Als er iets speelt, laat het de kinderen zijn

Twee kinderen op de schommel, twee spelen samen met een bal. Zo heerlijk onbezorgd. Even wens je dat je ook nog kind was. Dat je je alleen maar druk hoefde te maken over wie hem is met verstoppertje, of de koekjes uit de trommel wel gelijk verdeeld worden en over opblijven op vrijdagavond. Maar helaas, we worden groter, zijn volwassen en er komt meer op ons pad. Daarmee komen er ook meer zorgen, want: kleine kinderen kleine zorgen, grote kinderen grote zorgen.

Wat zou het heerlijk zijn om nog even niet te weten hoe een belastingformulier eruit ziet. Of hoe een lening werkt. Dat je als er iets is gewoon even naar papa of mama kan lopen om het op te lossen. Helaas gaat dit niet meer zo gemakkelijk. Je moet voor jezelf zorgen en je hebt niet altijd meer de mogelijkheid om je ouders om hulp te vragen. Maar je hebt ook een hemelse Vader, waar je wel altijd terecht kunt en die je ook altijd probeert te helpen. Wij zijn zijn kinderen! Zo spreekt hij ons ook aan. Kijk maar eens naar Galaten 3:36-27

Want door jullie geloof in Jezus Christus zijn jullie allemaal kinderen van God geworden. Want alle mensen die in Christus zijn gedoopt, worden met Christus bedekt. Hij bedekt je zoals een kledingstuk je bedekt.

Hoe mooi is dat! Dus onafhankelijk van je leeftijd, je levensfase of welke zorgen je ook hebt: God is je Vader! En Hij zorgt ook voor ons als een Vader. Dus als we zorgen hebben, mogen we Hem opzoeken, om raad vragen, net als vroeger. We hoeven niet alles zelf op te lossen! Wat een bevrijding! We mogen bij Hem komen en Hij zal ons helpen. Dat kunnen we ook lezen in Lukas.

Kijk eens naar de vogels. Ze zaaien niet, ze maaien niet en ze bewaren niets in de voorraadkamers of schuren. God geeft ze te eten. Jullie zijn toch veel belangrijker dan de vogels? Wie van jullie kan door zich zorgen te maken ook maar één centimeter groeien of ook maar één dag langer leven? Als jullie dan zelfs zoiets kleins niet kunnen, waarom zouden jullie je dan bezorgd maken over de rest?
(Lukas 12:24-26, BasisBijbel)

Maar geen zorgen maken. Dat is pas echt lastig. Ze komen op je pad. Het is geen keuze. En vroeger was dat natuurlijk heel makkelijk: je had ruzie met je broertje of zusje, ging naar mama toe en binnen een paar minuten had zij de oplossing voor jou. Maar zo werkt dat niet bij God. Er komt geduld bij kijken. Hij praat niet terug op de manieren die wij gewend zijn als mensen onder elkaar en het kan zijn dat je denkt dat hij je vergeet, omdat je niets ziet gebeuren en niets hoort. Maar God weet het juiste tijdstip. Hij weet wat jij nodig hebt en vooral wanneer. Petrus zei het al:

Gooi alles waar je je zorgen over maakt maar in Gods handen, want Hij zorgt voor je.
(1 Petrus 5:7, BasisBijbel)

Vertrouwen hebben dus. Dit kan heel lastig zijn als je de oplossing niet meer weet, als je het zelf probeert op te lossen, maar dat niet lukt. Geduld en vertrouwen: het is zo belangrijk. God vergeet jou echt niet.

Grote zorgen, kleine zorgen; het maakt niet uit. Voor God is alles gelijk. Wat voor de een een grote zorg is, kan voor de ander een kleine zorg zijn, maar God luistert naar jouw verhaal. Nu is het aan ons de taak om te luisteren naar onze Vader. Zoals ook in Spreuken staat:

Een dwaas luistert niet naar de goede raad van zijn vader. Maar een verstandig mens doet er iets mee. (Spreuken 5:15, BasisBijbel)

Dit betreft natuurlijk niet alleen onze aardse ouders, maar ook onze hemelse Vader. Door vertrouwen te hebben en te luisteren naar wat Hij al zo vaak tegen ons gezegd heeft: dat Hij voor ons zal zorgen. Vertrouwen en geduld hebben. Dan kunnen wij weer onbezorgd kind zijn, een kind van onze hemelse Vader!

Aan de slag!

Herken je dat, dat je soms zo graag weer even onbezorgd kind wilt zijn en dat je gewoon je zorgen bij je vader kon brengen? Wat is momenteel jouw grootste zorg? Ga hiermee naar God, bid tot Hem en laat het los. Hij zorgt voor jou, zoals een echte papa.

Bron van de titel: Loesje.nl