Vandaag is het eerste adventszondag, de start van de adventsperiode. In veel kerken wordt, volgens traditie, de eerste adventskaars ontstoken. De komende drie zondagen zal er elke keer een nieuwe kaars bij aangestoken worden, tot er uiteindelijk op de laatste adventszondag vier kaarsen branden. De adventsperiode is de periode voorafgaande aan kerst. Advent komt van het Latijnse woord ‘adventus’, wat ‘komst’ of ‘eraan komen’ betekent. We staan in deze periode stil bij het feit dat Jezus zijn heerlijkheid aflegde en als baby naar de wereld kwam. Hoe bijzonder en wonderlijk zijn komst naar de aarde ook was, de adventsperiode is niet alleen bedoeld om terug te kijken naar datgene wat geweest is, maar ook om vol verlangen vooruit te kijken naar dat wat nog gaat komen. De wederkomst van Jezus!

Ik zie uit naar chocolaatjes

Vroeger werd de adventsperiode voor mij vooral gekenmerkt door de papieren adventskalender die ik kreeg, en waaruit ik dan iedere dag een lekker chocolaatje mocht halen. ‘s Ochtends kon ik bijna niet wachten om weer een vakje open te maken, vol verwachting wat voor vormpje het chocolaatje zou hebben. Alhoewel, als ik er nog eens goed over nadenk, dan kon me dat maar weinig schelen – ik wilde hem gewoon zo snel mogelijk in mijn mond stoppen. Als ik het chocolaatje dan op had, en dat was vaak binnen enkele seconden, want het waren (en volgens mij zijn het nu nog) maar inimini-chocolaatjes, moest ik een hele dag wachten tot ik weer een nieuw vakje open mocht maken. Soms kon ik mezelf niet bedwingen en maakte ik er stiekem nog één open en deed ik het vakje weer netjes dicht, maar ja, uiteindelijk had ik dan de volgende dag niks. Zo was ik elke dag vol verwachting dat ik weer een nieuw chocolaatje uit het vakje mocht halen, tot aan Kerst toe. Alhoewel ik in die tijd wel vol verwachting leefde, was het niet de verwachting waar ik nu in mag leven. Namelijk de verwachting van de wederkomst van Jezus.

Zie ik uit naar de Here?

“Ik zie uit naar de Here. Ik zie naar Hem uit met nog meer verlangen dan een nachtwaker uitkijkt naar de nieuwe morgen.”
(Psalmen 130:6, HTB)

Psalm 130 is een pelgrimslied. Deze psalm werd onder andere gezongen door de mensen, de pelgrims, die onderweg waren naar Jeruzalem om daar een bezoek te brengen aan de tempel. Over het algemeen waren de pelgrims vol verwachting om de Heer te ontmoeten in de tempel. De schrijver van deze psalm heeft enorm uitgezien naar het moment dat hij de Heer zou gaan ontmoeten. Vandaar dat hij ook schrijft dat hij uit ziet naar de Here, zelfs met nog meer verlangen dan een nachtwaker uitkijkt naar een nieuwe morgen. Ik spreek uit ervaring als ik zeg dat als je nachtdienst hebt en je de gehele nacht wakker moet blijven, je enorm kan verlangen naar het moment dat je collega’s je aflossen en je heerlijk naar je bed mag. Zo fijn!

 

---

LAST CHANCE! Wil jij samen met de Zij Lacht community toeleven naar Kerst én “jouw” manier van stille tijd ontdekken? Dan is ons allereerste e-book ‘Stil bij de Vader‘ echt iets voor jou! 

---

Het volk Israël keek ook uit naar de komst van hun Messias, waarover door de profeten in de boeken geschreven was. Degene die hun rijk vrede en gerechtigheid zou brengen. Nu zo’n 2000 jaar geleden werd de lang verwachte Messias geboren en dat gedenken we dan ook met Kerst. Maar als ik nu heel eerlijk ben, in hoeverre ben ik vol verlangen over de wederkomst van Jezus? O, ja! Ik zie uit naar het moment dat Jezus terugkomt en zijn rijk zal vestigen. Dat elke knie zich zal buigen en elke tong zal belijden dat Hij Heer is! Maar of dat dan vandaag al moet gebeuren? Hoe zit dat bij jou? Zie jij uit naar de Heer, zelfs nog met meer verlangen dan een nachtwaker uitziet naar een nieuwe morgen?

Leef niet alleen in afwachting, maar ook vol verwachting

Elke dag kan een dag zijn dat Jezus terugkomt, niemand weet het moment waarop dat zal zijn en hoe dat zal gaan. Jezus zelf zegt hierover:

“Maar niemand weet wanneer die dag en dat moment zal zijn. Ook de hemelse engelen weten dat niet. (ook de Zoon weet dat niet) Alleen de Vader weet het.”
(Matteüs 24:36, BasisBijbel)

Wat doen we in de tijd tot dat het moment daar zal zijn, en we oog in oog staan met Degene die zoveel van ons houdt?

Ken je dat liedje? ‘Stil maar, wacht maar alles wordt nieuw, de hemel en de aarde.’ Ik geloof niet dat dit helemaal de bedoeling is, dat we stil moeten wachten tot het moment dat Jezus terugkomt, en alles nieuw zal zijn. We mogen leven in de verwachting dat daar waar Gods Geest beweegt, we nu al glimpjes van de hemel hier op aarde mogen zien. Ook in een situatie die misschien nu nog hopeloos lijkt.

Ook jij kan, door de Geest geleid, stukjes hemel op aarde brengen aan de mensen om je heen. Niet alleen maar afwachten, maar juist alles verwachten, ook nu, van Degene die was en is en komen zal!

Hij die ons Zelf deze belofte mee gaf:

Ik ben met jullie, alle dagen, tot aan de voltooiing van deze wereld.
(Matteüs 28:20b, NBV)

Aan de slag!

Om voor jezelf vandaag eens over na te denken:

– Zie ik uit naar de wederkomst van Jezus? Waarom wel of waarom niet?
– Hoe wil ik mijn tijd besteden totdat Jezus terugkomt?
– Leef ik in afwachting of vol verwachting?

Luister als slot nog naar dit heerlijke lied van Sela.