Kritische vragen zijn welkom

09

jan

Annika

Welkom! Ik hoop echt dat je je welkom voelt. Welkom op deze website, welkom in de kerk, maar vooral welkom bij God! Ik schrijf deze blog speciaal voor alle mensen die, net als ik, soms behoorlijk kritisch kunnen zijn. Voor de rationele denkers, die niet zomaar alles geloven wat ze zien. Die eerst graag bewijs op tafel willen zien, voor ze ergens mee in zee gaan. Ben jij er zo een? Dan ben je vast meer dan eens weerstand tegengekomen…

Kleine filosofen worden groot

Ik was denk ik een jaar of vijf, toen ik begon met filosoferen over het leven, de hemel, de aarde, de liefde van God. Alles wat een vijfjarige nog niet hoeft te begrijpen, dat probeerde ik te begrijpen. In eerste instantie erg schattig natuurlijk, als een zesjarig meisje probeert uit te leggen wat de Heilige Geest doet. En wanneer dat meisje tien wordt, kunnen we die vragen ook nog wel waarderen. Want ja, kinderen hebben nu eenmaal vragen, dat hoort bij de leeftijd.

Maar kleine meisjes worden groot, en de vragen over het geloof werden ook steeds groter en kritischer. En dat kon niet iedereen waarderen…

Welkom in de kerk?

Hoeveel kritische meiden, vrouwen, jongens en mannen lopen tegen weerstand aan in hun christelijke omgeving? Ik zou het niet durven zeggen. Statistisch gezien zijn er vast een hoop meer christenen die zoals ik, de mind of a scientist hebben. Die het moeilijk vinden om te geloven waarvoor geen bewijs is. Die het moeilijk vinden om de Bijbel van kaft tot kaft te geloven. Mensen die ervan genieten om te discussiëren, die heftige gesprekken niet ontwijken. Mensen die groeien in hun geloof, juist door het op z’n grondvesten te laten schudden. Ik weet uit ervaring dat je je enorm eenzaam kunt voelen in de grote familie die we Gods kerk noemen, omdat mede-gelovigen het moeilijk vinden om met deze kritische vragen om te gaan. Misschien wel uit angst, omdat de vragen te dichtbij komen, of omdat ze niet begrijpen waar de kritische vragen voor nodig zijn.

Tomas, de criticus uit de Bijbel

Ik herken me in het verhaal van Tomas, die na de opstanding van Jezus zijn wonden wilde voelen, om zeker te weten dat het echt de gekruisigde Jezus was die voor zijn neus stond. Tomas is door de jaren heen vaak gebruikt als ‘verkeerd voorbeeld’, en ik vraag me af of dat terecht is.

“Acht dagen later zaten Jezus’ leerlingen weer in het huis. Nu was Tomas erbij. Jezus kwam binnen, ook al waren de deuren dicht. Hij stond plotseling tussen hen in en zei: “Ik wens jullie vrede toe!” Daarna zei Hij tegen Tomas: “Kijk naar mijn handen en voel ze met je vingers. Voel met je hand in mijn zij. Wees niet langer ongelovig, maar geloof.” Tomas antwoordde Hem: “Mijn Heer en mijn God!” Jezus zei tegen hem: “Geloof je pas nu je Mij hebt gezien? Wat is het heerlijk als mensen die Mij niet gezien hebben toch geloven!””
(Johannes 20: 24-29, BasisBijbel)

Welkom bij God!

Weet je wat mij opvalt aan dit verhaal? Jezus wordt niet boos, reageert niet gefrustreerd tegen Tomas. Nee, Hij toont heel geduldig zijn wonden aan Tomas. Nergens klinkt een spoor van ergernis door in dit verhaal. Jezus merkt op dat het heerlijk is voor de mensen die geloven zonder te zien, maar veroordeelt nergens de mensen die wel behoefte hebben om de kritische vragen te stellen. Tomas is welkom bij Jezus, welkom zoals hij is.

Net zoals wij welkom zijn bij Jezus, kritische vragen en al.

Aan de slag!

Herken je je in mijn verhaal? Heb je je ook weleens eenzaam gevoeld, omdat jouw kritische vragen niet bij iedereen even welkom waren? Ik wil je aanmoedigen om op zoek te gaan naar meer voorbeelden van kritische denkers in de Bijbel. Ze zijn er absoluut!

Probeer voor jezelf eens te bedenken: hoe zou jij je kritische geest en rationele mindset op een goede manier kunnen gebruiken om dichter bij God te komen?

Ik hoop op jullie reacties! (Al is het alleen maar omdat ik dan tenminste niet de enige kritische christen ben ;-)) En onthoud, je bent welkom bij God!

Deel deze overdenking

  1. Renee schreef:

    Ik moet denken aan dat kinderliedje : God kent jou vanaf het begin, helemaal vanbuiten en vanbinnenin , Hij kent aljezorgen en al je verdriet, want Hij ziet de dingen die een ander niet ziet èn weet je wat zó mooi is bij Jezus voel je je vrij om helemaal jezelf te zijn want Hij houdt van jou, ja Hij houdt van jou , ja Hij houdt van jou en mij,
    Geweldig he!

  2. Gerdien Sante schreef:

    Zo herkenbaar. Als klein kind stelde ik ook van die lastige vragen. Kreeg vaak als antwoord: Dat is gewoon zo. Dat staat in de bijbel of zelfs…de dominee zegt dat dus…Hier kon ik niet zoveel mee. Ik ben nog steeds die kritische gelovige …Herken me wel in Thomas idd. Gelukkig wel steeds meer antwoorden gekregen.

  3. Henriette schreef:

    Wat ik er ook vooral lastig aan vind/vond is dat ‘men’ vaak dacht dat ik niet echt geloofde. Door het stellen van al die vragen werd er vaak gedacht dat ik tegen het geloof aanschopte. Terwijl de vragen voor mij echt leefden, wat niet betekende dat ik niet geloofde dat God bestond en dat Jezus ook voor mij gestorven was. Hierdoor heb ik heel lang geen vragen gesteld. Gelukkig heb ik nu wel mensen om mij heen waar dat wel weer kan en geaccepteerd wordt.

  4. Patty schreef:

    Ik snap wel waar je tegen aan loopt. Ook ik zet vaak vraagtekens gewoon omdat ik graag wil weten waarom dingen gaan zoals ze (soms al jaren) gaan. Ik mag graag de reden ergens achter weten en laat mij niet graag afschepen met het antwoord “daarom, of omdat de Ds het zegt of omdat die persoon ervoor gestudeert heeft”. Zowel in werk als privé leidt dit weleeens tot botsingen. Erg vervelend. En het lastige vind ik ook dat in charismatische kringen je ook nog naar je hoofd geslingerd kan krijgen dat je “bevrijd” moet worden van “de geest van kritiek”. Ja het geeft nog al eens een innerlijke strijd over of ik wel mag zijn wie ik ben.

  5. Hannie schreef:

    Uit t leven gegrepen!
    Heel herkenbaar. Al kwam ik pas later los als vragensteller 😉.

    Hahahaha idd een ‘geest’ van kritiek zal vast wel bestaan maar nee, dat is lekker makkelijk en kort door de bocht.
    Ook wel eens om de oren geslagen dat je ‘de gezalfde des Heere’ niet mag aanraken (lees: hoe snoer je de kerkgangers de mond?)

    Het is goed om ook zelf de zaken na te gaan in de Bijbel. Mooi proces juist. Zelf leren van de Heilige Geest.
    Ik moet denken aan een lied van Opwekking. Berijmde ps 84: ” Hij heeft Zijn Liefde nooit ontzegd aan mensen eerlijk onderweg!”

  6. Judith schreef:

    Heel herkenbaar. Zelf kan ik erg genieten van de humor van Adrian Plass, helpt mij om 1 en ander een beetje in perspectief te zetten als het me aanvliegt.

  7. Marjolein schreef:

    Dat is knap. Judith geeft een reactie vòòr 9.41 uur en wordt gepost met de vermelding van 10.40 uur.

  8. Marjolein schreef:

    Nou, het gebeurt bij mij ook. Het is toch echt een uur vroeger : -/
    Maar goed, het is voor mij ook heel herkenbaar. Mensen willen meestal niet met me in discussie over geloofsvragen. Ik vind het fijn en voor mezelf ook vaak noodzakelijk om kritisch naar dingen te kijken. Zonder dat ik echt kritisch of ‘tegen’ iets ben. Voor mij is het een manier om mijn gedachten en mening te kunnen vormen en bijschaven.

  9. Silvia schreef:

    In 1 Tessalonicenzen 5:21 staat: “Onderzoek alles, behoud het goede”. Dit vers spoort mij vaak aan om lekker op onderzoek uit te gaan: Wat zegt de Bijbel, waarom, en wat kan ik ermee? Voor mij persoonlijk kan onderzoeken niet zonder kritische vragen.

    Ik heb afgelopen jaren genoten van mijn christelijke studentenvereniging, waar ik veel mensen heb leren kennen die ook houden van een stevige discussie, en die kritische vragen niet eng maar juist interessant vinden. Ik zou je aanraden om op zoek te gaan naar een klein groepje waarmee je zo nu en dan kan afspreken om wat vragen uit te wisselen en/of samen in de Bijbel te spitten. Als je niet direct mensen weet, dan kennen je dominee of ouderlingen/oudsten waarschijnlijk wel meer mensen die kritisch zijn. Doordat ik een veilige plek heb waar ik mijn vragen kan stellen, lukt het me ook om wat milder te zijn tegenover mensen die dit minder begrijpen (win-win situatie, yay!). En het is natuurlijk ook gaaf als je na een poosje je rationele talent en ‘antwoorden’ weer kan doorgeven aan een kritische tiener in een jeugdgroep o.i.d.

  10. Huib van berkel schreef:

    Hey annika
    Heel herkenbaar voor mij.ikzelf heb ook veel kritische vragen .Over bij voorbeeld het geloof en over Corona maar als ik hier over begin tegenover medegelovigen krijg ik vaak als antwoord. Vraag maar aan de voorganger of ik moet niet rebelleren . Het lijkt wel of er niemand meer voor zich zelf denkt maar ik ben gelukkig niet alleen.
    Wens je Gods zegen toe en groeten van huib

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap