95, 96, 97, 98, 99…

04

apr

Emilia

Deel in mijn vreugde, want ik heb het schaap gevonden dat verdwaald was! Lukas 15:6b

Jezus vertelde hun toen deze gelijkenis: ‘Als iemand van u honderd schapen heeft waarvan er één verloren is geraakt, laat hij dan niet de negenennegentig andere in de woestijn achter om naar het verdwaalde dier op zoek gaan tot hij het gevonden heeft? En als hij het gevonden heeft, legt hij het vol vreugde op zijn schouders en gaat hij naar huis. Daar roept hij zijn vrienden en buren bijeen en zegt tegen hen: ‘’Deel in mijn vreugde, want ik heb het schaap gevonden dat verdwaald was.’’ Ik zeg u: zo zal er in de hemel meer vreugde zijn over één zondaar die tot inkeer komt dan over negenennegentig rechtvaardigen die geen inkeer nodig hebben.’ (Lukas 15:3-7 NBV)

Een aantal weken geleden sprak een gastspreker in mijn gemeente over het Herdershart van God. Het raakte mij hoe hij vertelde dat de Heer dat ene verloren schaap achternaging en hem opzocht. Hoe zwaar de weg ook was die het schaap gedwaald heeft, de Heer ging door totdat Hij hem vond in het duister.

Het dodenrijk, dat is waar Hij het verloren schaap vond en dat is waar ik nooit meer hoef te komen. Ik werd diep geraakt door het feit dat Hij deze keer niet voor ons uit is gegaan, maar dat ik dat was. Ik was verloren, ik was afgedwaald en Hij liep mij achterna. Op de momenten dat de mens mij in de steek zou laten, omdat mijn weg te duister is en zij hier niet in mee willen, dát is wanneer de Heer aan mij dacht en de beker nam. De beker waar al onze zonden in geperst waren. Hij dacht aan mij en dronk die beker. Op dat moment kreeg Hij de schuld van dezelfde fouten die ik maakte, werd Hij veroordeeld voor de verleidingen die ík niet kon weerstaan. En dat alles om te overwinnen en geen schaap meer kwijt te hoeven raken aan andere machten. Hij dacht aan jou.

In het Bijbelgedeelte vertelt Jezus hoeveel vreugde er zal zijn als ook maar één zondaar zich bekeert. Het zette mij aan het denken. Ik dacht na over de momenten dat ik iemand blij heb gemaakt. Het belangrijkste: ik moest mezelf ervoor aan de kant zetten, ook al was het maar iets kleins. De prijs van ware vreugde is jezelf. Op die momenten deden mijn eigen gevoelens en verlangens er niet toe. Het ging om wat hij voelde en verlangde. En dat wil je waarmaken. Het ging om de ander.

…laat hij dan niet de negenennegentig andere in de woestijn achter om naar het verdwaalde dier op zoek gaan tot hij het gevonden heeft? Deze zin raakte mij op veel manieren. Heb jij weleens het gevoel dat je Gods stem niet kunt horen? Dat Hij ver weg is en jou heeft achtergelaten? Is dat niet de woestijn, waarin we zijn achtergelaten? God zal ons nooit verlaten, want door Jezus kunnen wij voor altijd met Hem zijn. God is er op uit voor de ene die verloren is, want de negenennegentig anderen hebben het al. Zij hebben alles al. Ook wandelen ze door een woestijn, toch zijn zij gered. Ja, misschien voelt God nog steeds ver en lijkt het alsof Hij je niet hoort. Hij dacht aan jou en jij bent gered. Hij ziet jou en Hij hoort jou.

“Hij dacht aan jou en jij bent gered.”

Maar misschien is er nog één die nog niet gevonden is en is Hij erop uit. Blijf bidden, houd vol in de woestijn. Zoek de andere 98 op en blijf bij elkaar. Want Hij komt terug en dan zullen wij voor eeuwig delen in Zijn vreugde!

’Deel in mijn vreugde, want ik heb het schaap gevonden dat verdwaald was.’’

Aan de slag!
Er zijn momenten dat God ontzettend ver weg voelt. Dat we het uit kunnen roepen en ons alsnog niet gehoord voelen. Je bent niet alleen in de woestijn gezet.

Maak een lijst met namen van mensen die de Heer nog niet kennen. Ik daag je uit om te bidden dat God deze mensen op Zijn schouders mag terughalen naar huis. Zélfs wanneer je het gevoel hebt dat God zo ver weg is en je in de woestijn zit. Zoek een moment vandaag om gericht te bidden voor hen die nog verloren zijn, zodat ook die ene zondaar tot inkeer mag komen. En bid voor de zendelingen, zij die op zoek gaan naar de verlorenen, zoals de herder naar zijn schaap.

Deel deze overdenking

  1. petra schreef:

    Prachtig Emilia, ik voel me zo achtergelaten, eenzaam in de woestijn. Maar amen ik ben gered!!!
    Yes, Lord dat geeft al zoveel vreugde. Mooi ook om me bewust te worden wie die andere schapen zijn en die om mij heen staan.
    Liefdevolle christenen die met me mee bidden en samen strijden in mijn moeite. Dat is gemeente en familie zijn. Samen te strijden voor de mensen die de Here nog niet kennen. Vandaag hen nog eens bij name te benoemen en starten om hen meer en meer in gebed te leggen, op te dragen aan de Heer om die verloren schapen te zoeken. De Heer pleit voor ons bij de Vader… moeten wij niet het zelfde doen; voor de verloren zielen om ons heen?
    Ik hoop dat mijn reactie een bevestiging voor anderen mag zijn.
    Volharding en strijden in gebed blijft nodig zodat we samen met Jezus (de machten en krachten van de duisternis mogen verbreken ) om deze “verdwaalde” schapen te kunnen (terug)krijgen, om de overwinning/verlossing te geven en in Gods overwinnende vreugde te mogen delen. Alles is in en uit Hem die ons liefheeft.

    • Emilia schreef:

      Bedankt voor je lieve bemoediging en wijze woorden, Petra! Het is fijn om als christenen samen te strijden en onze lasten delen. De Heer heeft ons inderdaad gered, halleluja! En ja, we mogen samen strijden voor degene die nog verloren zijn. Laten we ze thuis halen en een feestmaal bereiden! Mooie woorden, Petra, dankjewel!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap