Mega-watje

‘Duuus, bijna afgestudeerd, en wat ga je daarna doen?’ was de afgelopen paar maanden een van mijn minst favoriete familie-verjaardags-bezoek-vragen. (Met: ‘eeeen, hoe gaat het in de liefde?’ als goede tweede, maar daar zullen we het maar even niet over hebben.) Het antwoord was heel simpel: geen idee. Of juist te veel ideeën… ‘Heer, wat wilt U?’ vroeg ik. ‘Renske, wat wil jij?’ kreeg ik terug. Autsj, dat wist ik nu juist niet.

Door lijstjes en veel praten kwam ik op een punt waar ik een paar opties over had. Werken was de meest logische en handige optie, maar daarvoor besloot ik een superleuke masterstudie aan de kant te schuiven. Waarom? Een zware voorselectie, duur, onbekende stad. De ja-maars stapelden zich op. Confession time: ik ben een mega-watje.

Ik kan nog een hoop leren van de discipelen. Lees met mij mee in Mattheus 4:18-22.

‘Op een keer liep Jezus langs het meer van Galilea. Daar zag Hij twee broers: Simon, die ook Petrus wordt genoemd, en Andreas. Ze gooiden een visnet uit in zee, want ze waren vissers. Hij zei tegen hen: “Volg Mij. Dan maak Ik van jullie vissers van mensen.” Ze lieten onmiddellijk hun visnetten liggen en gingen met Hem mee.

Verderop zag hij nog twee broers: Jakobus en Johannes, zonen van Zebedeüs. Ze waren in hun boot met hun vader de visnetten aan het herstellen. Jezus riep hen. Ze lieten onmiddellijk hun boot en hun vader achter en gingen met Hem mee.’

Geen greintje twijfel, dat valt me op. Alle vier de jongemannen gingen onmiddellijk met Jezus mee, staat er. Ze pakten hun spullen niet, namen geen extra geld of kleren mee, namen geen afscheid. Het lijkt alsof ze zonder blikken of blozen een onbekende rabbi volgen, een onbekende toekomst tegemoet. Vanaf dat moment zou hun leven in het teken staan van Jezus. Zouden ze ooit getwijfeld hebben? We lezen het nergens in de bijbel. Het enige wat we lezen is dat ze deden wat Jezus vroeg, ook al leek het soms onmogelijk. Natuurlijk, ze struikelden en vielen, twijfelden, waren best wel watjes af en toe. Mega-watjes, maar ze gingen wel!

Nu terug naar jou. Wat durf jij ‘op te geven’ voor Hem? Bedenk het volgende: als de Heer Jezus in jou is, is Hij heer over alle, alle gebieden van jouw leven. Als jij iets ‘opgeeft’ wat je voor jezelf wil houden, geef je eigenlijk iets terug aan Hem. De Heer Jezus vraagt aan jou om Hem de controle over alle gebieden van je leven te geven: Hoe minder jou, hoe meer Jezus. Amen? Amen!

Ik had besloten, dacht ik. Gewoon werk zoeken, laat die master maar zitten. Mijn mega-watjeskant was blij, maar er bleef iets kriebelen. Op een gegeven moment zei mijn moeder: ‘joh, waarom probeer je het niet gewoon?’ Dat zette me stil. Tsja, waarom eigenlijk niet? Ik ga gewoon, ik doe het gewoon. Met Gods hulp zal ik erin komen, en als het ‘m niet wordt dan vertrouw ik erop dat er iets anders op mijn pad komt. Mijn keuze is gemaakt, ik ga ervoor. Net als de discipelen ga ik een onbekende toekomst tegemoet, en net als de discipelen ga ik met mijn Heer mee.

Toegegeven: ik ben nog steeds een mega-watje. Maar wat heb ik een mega-Vader!

Aan de slag!

• Jezus is heer over alle gebieden van jouw leven! Dat besef je je niet altijd. Wat betekent dit voor jou? Probeer je hier eens bewust van te worden en proclameer (= hardop bewust uitspreken) dit met mij:
  • Jezus is heer over mijn studie/werk
  • Jezus is heer over mijn financiën
  • Jezus is heer over mijn gezin
  • Jezus is heer over mijn verslaving
  • Jezus is heer over mijn gedachten
  • Jezus is heer over mijn … (vul zelf maar in)
  • Amen!

• Zijn er dingen die jou tegenhouden? Breng ze bij God.