Twee keer een wonderbaarlijke visvangst – Jezus leren kennen zoals Hij is

Stel je eens voor. Je bent visser. Je dag- en nachtritme klopt totaal niet meer, want vissen doe je ’s nachts. De hele nacht ben je aan het vissen geweest, maar tot je grote teleurstelling heb je niks gevangen. Moe en terneergeslagen – chagrijnig – vaar je weer naar de kant van het meer. Het is tijd om de netten schoon te maken. Daar heb je geen zin meer in, maar het is beter om het gelijk te doen. En dan, als je bezig bent met het schoonmaken van de netten, is daar Jezus. Hij stapt in je boot en vraagt je een eindje het meer op te varen. Vanaf die plek geeft Hij de menigte onderwijs. Wanneer Hij daar mee klaar is, volgt er een opdracht: “Ga naar diep water en gooi je netten uit om te vissen.” Het overkomt Simon. Dit is een verhaal uit de Bijbel dat bekend staat als de wonderbaarlijke visvangst. Een wonderbaarlijke visvangst die ons meer over Jezus kan leren dan ik dacht, zo leerde ik uit het boek ‘Jezus onze niet zo lieve Heer’ van John Eldredge.

Ik kan me voorstellen dat Simon er niet echt op zit te wachten, Jezus die zijn boot wil lenen en hem vervolgens ook nog eens de opdracht geeft te gaan vissen. En dat terwijl hij nét terug is!

Simon antwoordde: “Meester, we hebben de hele nacht hard gewerkt en niets gevangen. Maar omdat Ú het zegt, zal ik de netten in het water gooien.” Toen ze dat hadden gedaan, vingen ze zoveel vis dat de netten bijna scheurden. Ze wenkten hun vrienden in de andere boot dat ze moesten komen helpen. Samen vulden ze de twee boten met vis. De boten zaten zó vol, dat ze bijna zonken. Toen Simon Petrus dat zag, liet hij zich voor Jezus op zijn knieën vallen en zei: “Ga weg van mij, Heer, want ik ben een slecht mens.” Want hij en de andere mannen waren geschokt dat ze zóveel vis hadden gevangen. Jakobus en Johannes, de zonen van Zebedeüs, waren daar ook. En ook zij waren diep geschokt. Jezus zei tegen Simon: “Je hoeft niet bang te zijn. Vanaf vandaag zul je mensen vangen.” Ze trokken de boten op de kant, lieten alles achter en volgden Jezus.
(Lukas 5:5-11, BasisBijbel)

Dat is nog eens met recht een wonderbaarlijke visvangst! Een fantastische eerste ontmoeting met de Zoon van God. Een verhaal dat vast nog vaak verteld werd wanneer deze mannen bij elkaar waren. Het begin van een vriendschap.

Inside joke

Die vriendschap werd bevestigd door een gebeurtenis zo’n drie jaar later: opnieuw een wonderbaarlijke visvangst.

Hierna liet Jezus Zich opnieuw aan zijn leerlingen zien. Dat was bij het Meer van Tiberias. Dat ging zó. Simon Petrus, Tomas Didymus, Natanaël uit Kana in Galilea, de twee zonen van Zebedeüs en nog twee van Jezus’ leerlingen waren bij elkaar. Simon Petrus zei tegen hen: “Ik ga vissen.” Ze antwoordden: “We gaan met je mee.” Ze vertrokken met de boot, maar die hele nacht vingen ze niets. Toen het ochtend werd, stond Jezus aan de kant van het water. Maar de leerlingen herkenden Hem niet. Jezus zei tegen hen: “Kinderen, hebben jullie ook vis te eten bij je brood?” Ze antwoordden Hem: “Nee.” Toen zei Hij tegen hen: “Gooi het visnet aan de rechterkant van de boot in het water. Dan zullen jullie vis vangen.” Ze deden wat Hij zei. Nu vingen ze zóveel vis, dat ze het visnet niet meer konden binnenhalen.
(Johannes 21:1-6, BasisBijbel)

Als een simpele voorbijganger vraagt Jezus of er al iets gevangen is. Een belangstellende vraag, niet meer, niet minder. Hij had kunnen roepen: “Vrienden! Ik ben het!” Dat deed Hij niet. Hij wachtte even af. Hij creëerde een situatie die de discipelen herkennen.

De omstandigheden zijn bijna hetzelfde. Hetzelfde strand, alweer niks gevangen. Maar Jezus zegt: “Gooi de netten opnieuw uit.” En het werkt. Alweer een wonderbaarlijke visvangst. Het lijkt een soort ‘inside joke’, een terugkerende grap tussen vrienden. Jezus laat zich zien aan zijn vrienden op dezelfde manier als drie jaar geleden, we leren Jezus hier op een speelse manier kennen. Jezus had zijn vrienden ook in een synagoge of tempel bij elkaar kunnen roepen, maar Hij laat zich hier zien op een manier die bij zijn vrienden past. Speels, grappig. Volkomen God, maar ook volkomen mens. Zo is Jezus.

Jezus leren kennen zoals Hij is

Zoals de discipelen Jezus hebben leren kennen, mogen wij Hem ook leren kennen. Eén van de discipelen die hierover schrijft in zijn brieven, is Johannes.

Wat er was vanaf het begin, wat wij gehoord hebben, wat wij met onze eigen ogen gezien en aanschouwd hebben, wat onze handen hebben aangeraakt, dat verkondigen wij: het Woord dat leven is. Het leven is verschenen, wij hebben het gezien en getuigen ervan, we verkondigen u het eeuwige leven dat bij de Vader was en aan ons verschenen is. Wat wij gezien en gehoord hebben, verkondigen we ook aan u, opdat ook u met ons verbonden bent. En verbonden zijn met ons is verbonden zijn met de Vader en met zijn Zoon Jezus Christus.
(1 Johannes 1:1-3, NBV)

Johannes getuigt, zodat wij met hem verbonden zijn en daarmee ook met onze Vader en zijn Zoon. Terwijl ik dit las, besefte ik weer dat het écht mogelijk is om Jezus steeds beter te leren kennen door het lezen in de Bijbel. Twee verhalen over een wonderbaarlijke visvangst hebben me Hem alweer een stukje beter doen leren kennen. Dat is wat ik wil, Jezus leren kennen als persoon, met zijn unieke, bijzondere persoonlijkheid. Zoals Hij is.

Aan de slag!

1. Bid of je Jezus mag leren kennen zoals Hij is. Dat kan op je eigen manier, of door het gebed te bidden dat John Eldridge in zijn boek heeft opgenomen:

Jezus, laat me zien wie U werkelijk bent. Ik bid om de echte U. Ik wil de echte U. Ik vraag U om Uzelf. Geest van God, maakt U me helemaal vrij om Jezus te leren kennen zoals Hij werkelijk is. Open mijn ogen zodat ik Hem kan zien. Bevrijd me van alles wat niet waar is over Jezus en geef me wat waar is.

2. Kies eens een bijbelverhaal uit de tijd dat Jezus op aarde was en lees het grondig door. Welke eigenschappen van Jezus kun je hieruit halen?

Bronnen

‘Jezus onze niet zo lieve Heer’ van John Eldredge – Hoofdstuk 1