kind in de kribbe. Daar mag jij vandaag ook mee beginnen. Hij is de Messias, de Redder, de Heer.  

Ik kniel aan uwe kribbe neer,
o Jezus, Gij mijn leven!
Ik kom tot U en breng U, Heer,
wat Gij mij hebt gegeven.
O, neem mijn leven, geest en hart,
en laat mijn ziel in vreugd en smart,
bij U geborgen wezen!

Liedboek voor de Kerken 1973