I raise a Hallelujah – ontdek de kracht van lofprijzing (deel 2)

Gisteren heb je kunnen lezen dat lofprijzing ons boven omstandigheden uittilt als we ons richten op de goedheid van God. We hebben gekeken naar het eerste gedeelte van het verhaal van koning Josafat (in 2 Kronieken 20) waarin hij en het volk van Juda in nood verkeerden. Hieruit hebben we al een mooie les mogen leren, namelijk dat we in onze nood het aangezicht van God mogen zoeken om in gebed Hem te aanbidden en te prijzen, Hem te herinneren aan zijn beloften en onze nood en onze afhankelijkheid aan Hem te belijden. We konden lezen dat de Heer toen sprak: ‘Wees niet bang! Laat de angst voor dit grote leger u niet verlammen. Want dit is niet uw strijd, maar de strijd van God.’ Het verhaal eindigt hier niet. Laten we eens verder kijken.  

Sta op in je moeilijkheden

Gisteren eindigde ik de overdenking met de woorden die namens God gesproken werden, als antwoord op het gebed van Josafat en het volk. Dat ze niet bang hoefden te zijn en zich niet door angst voor het grote leger van de vijanden moesten laten verlammen. Dat dit een strijd van God zou zijn en niet van henzelf. Dit zijn zeer vertroostende woorden, maar daarna gaf God Josafat en het volk wel een opdracht. God zei tegen hen dat ze er de volgende morgen op uit moesten trekken, de vijand tegemoet moesten gaan.  

“Trek hen morgen tegemoet en val hen aan. U zult hen tegenkomen terwijl zij de hellingen van Sis beklimmen, aan het eind va het dal dat uitloopt in de woestijn van Jeruël.”
(2 Kronieken 20:16, HTB) 

God vroeg van Josafat en het volk een actieve houding, een houding die om vertrouwen vraagt. Als wij overwinning willen ervaren in onze strijd zullen we ook een actieve houding aan moeten nemen, door op te staan en ons te kleden met de geestelijke wapenrusting (Efeze 6: 10-18) en vooral stand te houden en te blijven volharden in geloof en verder de strijd aan God te laten.  

Opnieuw spreekt God tegen het volk: 

“Maar U zult niet hoeven te vechten. Neem uw plaatsen in, blijf staan en kijk hoe God u allen op een wonderlijke manier gaat redden, inwoners van Juda en Jeruzalem! Wees niet bang of ontmoedigd. Ga hen morgen tegemoet, want de Here staat aan uw kant!”
(2 Kronieken 20:17, HTB) 

God bevestigt opnieuw dat Hij voor het volk zal strijden, en zo doet Hij dat ook voor ons. Hij zegt tegen jou als je in een strijd verwikkeld zit: “Wees niet bang en ontmoedigd! Sta op voor het oog van de vijand en zie dat ik aan jouw kant sta!”

Lofprijzing als uiting van vertrouwen

Geloof je dat? Dat God aan jouw kant staat, en dat Hij op een wonderlijke manier een uitweg biedt in jouw situatie? Josafat twijfelt geen moment en nadat God gesproken heeft vallen Josafat en het volk in aanbidding voor God neer en wordt er uit volle borst lofliederen gezongen. God heeft hen de overwinning belooft en alleen al op basis van deze woorden als uiting van vertrouwen op wat God gaat doen beginnen ze met lofprijzing.  

Koning Josafat liet zich met het gezicht naar beneden op de grond vallen en alle inwoners van Juda en Jeruzalem volgden zijn voorbeeld. Samen aanbaden zij de Here. Toen gingen de Levieten van de Kehat – Korachfamilie staan om de Here, de God van Israël, uit volle borst met lofliederen te prijzen. (Vers 18-19 HTB) 

Dat is toch gaaf! Hoe zit het met jouw vertrouwen in God? Hoe vaak zitten onze ‘ja maar’s …’ ons in de weg? Of durven we toch niet echt te geloven dat voor God niks onmogelijks is, ook uit angst om teleurgesteld te worden. Het feit is soms ook dat we niet altijd overwinningen zien in onze situatie, ondanks dat we er wel geloof voor hadden. Maar het zal nooit iets veranderen aan de goedheid van God! In Jezus zijn al Gods belofte ‘Ja’ en ‘Amen’ zegt de bijbel. Jezus heeft de laatste vijand de dood verslagen en in Hem zijn wij meer dan overwinnaars. We mogen met Hem leven tot in eeuwigheid. Alleen al die gedachten is het waard om te zingen. Om steeds opnieuw op te blijven staan en te volharden in het geloof. 

De kracht van lofprijzing in tijden van moeite en strijd

Josafat en het volk stonden de volgende ochtend ook op en vertrokken naar de woestijn om de vijand tegemoet te lopen. Josafat bemoedigde het volk met de woorden: ‘Geloof in de Here, uw God, dan zult u slagen. Geloof zijn profeten en alles zal goed komen.’ Daarna besluit hij iets heel merkwaardig; 

“Na overleg met de leiders van het volk, besloot hij dat een koor voor het leger uit moest lopen om Gods majesteit te prijzen en het lied te zingen: ‘Looft de Here, want zijn goedheid en liefde duurt tot in de eeuwigheid.’ En op hetzelfde moment dat zij begonnen met zingen en loven zorgde de Here ervoor dat de legers van Ammon, Moab en het gebergte Seïr het met elkaar aan de stok kregen. […] Toen het leger van Juda een hoog punt bereikte vanwaar men over de woestijn kon uitkijken, zagen ze overal lijken zover het oog reikte. Geen enkele vijand had het overleefd.” 

De overwinning werd behaald door lofprijzing! Die kracht die er toen was in de lofprijzing, is er nu nog steeds. Het is geen toverformule, niet zomaar wat ‘christelijke zweverigheid’. Maar het is je hart richten op Hem, opstaan in je moeilijkheden en vertrouwen dat God de overwinning geeft in Christus Jezus! 

Aan de slag!

Ik begon gisteren de overdenking met het vertellen dat ik middenin de nacht wakker werd door de storm die rondom ons huis raasde en dat ik daarbij moest denken het lied wat we die dag in de kerk gezongen hadden; ‘I’m gonna sing in the middle of the storm louder an louder, You’re gonna hear my praises roar.’ Zomaar één zin uit een lied, die ik persoonlijk zo krachtig vind. Maar het lied begint als volgt:  

I raise a hallelujah, in the presence of my enemies 

I raise a hallelujah, louder than the unbelief 

I raise a hallelujah, my weapon is a melody 

I raise a hallelujah, heaven comes to fight for me  

Hallelujah betekent niets minder dan ‘Loof de Heer’. Ik wil je uitdagen om, hoe je omstandigheden ook zijn, op te staan en te zingen voor Hem: “Raise a Hallelujah!”