De betekenis van linnen in de Bijbel

Linnen is een prachtige stof. Ook heeft het bijbels gezien een bijzondere betekenis. Het is niet alleen mooi voor het oog, maar ook nog eens onwijs praktisch. Het blijft lang fris, omdat het vocht gemakkelijk aan de lucht afgeeft. Het is sterk, zacht én (jawel!) duurzaam. Het is niet alleen tegenwoordig een veel gedragen stof, ook in de Bijbel was het erg populair. De stof werd gedragen door priesters en heeft een symbolische betekenis in verschillende verhalen. Maar waarom droegen de priesters linnen? Puur om praktische redenen, of zit er een verborgen waarde achter de mooie stof? We duiken dieper in de betekenis van deze bijzondere stof, om te ontdekken door wie het werd gedragen, waarom en wat de symbolische betekenis ervan in de Bijbel is. 

Eerste vernoeming 

In de theologie kent men de term ‘de regel van de eerste vernoeming’. Dit betekent dat je de grondbetekenis van een woord kunt achterhalen door te kijken in welke context het woord voor het eerst in de Bijbel wordt genoemd. Dit moet je dan uiteraard doen in de grondtekst. Linnen wordt in totaal 91 keer genoemd in de Bijbel, waarvan 81 keer in het Oude Testament en 10 keer in het Nieuwe Testament. De eerste keer dat we linnen tegenkomen in de Bijbel is in Genesis 41.  

Toen nam de farao zijn ring van zijn hand en deed hem aan Jozefs hand; hij liet hem kleren van fijn linnen aantrekken en hing een gouden keten om zijn hals. 
– Genesis 41:42 (HSV).

Het linnen geeft direct de status weer van het hof; Jozef wordt vanuit nederigheid verhoogd. In plaats van een slaaf te zijn, is hij nu de machtigste man in het koninkrijk. Is dit niet ook hoe wij door God, vanwege Jezus, worden verhoogd wanneer wij Hem dienen? 

Linnen in het Oude Testament 

Verder zie je in het Oude Testament linnen vooral voorkomen als een zuivere stof. Het wordt gedragen door priesters in de tempel. Daarnaast waren ook alle kleden in de tempel gemaakt van fijn linnen. De tempel werd gezien als de plek waar God aanwezig was en waar alleen de puurste voorwerpen en mensen bij in de buurt mochten komen. Linnen was dus een stof die zo puur was, dat het in het heiligdom van God aanwezig mocht zijn. Ook Jeremia droeg een gordel van linnen. Hierbij moet ik meteen denken aan de ‘gordel van waarheid’ van de geestelijke wapenuitrusting uit Efeze. 

Daarnaast komen we linnen tegen in verschillende visioenen van Daniël en Ezechiël. In deze visioenen zien we een man gekleed in linnen terugkomen. Sommigen denken hierbij aan de engel Gabriël of een priester, maar anderen stellen dat dit verschijningsmomenten zijn van Jezus in het Nieuwe Testament. 

Tot slot zien we linnen terug in Spreuken 31. Spreuken 31 is een loflied op de vrouw. Ook deze vrouw draagt de stof; een zuiver kleed! 

Linnen in het Nieuwe Testament 

In het Nieuwe Testament wordt het woord ‘linnen’ veel minder genoemd dan in het Oude Testament. Toch zien we dat het ook hier weer van betekenis is. Denk even terug aan de man uit Ezechiël en Daniël. Toen Jezus werd begraven, wikkelden de mensen Hem in linnen. Dit was gebruikelijk om te doen met de doden in de Joodse traditie. Toch is het mooi om hierbij stil te staan: toen Jezus stierf werd Hij gewikkeld in een pure, koninklijke stof. 

Vervolgens wordt linnen veel genoemd in de Openbaring van Johannes. Er worden hier heilige en reine dingen en personen mee aangeduid. 

En het is haar gegeven zich met smetteloos en blinkend fijn linnen  te kleden, want dit fijnlinnen  zijn de gerechtigheden van de heiligen. 
– Openbaring 19:8 (HSV)

Als christenen zijn wij de bruid van Jezus. Er komt een dag dat Hij Zijn bruid komt halen. Dan mogen wij ons kleden in smetteloos, blinkend en fijn linnen. Als heiligen zijn we voor Hem. We zijn al lang geen slaven meer, maar dan zullen we werkelijk met Hem opstijgen. 

Aan de slag! 

Zoek een kledingstuk of een ander voorwerp op dat gemaakt is van linnen. Leg het deze week op een plek neer in je huis waar je af en toe langs loopt. Zie het als een herinnering aan hoe we door Jezus smetteloos zijn gemaakt. Breng je vragen of worstelingen hieromheen in gebed en dank God voor hoe Hij ons blinkend heeft gemaakt. 

Deze overdenking verscheen eerder bij Zij Lacht en is geschreven door oud-schrijfster Nienke Alblas.