Teleurgesteld in God?

05

jul

Christa Noteboom

‘God wil niet dat je ziek bent of op een andere manier moet lijden. Als je met God leeft, zal het goed met je gaan!’ Een liefdevolle uitspraak, die ik de laatste tijd regelmatig hoor. In het Oude Testament vertelt God de Israëlieten dat Hij hen zal zegenen als ze zijn wetten houden. In het Nieuwe Testament lezen we de belofte dat God onze gebeden verhoort, wat we Hem ook vragen. Je zou denken dat je als christen een goed leven zult krijgen. Hoe kan het dan dat veel christenen ziekte en ander lijden in hun leven tegenkomen? Geloven ze niet genoeg? Bidden ze niet indringend genoeg? Soms zijn ze teleurgesteld in God, als ze merken dat de dingen anders lopen dan verwacht. Johannes de Doper kende daarin zijn eigen worsteling.

Met ongetemde passie bereidt Johannes de Israëlieten voor op de komst van de Messias. Hij waarschuwt hen zich te bekeren van hun zonden en zich toe te wijden aan God. Zijn hele leven staat in het teken van de Messias. Totdat hij op een ongelukkig moment door Herodes opgepakt wordt en in een duistere gevangeniscel zijn dagen moet slijten. Daar zit hij dan. Hij hoort over Jezus’ werk, maar ziet ook dat het Koninkrijk van God wel héél lang op zich laat wachten. Hij raakt teleurgesteld in God, zo lijkt het wel. Is het vreemd dat de gedachte in hem opkomt dat hij het misschien wel helemaal bij het verkeerde eind heeft gehad?

Toen Johannes in de gevangenis over het optreden van de Messias hoorde, stuurde hij enkele van zijn leerlingen naar hem toe met de vraag: ‘Bent u degene die komen zou of moeten we een ander verwachten?’ Jezus antwoordde: ‘Zeg tegen Johannes wat jullie horen en zien: blinden kunnen weer zien en verlamden weer lopen, mensen met huidvraat worden gereinigd en doven kunnen weer horen, doden worden opgewekt en aan armen wordt het goede nieuws bekendgemaakt. Gelukkig is degene die aan mij geen aanstoot neemt.’
(Mattheüs 11:2-6, NBV)

Déjà vu

Deze woorden moeten Johannes bekend in de oren klinken. Jesaja kondigde daarmee de komst van de Messias aan:

‘Gods vergelding zal komen, hijzelf zal jullie bevrijden.’ Dan worden blinden de ogen geopend, de oren van doven worden ontsloten. Verlamden zullen springen als herten, de mond van stommen zal jubelen (…).
(Jesaja 35:4-6, NBV)

Anticlimax

Opvallend is dat Jezus een ander gedeelte uit Jesaja, over het bevrijden van gevangenen, overslaat (zie Jesaja 61:1-2) en niet ingaat op de nood waar Johannes persoonlijk in verkeert. Hij zegt niet: ‘Johannes, Ik ben de Messias en Ik doe wat Ik beloof. Dus ga staan op de belofte van bevrijding en je zult bevrijd worden.’ Hij wendt zijn invloed niet aan om zijn boodschapper – toevallig ook zijn achterneef – uit de gevangenis te krijgen. Hij vertelt Johannes niet welke geweldige job hij heeft gedaan en geeft hem geen bemoedigende blik op een eeuwigheid in vrijheid. Niets van dit alles. We lezen hoe Jezus aan de omstanders vertelt dat er nog nooit zo’n bijzonder iemand is geweest als Johannes, en hoe Hij daar een les aan verbindt voor de mensen die bij Hem staan. Het volgende wat we over Johannes lezen, is dat hij door Herodes wordt onthoofd.

Gods kracht in onze zwakheid

Misschien ken je de dieperliggende vraag van Johannes ook wel. Je hebt je leven aan God gewijd. Je wordt regelmatig bemoedigd door de dingen die Hij in de Bijbel belooft, maar hebt er moeite mee dat Gods toezeggingen op dit moment niet in vervulling lijken te gaan. Je voelt je teleurgesteld in God en de vraag kan in je opkomen of je geloof wel goed genoeg is en of je gebeden de hemel wel bereiken.

Johannes’ geloof was niet het probleem en zijn ‘gebed’ bereikte Jezus wel, maar Gods plannen zijn soms anders dan onze plannen. Hij kijkt vanuit eeuwigheidsperspectief naar ons leven en laat zijn kracht juist in onze zwakheid schitteren. Hij zei tegen Paulus:

Je hebt genoeg aan mijn liefdevolle goedheid. Want mijn kracht kan pas helemaal zichtbaar worden als jij zelf zwak bent.
(2 Korinthe 12:9, BasisBijbel)

God geeft ons niet per definitie een welvarend leven en haalt de ellende niet altijd uit ons leven weg. Hij belooft wel dat Hij erbij is (Psalm 23:4) en alles mee laat werken ‘ten goede’ voor wie Hem liefhebben (Romeinen 8:28). Wees niet teleurgesteld in God als je Hem niet begrijpt, maar leg je hand in de machtige hand van je Vader. Je mag erop vertrouwen dat Hij dwars door alles heen bij je is en je op een machtige dag eeuwig Thuis zal brengen.

Aan de slag!

Henk Binnendijk schrijft in ‘Het Meesterwerk van God’ het volgende over Openbaring 3:8:

‘Iemand met grote kracht kan werken voor God. Maar dat is niet wat God zoekt. God zoekt mensen met kleine kracht, door wie Hij kan werken. ‘Het is uit Hem en door Hem en tot Hem. Hem zij de heerlijkheid’ (Romeinen 11:36). Het is God en God alleen.’

‘Mijn ervaring is dat Hij die zwakheid niet wegneemt, maar Zijn kracht in die zwakheid openbaart (…). Hij brengt je regelmatig in een situatie die je niet aankunt. Waardoor je gaat leren afhankelijk te zijn van Hem. Daardoor ga je zielsveel van Hem houden, je aanbidt Hem (…). En Hij zegt dan tegen jou: ‘Ik heb een geopende deur voor je aangezicht gegeven, die niemand kan sluiten, want je hebt kleine kracht.’

 Denk vandaag eens na over deze vragen:
– Ben jij teleurgesteld in God? Waarom (niet)?
– Johannes gaat met zijn vragen direct naar Degene om wie het gaat: Jezus. Met wie praat jij over je vragen en teleurstellingen over God?
– Lees 2 Korinthe 12: 7-10. Waar ligt jouw kracht? En waar jouw zwakte? Hoe zou God jouw kracht en jouw zwakte kunnen gebruiken?
– Hoe wil jij in je (geloofs)leven staan als je sterk bent? En als er ziekte of ander lijden op je pad komt?
– Welk perspectief heb je in goede en slechte tijden?

Meer lezen?

Lees dan eens het boek Lijden in Gods hand’ van Christa Rosier. In hoofdstuk 2 gaat zij in op de struggle van Johannes de Doper. Of lees Het meesterwerk van God van Henk Binnendijk, waarin hij o.a. schrijft over Gods kracht in onze zwakheid.

Deel deze overdenking

  1. Kim schreef:

    Lieve Christa,
    Heel erg bedankt <3
    God zegene jou
    Veel liefs

  2. Anna schreef:

    Oeps! Ik begrijp dat je met deze blog een bemoediging wilt geven! En iedereen haalt er voor zichzelf uit wat prettig is. Deze blog komt op mij een beetje over als een “wijzend vingertje”: richt je altijd op God want dan komt het goed (ook al is dat misschien niet zo bedoeld!). Maar wanneer je lijdt (bijvoorbeeld wanneer je net te horen hebt gekregen dat je ongeneeslijk ziek bent, maar ook wanneer je depressief bent) sta je niet te juichen dat je Gods goedheid kunt laten zien door jouw ziekte. Dan heb je geen enkel perspectief. Dat komt pas op het moment dat je je overgeeft. En voordat het zover is kan een hele worsteling zijn. God voelt dan heel ver weg! En op dat moment heb je meer aan een persoon die naast je gaat zitten (in de put) en voor je bidt! Die niet aan komt met “God wil niet dat je lijdt”, want dat is NIET liefdevol! Misschien liefdevol bedoeld maar naar mijn mening ondoordacht.

    • Christa Noteboom schreef:

      Beste Anna,

      Bedankt voor je eerlijke reactie. In je reactie ga je vooral in op de intro van de blog, waar staat: _‘God wil niet dat je ziek bent of op een andere manier moet lijden. Als je met God leeft zal het goed met je gaan!’ Een liefdevolle uitspraak, die ik de laatste tijd regelmatig hoor.’_

      Ik ben het met je eens dat deze uitspraak niet klopt en je niet verder helpt als je met lijden te maken krijgt. Ik kan mij ook voorstellen dat alles in jou ertegen in opstand komt. Als je de blog nog een keer rustig doorleest, zul je zien dat ik in de blog daarom juist een andere kant laat zien. Het is niet zo dat als je met God leeft, alles altijd in orde komt. Johannes de Doper kan daar over mee praten. Hij zou zomaar naast je kunnen komen zitten en zeggen: ‘ik ben teleurgesteld in Jezus, want Hij doet de dingen anders dan ik verwachtte of hoopte’. Jezus antwoordde hem: ‘gelukkig ben je als je aan Mij geen aanstoot neemt’. Jezus hielp Johannes hier niet zoals je zou verwachten; Johannes’ leven wordt niet beter, maar eindigt juist als hij door Herodes wordt gedood.

      Zo kan het zijn dat God niet altijd doet wat wij hopen of verwachten. En zeker als we met onbegrijpelijk lijden te maken krijgen, kunnen we in Hem teleurgesteld raken. In deze blog ga ik inderdaad naast je zitten om je te vertellen dat dat begrijpelijk is en dat dat blijkbaar ook kán (Johannes mocht zijn vraag aan Jezus stellen!). En ik wil je bemoedigen dat God soms de onbegrijpelijke dingen die ons overkomen gebruikt om Zijn kracht te laten zien door onze zwakheid heen.

      En ja, dat is iets dat je vaak niet zo voelt. Soms is dat een heel proces. Het kan heel moeilijk zijn om te accepteren dat jouw lijden niet (gelijk) door God opgelost wordt. Ik weet daar alles van. Maar ik kan je ook uit ervaring zeggen, dat het fantastisch is om te kunnen vertrouwen dat God góed is en het goede zal doen, dwars door ons lijden heen.

      Je schrijft ook: _’En op dat moment heb je meer aan een persoon die naast je gaat zitten (in de put) en voor je bidt! Die niet aan komt met “God wil niet dat je lijdt”, want dat is NIET liefdevol!’_
      Het mooie is dat God juist in je lijden héél dichtbij komt. Eigenlijk komt God Zelf dan naast je zitten om bij je te zijn. Lees maar eens wat God daarover zegt in Psalm 91:14-16, Psalm 23:4, Romeinen 8:28 en 2 Korinthe 12:9.

      Ik wens je sterkte toe bij de uitdagingen waar je mee te maken hebt. Misschien kan de boodschap van deze blog een eerste stap zijn in het proces van overgave aan Gods weg met jou, hoe die ook gaat lopen. Wat Hij ook doet: Hij is ons vertrouwen waard!

      Een hartelijke groet,
      Christa

      • Anna schreef:

        Hoi Christa,
        Ik ben het helemaal met je eens! God is een God van liefde en in je lijden heel dichtbij. Wat ik bedoel is dat je in je zwakte niet altijd merkt dat God zich openbaart. Vaak zie je ook pas naderhand hoe God je gedragen heeft! Denk ook aan het gedicht “Voetstappen in het zand”. Maar het zijn juist vaak christenen die het andere christenen door hun zogenaamde liefdevolle uitspraken moeilijk maken. Ik praat niet over mijzelf, ik ben psycholoog. En ja het is af en toe een uitdaging om op een liefdevolle manier recht te zetten wat door anderen jarenlang scheef is gezet. 2 Korinthe 12 kan nl ook uitgelegd worden alsof het juist goed is dat je ellende beleefd omdat je dan juist heel dicht bij God bent. “Dus” als je geen ellende kent leef je ver bij God vandaan… En dat is heel dubbel! Je hoeft géén ellende te kennen om dicht bij God te leven. Je bent voor Hem volmaakt zoals je bent (maar dat is weer een ander blog ;-)).

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

© 2023 Zij Lacht | Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap