Vind je jouw ‘ikigai’ met of zonder God? 

21

aug

Neeltje

Op het Japanse eiland Okinawa zijn de bewoners gelukkig, gezond en oud. Heel oud zelfs. Je vindt er honderdjarigen die elkaar ’s morgens begroeten, een rustig leven leiden en zelf hun groente verbouwen. Hun manier van leven vormt een inspiratiebron voor velen. Want zeg nu zelf: op een gezonde en gelukkige manier oud worden, wie wil dat niet? Bij de Japanse eilandbewoners is de term ‘ikigai’ een belangrijk onderdeel van het leven. Deze term betekent zoiets als: betekenis geven aan je leven, de reden van je bestaan. Dit principe komt terug in westerse zelfhulpboeken. Wat maakt jouw leven de moeite waard? Met welk doel stap jij ’s morgens je bed uit?
Onder christenen is de zoektocht naar zingeving net zo goed een thema als buiten de ‘christelijke wereld’. Als je een boekwinkel als de Bruna of Ako binnenloopt, zie je goedgevulde schappen met zelfhulpboeken. Er zijn boeken die je vertellen hoe je gelukkig kunt worden, van je depressie af kunt komen en hoe je jouw ‘beste zelf’ naar boven kunt halen. De laatste maanden komen daar boeken bij waarin de term ‘ikigai’ centraal staat. Al deze boeken willen iets veranderen in jouw identiteit en je persoonlijke ontwikkeling. En daar is niks mis mee. Het kan zorgen voor nieuwe inzichten, waardoor het je opeens wel lukt een vastgeroest patroon te doorbreken.

Eerlijk gezegd knaagde er iets bij mij toen ik voor het eerst hoorde over het principe ‘ikigai’. De thema’s als gezond eten en het beperken van stress zijn goed, en zetten je aan het denken. Maar is dit niet weer het zoveelste zelfhulpplan waar mensen hun geld aan verdienen? Een principe wat voor een aantal jaar werkt en weer uitdooft, en vervangen wordt door iets nieuws? Welke plek neem jij in, en welke plek heeft God in jouw leven? Staat jouw zelfontplooiing centraal, of stap jij ’s morgens uit je bed omdat jouw doel te maken heeft met God?

Laten we kijken wat de Bijbel zegt over wat onderdeel uit moet maken van het doel in ons leven. Paulus schrijft in de Filippenzen-brief dat het doel in zijn leven alles te maken heeft met Jezus kennen, en Hem dienen.

“Maar wat voor mij winst was, ben ik omwille van Christus als verlies gaan beschouwen. Sterker nog, alles beschouw ik als verlies. Het kennen van Christus Jezus, mijn Heer, overtreft immers alles. Omwille van hem heb ik alles prijsgegeven; ik heb alles als afval weggegooid. Ik wilde Christus winnen en één met hem zijn – niet door mijn eigen rechtvaardigheid omdat ik de wet naleef, maar door die van God, de rechtvaardigheid die er is door het geloof in Christus. Ik wil Christus kennen en de kracht van zijn opstanding ervaren, ik wil delen in zijn lijden en aan hem gelijk worden in zijn dood, in de hoop misschien ook zelf uit de dood op te staan. Niet dat ik al zover ben en mijn doel al heb bereikt. Maar ik houd vol in de hoop dat te kunnen grijpen waarvoor Christus Jezus mij gegrepen heeft.”
(Filippenzen 3: 7-12, NBV)

In dit Bijbelgedeelte schrijft Paulus aan de gelovigen in Filippi. Hij roept hen op de vreugde te behouden in God. Het onberispelijk leven volgens de wet was voor Paulus in de weg gaan staan. Hij kwam erachter dat échte vreugde alleen in Jezus te vinden is, en niet in het volgen van een set van regels. Paulus heeft maar één wens: Jezus te kennen en de kracht van zijn opstanding te ervaren. Hij jaagt ernaar om daarin volmaakt te worden. Elke nieuwe dag brengt hem dichterbij Jezus en de volmaaktheid om Hem echt te kennen en te dienen.

Als christenen moet onze ikigai (waarom wij ons bed uitkomen) te maken hebben met het doel dat Paulus hier beschrijft. Het moet te maken hebben met het kennen van Jezus, het liefhebben van Hem en het vinden van de vreugde in Hem. Als dit niet het geval is, is dit principe van ikigai niet meer dan een zoveelste zelfhulpplan. Het kan je hooguit nieuwe inzichten geven en een nieuwe focus in je leven. Wat het niet kan, is je laten beseffen dat het leven niet om jou en mij draait, maar om God. Alleen Hij kan langdurige zin aan ons leven geven. Het zoeken naar je ikigai zonder God zal je misschien veel brengen, maar je uiteindelijk leeg achterlaten. Ik hoop dat jouw en mijn ikigai te maken heeft met het kennen en dienen van Jezus, net als bij Paulus. Dat de ogen niet gericht zijn op onszelf, maar op Hem. Dat we elke nieuwe dag meer op Jezus gaan lijken. God moet het middelpunt worden van elke nieuwe dag. Hij moet het centrum vormen van onze ikigai.

Aan de slag!

Om je ikigai te vinden is het belangrijk om een doel in het leven te hebben, een doel voor elke dag. Dat je ’s morgens bewust opstaat en niets doet omdat het moet, maar omdat het je plezier en zin geeft. Vandaag wil ik je vragen om aan het eind van de dag te evalueren en de volgende vragen te overdenken:

– Met welk doel stapte jij vandaag je bed uit?
– Welke plaats had God vandaag in jouw handelen en denken?
– Draaide deze dag om jouw zelfontplooiing, of om Gods eer?

Ik heb deze vragen, zoals je merkt, nogal zwart-wit neergezet. Jouw zelfontplooiing en het leven tot Gods eer hoeven elkaar niet uit te sluiten. Toch kan het zijn dat je één van beide punten meer aandacht geeft. Wees kritisch op jezelf. Wie stond er vandaag op de eerste plaats?

Deel deze overdenking

  1. Sanne schreef:

    Hoe vindt je een doel… Als je voortdurend moet vechten tegen doodwensen, het leven jaar in jaar uit te zwaar is omdat je je eigen grootste vijand bent.

  2. Johanna schreef:

    Lieve Sanne,
    Je vraag raakt me. En roept herinneringen op..
    Dood. Alle ellende is voorbij. Geen pijn meer. Geen verdriet. Maar dan?
    De eeuwigheid staat achter de dood te wachten.. En daar zijn maar 2 plaatsen..
    Eeuwige vreugde of eeuwig verdriet en pijn..
    Ik bid dat God jouw doel wordt in je leven. Hij alleen kan je pijn verzachten en je vijanden te lijf gaan.
    Eens heeft Hij immens geleden. Zoveel, dat kan geen mens dragen. Maar Hij heeft overwonnen!
    Ben je in Hem? Dan ben je overwinnaar en is Hem eren je doel!

  3. Hennie Bakker schreef:

    Lieve Sanne. Op de eerste plaats vind ik je enorm dapper dat jij jouw gevoelens hier durft te delen. Het is niet niks wat je voelt. Toch geloof ik dat Gods vreugde groter kan worden dan jouw gevoel van strijd. Ik maak van heel dichtbij een zelfde situatie mee en zie verandering en groei naarmate er meer ruimte komt voir God. Jezus heeft jouw strijd al gestreden. Hij wil je vullen met vreugde. Hij wil jouw een nieuw doel geven. Dit klinkt allemaal misschien heel goedkoop. Maar zo bedoel ik het echt niet. Ik weet wat strijden is. Persoonlijk en in mijn zeer naaste omgeving. Ik bid je toe dat Gods Liefde je vreugde mag gaan geven. Zet je hart Open en laat Hem het doen in jou. lieve groet Hennie

  4. Neeltje schreef:

    Ha Sanne,

    Goed dat je reageert, ondanks dat je misschien niet weet wat je met deze blog aanmoet. Ik sluit me aan bij de reacties van Hennie en Johanna. Het leven kan voor sommige mensen, waaronder jijzelf, intens zwaar zijn. Je hebt misschien al lang niets van Gods zorg ervaren en het leven lijkt uitzichtloos. Ik hoop dat je de volharding kunt vinden om het leven te leven. Ondanks alle ups en down. Ik hoop dat je steun vindt bij God en bij mensen om je heen. Blijf je zorgen en vragen delen, ook al laten de antwoorden op zich wachten.

    Groet,
    Neeltje

  5. Elsemiek schreef:

    Lieve Sanne,

    Voel je niet schuldig als je jouw doel nu even niet kan vinden. Het is niet niks om elke dag te vechten tegen jezelf. Ik hoop dat je hulp en zorgt ontvangt vanuit je omgeving. Onthoud dat we Christus volgen, zo goed als we kunnen. Voel geen druk en weet dat God van je houdt.

    Veel sterkte en licht gewenst! X

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap