De wereld waar jij in leeft, is een unieke wereld. Ze is anders dan een dag geleden, anders dan de volgende ochtend, anders dan twee jaar geleden, anders dan een decennia geleden, een eeuw geleden. Compleet anders. Maar één ding is hetzelfde gebleven: de God van Israël.
De God die samen met Adam door de Hof van Eden wandelde, is dezelfde God die met jou wil praten. De God van Israël leidde Zijn volk door de woestijn. De God waar koning David zo van hield, is dezelfde God waar jij een schietgebedje naar stuurt. Die goede God, die boze God, die jaloerse God, die rechtvaardige, liefdevolle, genadevolle, waardige, heilige God, is de God die jij nu kent.
Op het moment dat het enorme gordijn dat voor het heilige der heilige hing doormidden scheurde, wilde God jou persoonlijk kennen. Kun je het je voorstellen? Een groot zwaar gordijn dat plotseling doormidden scheurt. Een luid scheurend geluid van naden en naaiwerk weergalmt door de grote ruimte die schudt van de aardbeving. God is nu dichterbij dan ooit.
Die God wil jou kennen.
Ik geef toe, ik leef er niet elke dag naar. God voelt soms zo ver weg en dan hoor ik mezelf zeuren: ‘Waarom kan ik God niet elke dag ervaren?’ En dan denk ik opeens aan alle momenten dat ik tijd aan Hem heb besteed, mijn geloof in Hem versterkte en mezelf liet vervullen door de Heilige Geest. Soms is dat best lang geleden.
God is zó dichtbij, en toch voelt hij soms zó ver weg.
Als God ver weg voelt, ga dan naar Hem toe.
Lees de woorden die Jezus sprak, want dat zijn de woorden die God tot ons wilde spreken. Jezus ging soms een hele nacht alleen één of andere berg op om te bidden.
“Er werd steeds meer over Hem gepraat. Daardoor kwamen er grote groepen mensen naar Hem toe. Ze dromden om Hem heen om naar Hem te luisteren en om door Hem genezen te worden. Maar Hij vertrok naar een eenzame plaats, om te bidden.”
(Lukas 5:15, 16)
“Op een keer ging Jezus naar de bergen om te bidden. De hele nacht lang bad Hij tot God.”
(Lukas 6:12)
Jezus praatte zo lang, vaak en veel met God, omdat Hij Gods woorden aan Zijn discipelen en volk wilde vertellen. Hij wilde God kennen, Zijn woorden kennen, zodat Hij Hem bekend kon maken. Daarom kennen we God nu zo veel beter dan ooit tevoren.
Als je God wil leren kennen, maak dan kennis met Hem.
Aan de slag!
Er zijn ontzettend veel manieren om God te leren kennen, maar door alleen te wachten kom je een stuk minder ver. Zoek Hem, door Zijn woord, door gebed, door natuur, door muziek, door literatuur, door te schrijven, door te zingen, door te dansen, door te juichen. Al is het maar voor even.
Misschien begin je met bidden en is er alleen maar chaos in je hoofd. Geef dan niet gelijk op. Probeer eens een bepaald gebed, zin of woord te herhalen zodat je tot rust kan komen en even niet meer denkt aan je verleden of toekomst, maar zodat je gewoon bent waar God is.
Eén reactie op “Dezelfde God”
Dezelfde God…., momenteel lezen we aan tafel uit leviticus, al die regels, die God gaf aan Zijn volk. Offers en andere leefregels. Hoe anders leven wij dan nu! Daar zat ik gister over na te denken. En dan kom jij even met dat scheuren van het ‘voorhangsel’ …wat een realiteit. En dat… door wat Jezus heeft volbracht. Wij mogen een persoonlijke relatie met Hem opbouwen. Ik schaam me dat ik daar soms zo weinig in investeer.
Maar wat een rust om te beseffen dat God gisteren, vandaag en morgen steeds dezelfde is en blijft. Dankbaar!